ایجاد چارچوب سرمایه‌گذاری

ایجاد چارچوب سرمایه‌گذاری

در سیر حیات صندوق بازنشستگی کشوری از نیمه دهه ۱۳۶۰، بحث سرمایه‌گذاری جدی شد و در اوایل دهه ۱۳۷۰ به‌عنوان حوزه‌ای نو در فعالیت و ساختار صندوق بازنشستگی کشوری جای گرفت. شکل‌گیری حوزه سرمایه‌گذاری در صندوق بازنشستگی کشوری ارتباط تنگاتنگی با وصول بخشی از مطالبات از دولت دارد. به‌گونه‌ای که پس از سال‌ها دولت به پرداخت و تسویه بخشی از بدهی خود مجاب شد و درنهایت، با واگذاری اموال و یا سهام شرکت‌ها این مهم را به انجام می‌رساند.

ولی اداره و تعیین تکلیف اموال و سهام واگذارشده در کنار تلاش برای ارتقای ارزش دارایی‌ها، نیازمند سازماندهی و پرسنل تخصصی بود. این الزام حوزه سرمایه‌گذاری در صندوق را تقویت می‌کرد. درنتیجه، در سال‌های ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸، حجم قابل‌توجهی از دارایی‌ها در حوزه سرمایه‌گذاری صندوق شکل گرفت. بخشی از این دارایی‌ها به صورت اموال و مستغلات بود و بخشی دیگر به صورت سهام. شرکت‌هایی که بخشی از سهام آنها در اختیار صندوق بود نیز دو دسته بودند: شرکت‌هایی که دارای سهام مدیریتی بود و شرکت‌هایی که چنین وضعی نداشتند.

طی سال‌های گذشته برای مدیریت بهینه و تخصصی شرکت‌های تابعه، اقداماتی در چارچوب تشکیل کمیته ساماندهی دارایی‌ها و اصلاح ساختار شرکت‌ها صورت گرفته که در نتیجه آن، فعالیت شرکت‌ها و مجموعه‌های تابعه صندوق در قالب پنج هلدینگ ساماندهی و تعریف شده است:

1. هلدینگ عمرانی و ساختمانی (صبا عمران)
2. هلدینگ صنعتی و معدنی (آتیه‌صبا)
3. هلدینگ مالی، بانکی و سهام (گروه مدیریت ارزش سرمایه)
4. هلدینگ نفت، گاز، پتروشیمی و نیروگاه (صبا انرژی)
5. شرکت صنایع شیر ایران (پگاه)

ردیف	نام هلدینگ و زمینه فعالیت	مدیرعامل	پایگاه اینترنتی
۱	هلدینگ عمرانی و ساختمانی (صبا عمران)	علی‌اکبر خراسانی	http://sabaomran.com
۲	هلدینگ صنعتی و معدنی (آتیه صبا)	حسن تاجیک	https://www.atsabaco.ir
۳	هلدینگ مالی، بانکی و سهام (گروه مدیریت ارزش سرمایه)	داود حمزه	http://cvpf.ir
۴	هلدینگ نفت، گاز، پتروشیمی و نیروگاه (صبا انرژی)	محمد ابراهیمی	http://cpfic.com
۵	شرکت صنایع شیر ایران (پگاه)	علی اصغر محمدپور	http://pegah.ir

معرفی هلدینگ عمران و ساختمان (صبا عمران)

هلدینگ عمران و ساختمان صبا عمران (سهامی خاص)، متعلق به صندوق بازنشستگی کشوری در سال ۱۳۷۵ تاسیس یافته است. ۱۰۰درصد سهام این هلدینگ متعلق به صندوق بازنشستگی کشوری میباشد. هلدینگ عمران و ساختمان پیرو اصلاح ساختار کلان اقتصادی صندوق بازنشستگی کشوری از اجتماع شرکت‌های عمرانی تابعه صندوق شکل گرفت و با هدف مدیریت سرمایه‌گذاری در پروژه‌های عمرانی و ساختمانی در قالب طرح و ساخت(EPCF) ، خدمات ساخت و پیمان مدیریت، با بهره‌گیری از خدمات شرکت‌های مجرب داخلی و خارجی تاسیس و مشغول به فعالیت شده است.

عمده فعالیت‌های هلدینگ عمران و ساختمان عبارتند از:

1. طراحی، اجرا و نظارت برطرح‌ها و پروژه‌های عمرانی اعم از حوزه‌های ساختمانی و راه سازی، ریلی، اسکله‌سازی وغیره به صورت مستقیم و غیرمستقیم.
2. مدیریت، مشارکت و سرمایه‌گذاری در طرح‌ها و پروژه‌های عمرانی و ساختمانی، با شرکت‌های داخلی و خارجی.
3. سرمایه‌گذاری یا شراکت در خرید و فروش و انجام کلیه فعالیت‌های بازرگانی جهت ماشین‌آلات عمرانی و ساختمانی، مواد و مصالح ساختمانی و هرگونه فعالیت بازرگانی مرتبط با اهداف هلدینگ.
4. حضور در بازارهای پولی و مالی به منظور خرید و فروش سهام، اوراق قرضه و ابزار‌های قابل معامله جهت انتفاع اقتصادی در داخل یا خارج کشور مرتبط با اهداف هلدینگ.
5. واردات و صادرات انواع محصولات ساختمانی، ماشین‌آلات مرتبط و دانش فنی.
6. ساخت، خرید، اجاره کارخانجات یا فروشگاه‌ها یا هر مکان دیگری که در آن تولید، توزیع، مبادله، فروش، عرضه یا نمایش فرآورده‌ها، محصولات و دستاوردهای علمی و فنی، صورت پذیرد.
7. انجام مطالعات و بررسی‌های اقتصادی، فنی، مالی، مدیریتی، و نظارت بر پیگیری اجرای طرح‌های سرمایه‌گذاری در راستای تکمیل اهداف هلدینگ.
8. سرمایه‌گذاری و مشارکت در شرکت‌های لیزینگ، بانک، صندوق‌های چندمنظوره و موسسات مالی و اعتباری در داخل و خارج از کشور به منظور بهره‌برداری و استفاده بهینه از منابع ارزی و ریالی مرتبط با اهداف هلدینگ.

براساس صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده سوم خرداد ۱۴۰۰ نام شرکت تراز پی ریز به عمران و ساختمان صندوق بازنشستگی کشوری تغییر یافت و ماده مربوطه در اساسنامه هلدینگ اصلاح شد.

آدرس: تهران، خیابان ملاصدرا، خیابان شهید حجت‌الله عباس شیرازی شمالی، خیابان زاینده‌رود غربی، پلاک ۱۰

معرفی هلدینگ صنعتی و معدنی (آتیه‌صبا)

شرکت سرمایه‌گذاری آتیه صبا یک هلدینگ تخصصی چندرشته‌‌ای است که با استفاده از توان مدیریتی و سرمایه‌های در اختیار خود در ایجاد چارچوب سرمایه‌گذاری بخش‌های مختلف صنعت و معدن، حمل‌ونقل و گردشگری فعالیت و سرمایه‌گذاری می‌کند.

این شرکت در سال ۱۳۸۵ به‌عنوان یکی از هلدینگ‌های صندوق بازنشستگی کشوری شروع به فعالیت کرد و تاکنون توانسته است با به کارگیری نیروهای شایسته و امکانات موجود و برنامه‌ریزی‌های کوتاه‌مدت و درازمدت به یکی از بزرگترین هلدینگ‌های این صندوق تبدیل شود و ارزش مناسبی ممکن را برای ذینفعان خود ایجاد کند.

شرکت سرمایه‌گذاری آتیه صبا در راستای حفظ و ارتقای ارزش دارایی‌های صندوق بازنشستگی کشوری و ایجاد همافزایی بنگاه‌های تجاری تحت پوشش صندوق، در طول سال‌های فعالیت خود مدیریت گروه بزرگی از شرکت‌هایی مانند شرکت خدمات هوایی آسمان، انبارهای عمومی و خدمات گمرکی ایران، سرمایه‌گذاری ایرانگردی و جهانگردی و گلف اجنسی در بخش حمل‌ونقل و گردشگری و شرکت گروه صنعتی ملی، سیمان یاسوج، آپادانا سرام و مجتمع معادن مس تکنار را در بخش صنعت و معدن برعهده داشته است.

سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت و بلند مدت در بانک‌ها و موسسات مالی، سهام شرکت‌ها، موسسات و صندوق‌های سرمایه‌گذاری و حضور فعال در بازار سرمایه جهت اخذ سودآوری بیشتر، همواره در دستور کار این شرکت قرار داشته است. در حال حاضر این شرکت به‌عنوان یکی از نهادهای مالی در بازار اوراق بهادار به ثبت رسیده و فعالیت‌های آن تحت نظارت سازمان بورس و اوراق بهادار است.

آدرس: تهران، خیابان پاسداران، خیابان شهید حجت سوری، پلاک ۵

شماره تماس: ۲۶۶۵۳۲۶۶ ، ۲۶۶۵۳۲۵۳-۰۲۱

شمار نمابر: ۲۶۶۵۳۵۰۹-۰۲۱

معرفی هلدینگ مالی، بانکی و سهام (گروه مدیریت ارزش سرمایه)

هلدینگ بانک، بیمه و سهام یکی از هلدینگ‌های مجموعه صندوق بازنشستگی کشوری محسوب می‌شود که با توجه به حجم عظیم گردش مالی صندوق و نیاز تامین مالی شرکت‌های این مجموعه تاسیس شده است. ضرورت ایجاد برخی موسسات پولی، مالی و اعتباری از جمله بانک، بیمه و لیزینگ در چنین سیستمی انکارناپذیر است. ازاین‌رو، هدف از شکل‌گیری این هلدینگ اقدام جهت تامین مالی، تاسیس و مدیریت این شرکت‌هاست.

هلدینگ مالی صندوق بازنشستگی، بر اساس بررسی‌های کارشناسانه ایجاد چارچوب سرمایه‌گذاری فضای کسب و کار داخلی و بین‌المللی و با نگاه دقیق به نیازهای اختصاصی این مجموعه، در راستای تکمیل زنجیره ارزش و همچنین، کنترل استراتژیک و نظارت بر شرکت‌های تابعه شکل گرفته است. این هلدینگ به منظور کنترل و مدیریت حوزه سرمایه‌گذاری‌ها در بخش مالی و همچنین مدیریت پرتفوی سهام غیرمدیریتی صندوق بازنشستگی شکل گرفت و موضوع فعالیت آن به صورت تخصصی استفاده از فرصت‌های سرمایه‌گذاری بازار سرمایه، بانک و بیمه، لیزینگ، تامین سرمایه، نیز بهینه‌سازی پرتفوی منطبق بر تعهدات و سایر خدمات مالی تعریف شده تا با استفاده از افراد و مدیران مجرب بتواند موجب رشد و تعالی اهداف صندوق بازنشستگی کشوری و در نهایت رفاه بیشتر بازنشستگان شود.

ذیل این هلدینگ شرکت‌های تابعه نیز وجود دارد که هریک در موضوع فعالیت مشخص شده در این چرخه نقش به‌سزایی دارند. شرکت خدمات پشتیبان صندوق بازنشستگی کشوری، شرکت سرمایه‌گذاری و خدمات مدیریت صندوق بازنشستگی کشوری، شرکت نوآوران مدیریت صبا، لیزینگ آتیه‌صبا، کارگزاری صبا جهاد، موسسه حسابرسی صندوق بازنشستگی و موسسه راهبردهای بازنشستگی صبا از جمله زیرمجموعه‌های این هلدینگ هستند. همچنین، این هلدینگ سهامدار بیمه ملت، بیمه دانا، بیمه البرز و تأمین سرمایه امین است.

آدرس: خیابان مطهری، تقاطع قائم‌مقام فراهانی، شماره ۲۵۱

معرفی هلدینگ نفت، گاز، پتروشیمی و نیروگاه (صبا انرژی)

شرکت سرمایه‌گذاری صندوق بازنشستگی کشوری به‌عنوان یکی از مهمترین زیرمجموعه‌های صندوق بازنشستگی کشوری در سال ۱۳۶۷ به ثبت رسید. به منظور افزایش بهره‏‌وری و بازدهی سرمایه، این شرکت از اواخر سال ۱۳۹۴ رسما فعالیت کاری خود را روی موضوعات مرتبط با نفت، گاز، پتروشیمی و نیروگاهی متمرکز کرد تا با بهره‌گیری از ظرفیت‌های ویژه، نسبت به ایجاد ارزش افزوده بیشتر برای سهامداران خود اقدام کند. فعالیت شرکت سرمایه‌گذاری صندوق بازنشستگی کشوری (سهامی عام) طبق ماده (۳) اساسنامه عبارت است از: سرمایه‌گذاری و مشارکت در شرکت‌ها، طرح‌ها،‌ واحدهای تولیدی و صنعتی،‌ خدماتی و بازرگانی و خرید و فروش سهام این‌گونه شرکت‌ها و انجام عملیاتی که به‌صورت مستقیم و یا غیرمستقیم با فعالیت‌های مذکور ارتباط داشته باشد و یا اجرای آن‌ها را تسهیل نماید و نیز اداره آن قسمت از امـوال، مـوسسات و شرکت‌های مربـوط به تبصره ۸۲ قانون بودجه سال ۱۳۶۲ کل کشور و سایر اموال و مؤسسات و شرکت‌هایی که توسط صندوق بازنشستگی کشوری در اختیار این شرکت گذاشته می‌شود.

ترکیب سهامداران این شرکت به شرح زیر است:

صندوق بازنشستگی کشوری: ۸۴.۴ درصد
موسسه صندوق بیمه اجتماعی روستائیان وعشایر: ۱.۸ درصد
شرکت بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران: ۱.۸ درصد
شرکت گروه مدیریت ارزش سرمایه: ۱.۴ درصد
سایر سهامداران حقوقی و حقیقی: ۱۲.۷ درصد

آدرس: تهران، خیابان شیراز جنوبی، پایین‌تر از اتوبان شهید همت، خیابان زرتشتیان، بعد از تقاطع گلستان، پلاک ۱۱، کدپستی: ۱۴۳۶۹۳۵۷۵۳
تلفن: ۴۱۲۳۷۰۰۰-۰۲۱
فکس: ۴۰۸۸۰۹۶۰-۰۲۱
ایمیل: [email protected]

معرفی شرکت صنایع شیر ایران (پگاه)

شرکت صنایع شیر ایران به‌عنوان یکی از شرکت‌های تابعه صندوق بازنشستگی کشوری (سهامدار عمده) هلدینگی درحوزه صنایع غذایی است که محصولات متنوعی در صنعت لبنی و نوشیدنی و پودری تولید می‌کند. این هلدینگ با۲۹ شرکت در ۱۳ استان کشور فعالیت دارد و با تکیه بر منابع خود و استفاده بهینه از آنها نقش رهبری در صنعتی را بر دوش دارد که نخستین شرکت آن بوده است. حفظ و ارتقا ارزش سرمایه سهامداران برای هلدینگ یک اصل و در کنار آن سرمایه‌های انسانی (انتخاب مدیران شایسته) مهمترین محور ارزش‌آفرینی هلدینگ است. موضوع فعالیت شرکت مدیریت، راهبری، نظارت و پشتیبانی واحدها و شرکت‌های مرتبط با صنایع یاد شده است.

شرکت سهامی صنایع شیر ایران هم‌اکنون دارای ۱۶ کارخانه تحت پوشش است که تحت مدیریت هلدینگ در ۱۳ استان بزرگ ایران مشغول فعالیت است.

هلدینگ صنایع شیر پگاه به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده صنعت لبنیات در خاورمیانه ۲۹ زیرمجموعه تولیدی دارد و در نوع خود در منطقه بی‌نظیر است.

آدرس: تهران، نلسون ماندلا، پایین‌تر از چهار راه حقانی(جهان کودک)، نبش خیابان ۲۳، شماره۶۰

شیراز هدف سرمایه‌گذاری شرکت دولتی توسعه گردشگری قرار گرفت

سرپرست شهرداری شیراز گفت: چهار تفاهم‌نامه سرمایه‌گذاری درخصوص موضوعات زیرساخت‌ها و خدمات گردشگری در چارچوب همکاری در این کلان‌شهر و محوریت جایگاه شیراز، سومین حرم اهل بیت(ع)؛ با شرکت توسعه گردشگری ایران منعقد شد.

به گزارش ایمنا و به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی شهرداری شیراز، سعید مصفا اظهار کرد: در جلسه‌ای با حضور رئیس شورای اسلامی شهر، مدیرعامل و عضو هیئت مدیره شرکت توسعه گردشگری ایران، شهرداری شیراز چهار تفاهم‌نامه سرمایه‌گذاری با شرکت توسعه گردشگری ایران منعقد کرد.

وی افزود: این چهار تفاهم سرمایه‌گذاری در چارچوب طرح‌ها و تفاهم‌نامه‌های ایجاد شده پیرامون بهره‌برداری از بازار هنر، مرمت، راه‌اندازی و بهره‌برداری سه خانه تاریخی متعلق به شهرداری شیراز، سرمایه‌گذاری جهت ایجاد زائرسرا در شیراز و طرح گردشگری در حوزه باغات قصردشت است.

سرپرست شهرداری شیراز تصریح کرد: شرکت توسعه گردشگری ایران زیرمجموعه وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است و در راستای اهداف گردشگری در کشور سرمایه‌گذاری و اقدامات جانبی حوزه میراث فرهنگی را انجام می‌دهد.

مصفا گفت: تفاهم‌های انجام شده با محوریت سازمان سرمایه‌گذاری شهرداری شیراز انجام شده است.

استراتژی معاملاتی موفق

استراتژی معاملاتی در بورس، سرمایه گذار حرفه ای یا تازه کار نمی شناسد و تفاوتی ندارد که در مورد انواع تحلیل ها چه می دانید؛ در واقع اگر استراتژی معاملاتی مناسبی نداشته باشید، دیر یا زود شرایط بازار برای شما سخت خواهد شد. کلمه استراتژی از اصطلاحات جنگی است و به معنای راه های مدیریت فرماندهان در جنگ می باشد. علت استفاده از اصطلاح استراتژی نیز به این دلیل است که شاید بتوانیم بازارهای مالی را مانند جنگ فرض کنیم و اگر شما این جنگ را بلد نباشید، دیر یا زود صدمات آن را مشاهده خواهید کرد و لازم به ذکر است که یک استراتژی معاملاتی موفق، می تواند به عنوان بهترین روش سرمایه گذاری در بورس مورد استفاده قرار گیرد. در ادامه همراه ما باشید تا با نحوه تدوین یک استراتژی معاملاتی موفق آشنا شویم. در این مقاله می خوانیم:

• استراتژی معاملاتی چیست؟
• چگونه یک استراتژی معاملاتی موفق ایجاد کنیم؟
• اهمیت تدوین یک استراتژی معاملاتی موفق
• مراحل تدوین استراتژی معاملاتی مناسب شرایط سرمایه گذاران مختلف
• انتخاب بازه زمانی
• ساخت یک ذهن سرمایه گذار
• مشخص کردن روند بازار
• مشخص کردن میزان سرمایه برای ورود
• مشخص کردن نقاط ورود و خروج
• مشخص کردن حد سود و حد ضرر
• آزمایش استراتژی معاملاتی

استراتژی معاملاتی چیست و چگونه یک استراتژی معاملاتی موفق ایجاد کنیم؟

استراتژی هایی که در بازارهای مالی تدوین می شوند، یک سری از قوانین و تدابیری هستند که مشخص می کنند سرمایه گذار در هر شرایطی که اتفاق افتاد، چه تصمیمی بگیرد. اکثر فعالان در بازار سرمایه به دنبال تبدیل شدن به تحلیلگر و معامله گر حرفه‌ای هستند و بدست آوردن سود و متضرر نشدن، از شرایطی هستند که یک استراتژی معاملاتی موفق برای شما به ارمغان می ایجاد چارچوب سرمایه‌گذاری آورد.

معامله گرهای حرفه ای، در شرایط نامساعد یا شرایط غیر معمول بازار، آرامش خود را حفظ می کنند و تصمیمات لحظه ای و احساسی نمی گیرند و موفقیت های زیادی را با استفاده از این رویکرد تجربه می کنند. فعالان حرفه ای بازار، برنامه ای به همراه قوانین و پیش بینی ها دارند که در رفتارها و تغییرات غیر معمول بازار، نسبت به آن ها تصمیم گیری می کنند.

استراتژی معامله گران، نحوه سرمایه گذاری و خرید و فروش را برای آن ها روشن می کند. در واقع، استراتژی های معاملاتی براساس دیدگاه و سرمایه شما شکل می گیرند و میزان نقدینگی شما و بازه زمانی که در نظر دارید در آن کسب سود کنید، تمام معنای استراتژی شما هستند. در ادامه مقاله با مراحل ایجاد یک استراتژی معاملاتی موفق آشنا می شویم.

اهمیت تدوین یک استراتژی معاملاتی موفق

یکی از مهم ترین جملاتی که پیرامون بازار سرمایه شنیده ایم، اهمیت حفظ سرمایه است و مهم ترین هدف استراتژی های معامله گران بازار نیز همین موضوع می باشد. با داشتن یک استراتژی معاملاتی موفق و مناسب، سرمایه خود را در بازار از دست نمی دهید و آن را حفظ می کنید. تجربه های مختلف در سال های اخیر به ما نشان داده است که این بازار، روزهای هیجانی نیز دارد و اگر استراتژی معاملاتی موفق داشته باشید، در روزهای هیجانی نیز به بهترین نحو تصمیم گیری می کنید.

در واقع، معامله گران با مراجعه به استراتژی خود در شرایط هیجانی، روحیه خود را حفظ کرده و تصمیم های احساساتی نخواهند گرفت. همیشه تصمیماتی که بر پایه عصبانیت، ترس یا طمع باشند؛ احتمال شکست بالایی دارند و استراتژی معاملاتی نیز برای این شرایط طراحی می شود.

مراحل تدوین استراتژی معاملاتی موفق و مناسب برای سرمایه گذاران

یک استراتژی معاملاتی موفق، از ویژگی های خاصی برخوردار است و سرمایه گذاران باید از یک سری اصول پیروی کنند که در ادامه به معرفی آن ها می پردازیم.

انتخاب بازه زمانی

سرمایه گذاران با در نظر گرفتن دیدگاه خود از کسب سود، مشخص می کنند که در چه مدت زمانی می خواهند به سود برسند. 4 نوع بازه زمانی کسب سود داریم که هر سرمایه گذار با توجه به شرایط خود، توانایی ها و سرمایه مورد نظر، در یکی از این 4 گروه قرار می گیرد:

: نوسان گیرهای بازار طی مدت 1 روز تا 1 ماه (حتی لحظه ای)، سهم خریده شده را معامله می کنند و در نظر دارند در بالا و پایین های بازار، سودهای اندک را بدست آورند.
1. سرمایه گذاری کوتاه مدت: در صورتیکه دیدگاه سود نسبت به سهم خریداری شده، بین 1 ماه تا 3 ماه باشد، در دسته کوتاه مدت قرار می گیرد.
2. میان مدت: معمولا سرمایه گذاران میان مدت، بین 3 ماه تا 6 ماه برای بازدهی سهم صبر می کنند. : سرمایه گذاران بلند مدت، با قدرت تحلیل بنیادی بالا، بررسی سهم را از ریشه انجام داده و در صورتیکه از پیش بینی پیشرفت شرکت مربوطه اطمینان حاصل کنند، از 6 ماه تا 1 سال یا بالاتر، برای سوددهی آن صبر می کنند.

برای تدوین یک استراتژی معاملاتی موفق، باید در ابتدا بازه زمانی مناسبی انتخاب کنید. در تحلیل تکنیکال، بازه های زمانی مختلف مانند یک دقیقه، یک ساعت، یک روز و. نمایش داده می شود و براساس تجربه، سرمایه، دانش و. هر سرمایه گذار دیدگاه زمانی فعالیت خود را مشخص می کند. در نظر داشته باشید معامله گری که در بازه زمانی بلندمدت فعالیت می کند، نیازی ندارد همانند معامله گران کوتاه مدت یا نوسان گیر، هر روز سایت های خبری و تحلیلی و یا تابلو معاملاتی سهام شرکت ها را بررسی کند.

ساخت یک ذهن سرمایه گذار

علم روانشناسی در تمامی مراحل زندگی به کمک ما می آید. در بازار سرمایه نیز، سرمایه گذاران موفق، ذهن خود را شناخته اند و معامله گران قدرتمند، یاد گرفته اند عواطف، احساسات، خشم، طمع و اعتماد به نفس کاذب خود را کنترل کنند. هیچ گاه یک سرمایه گذار موفق، تصمیمی احساسی در بازار نمی گیرد؛ در واقع سرمایه گذاران، چارچوب ذهنی قدرتمندی دارند. برای داشتن استراتژی معاملاتی موفق، باید ابتدا نقاط قوت و ضعف خود را بشناسید و یک چارچوب رفتاری برای خود ایجاد کنید.

مشخص کردن روند بازار

تشخیص روند سهم در بحث تحلیل تکنیکال جای می گیرد. ایجاد خط روند براساس رفتار نمودار سهم، شکل صعودی یا نزولی بودن سهم را به شما نمایش خواهد داد. اگر مبحث تحلیل تکنیکال را به خوبی آموزش ببینید، می توانید در چند دقیقه روند سهم را مشخص کنید. ایجاد خط های روند بر روی کف ها و سقف های قیمتی، کانال ها را تشکیل می دهد و با توجه به دیدگاه سرمایه گذاری خود، کانالی معتبر برای سهم در نظر بگیرید. یک کانال معتبر، 5 نقطه برخورد با خط های روند دارد و می توانید از سیگنال دریافت شده استفاده کنید.

در نظر داشته باشید که تشخیص یک روند کار سختی است و با قطعیت خیلی بالا نیز نمی شود تصمیم گیری کرد. در این زمان، تحلیل بنیادی به میان می آید و می توانید با توجه به آمارهایی که از تحلیل بنیادی استخراج می کنید، تشخیص روند بهتری داشته باشید.

مشخص کردن میزان سرمایه برای ورود

میزان سرمایه برای ورود به هر بازار، با توجه به شرایط هر سرمایه گذار متفاوت است. این میزان سرمایه به سوددهی بازار و ریسک متقابل نیز بستگی دارد. پس از مشخص کردن میزان سرمایه ای که می خواهید وارد بازار کنید، باید نوع خرید سهام را نیز در نظر بگیرید. با توجه به مقدار سرمایه، می توانید به صورت خرید و فروش پله ای اقدام کنید، یا تمام سرمایه را به یکباره وارد سهام کنید. لازم به ذکر است که نوع حالت ورود به سهام را نیز باید در استراتژی خود مشخص کرده و به آن پایبند باشید.

در خرید سهام به صورت پله ای، سرمایه گذار با کمی ترس وارد می شود و مقداری از سرمایه را در مرحله اول وارد کرده و در صورتیکه سهام با ضرر مواجه شود، در حدضرری که مشخص کرده، با وارد کردن دوباره قسمتی از سرمایه، اقدام به کاهش قیمت میانگین می کند.

در این مقاله تنها اشاره ای به مفهوم خرید سهام به صورت پله ای نمودیم. برای استفاده از این نوع خرید و ورود به سهام با توجه به این روش، سعی کنید به طور کامل با استراتژی های مربوط به خرید و فروش پله ای آشنا شوید.

مشخص کردن نقاط ورود و خروج

مشخص کردن نقاط ورود به سهم با استفاده از ابزارهای تکنیکالی انجام می پذیرد؛ تصور کنید که طبق تحلیل بنیادی، متوجه شده اید که سهام یک شرکت"در سال آینده" سود خوبی خواهد داد؛ با استفاده از تحلیل تکنیکال متوجه می شوید با ورود در چه قیمتی، بیشترین سودآوری را خواهید داشت. مشخص کردن یک نقطه مناسب برای خرید، نیاز به دانش کافی دارد. شما باید بتوانید محدوده های حمایتی و مقاومتی را تشخیص داده و شرایط خرید و فروش سهم را در بازه مورد نظر بررسی کنید و نه تنها برای خرید، بلکه در زمانی که بخواهید سهم را بفروشید نیز این قائده وجود دارد و باید بهترین نقطه خروج از سهم مشخص شود.

مشخص کردن حد سود و ضرر

مشخص کردن حد سود، فرآیندی است که طی آن محدوده ای از قیمت سهام که در آنجا درصدی سود حاصل شده است و سرمایه گذار اقدام به فروش خواهد کرد، پیش بینی می شود. به عنوان مثال، سرمایه گذار در قیمت 1000 تومان وارد سهم شده و با تحلیل و بررسی، احتمال می دهد سهم تا 1600 رشد کند. سهامدار براساس استراتژی شخصی خود قیمت 1500 را حد سود مشخص کرده و به محض رسیدن قیمت سهام به 1500، اقدام به فروش می کند.

در صورتیکه پیش بینی رشد قیمت محقق نشود و سهم با کاهش قیمت روبرو شود، سهامدار در محدوده حد ضرر، از سهم خارج می شود. حد ضرر محدوده و قیمتی است که سهامدار مشخص کرده و در صورت رسیدن قیمت سهم به آن مقدار، سرمایه گذار اقدام به خروج از سهم می کند. به ایجاد چارچوب سرمایه‌گذاری عنوان مثال، یک سرمایه گذار در قیمت 500 تومان وارد سهام می شود و حد سود 50 درصد و حد ضرر 20 درصد برای خود مشخص کرده است؛ تا زمانیکه سهم قیمتی بالاتر از 400 تومان داشته باشد، حد ضرر سهامدار را رد نکرده و زمانیکه به قیمتی بالاتر از 750 تومان برسد، به حد سود سرمایه گذار رسیده و این فرد اقدام به فروش می کند.

لازم به ذکر است که حد ضرر و ایجاد چارچوب سرمایه‌گذاری حد سود اعدادی شانسی نیستند که سرمایه گذار با حدس و گمان برای خود مشخص کند؛ در واقع، با استفاده از تحلیل ها (مخصوصا تکنیکال) مشخص می شود که سهم پس از قیمت ورود، اگر بخواهد صعود کند تا چه قیمتی مقاومت خاصی نخواهد داشت و به راحتی صعود می کند و در صورتیکه دچار نزول شود، قیمت سهام شرکت مذکور تا چه حدی پایین می آید. اگر سهم از لحاظ تکنیکالی وارد کانال نزولی شود، سهامدار اقدام به خروج می کند و مشخص کردن حد ضرر، معمولا در قیمتی بالاتر از حد ورود به کانال نزولی خواهد بود.

آزمایش استراتژی معاملاتی موفق

فرض کنید استراتژی معاملاتی خود را تدوین کرده اید و می خواهید طبق آن معاملات خود را انجام دهید. هیچ انسانی نمی تواند با قطعیت بگوید که در آینده چه اتفاقی رخ می دهد؛ شما نیز با تعیین استراتژی، آینده را مشخص نکرده اید، بلکه پیش بینی خود را از اتفاقاتی که خواهد افتاد، به روی کاغذ آورده اید. بنابراین، بهترین کاری که شما بایستی انجام دهید، این است که میزان موفقیت احتمالی استراتژی خود را بسنجید و ببینید که استراتژی شما تا چه اندازه در موقعیت های مختلف، موفق عمل می کند.

به عنوان مثال، فرض کنید که استراتژی خود را 2 سال پیش تدوین کرده اید و تا به حال 2 سال از اتفاقاتی که بر مبنای استراتژی خود رقم زده اید، می گذرد. آیا استراتژی معاملاتی شما موفق بوده است؟ پاسخ این سوال را آزمونگرهای استراتژی معاملاتی به شما می دهند و شما می توانید با استفاده از این مکانیسم، استراتژی معاملاتی خود را بسنجید.

جمع بندی

فعالیت در بازارهای مالی، کار ساده ای نیست و موفقیت در این بازارها، نیازمند دانش تحلیلی فراوان و استراتژی معاملاتی موفق است؛ لازم به ذکر است که صرف داشتن استراتژی معاملاتی، نمی تواند به طور قطعی سرمایه گذاری شما را با موفقیت روبرو کند، اما داشتن استراتژی، صد برابر بهتر از نداشتن آن است. در بازار سرمایه شما مانند سربازی هستید که به جنگ رفته است و استراتژی معاملاتی به منزله زره و تجهیزات شما خواهد بود و شما را برای رویارویی با شرایط مختلف جنگی آماده می کند.

ایجاد چارچوب سرمایه‌گذاری

احكام مرتبط با خصوصی­‌سازی در قانون برنامه چهارم توسعه

ماده 6 :

در چارچوب سياست‌های كلی برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ايران از جمله موارد مشمول در صدر اصل چهل و چهارم (44) قانون اساسی جمهوری اسلامی ايران، ‌به‌منظور تداوم برنامه خصوصی‌سازی و توانمندسازي بخش غير دولتي در توسعه كشور به دولت اجازه داده مي‌شود:

از همه روش‌های امكان‌پذير، اعم از مقررات ‌زدايی، واگذاری مديريت (نظير اجاره، پيمانكاری عمومی و پيمان مديريت) و مالكيت (نظير اجاره به شرط تمليك، فروش تمام يا بخشی از سهام، واگذاری اموال) تجزيه به منظور واگذاری، انحلال و ادغام شركت‌ها استفاده شود.

ماده 7 :

به منظور ساماندهی و استفاده مطلوب از امكانات شركت‌های دولتی و افزايش بازدهی و بهره‌وری و اداره مطلوب شركت‌هايی كه ضروری است در بخش دولتی باقی بمانند و نيز فراهم كردن زمينه واگذاری شركت‌هايی كه ادامه فعاليت آنها در بخش دولتی غيرضروری است به بخش غيردولتی، به دولت اجازه داده می‌شود نسبت به واگذاری، انحلال، ادغام و تجديد سازمان شركت‌های دولتی، اصلاح و تصويب اساسنامه شركت‌ها، تصويب آئين‌نامه‌های مالی و معاملاتی، تصويب آئين‌نامه‌های استخدامی و بيمه، با رعايت مقررات و قوانين مربوط و جابه‌جايی و انتقال وظايف، نيروي انسانی، سهام و دارايی‌های شركت‌های دولتی و شركت‌های وابسته به آنها با رعايت موارد ذيل اقدام كند:

الف: كليه امور مربوط به سياستگذاری و اعمال وظايف حاكميت دولت تا پايان سال دوم برنامه از شركت‌های دولتی منفك و به وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی تخصصی ذی‌ربط محول می‌گردد.

ب: شركت‌های دولتی صرفاً در قالب شركت‌های مادرتخصصی و شركت‌های عملياتی (نسل دوم) سازماندهی شده و زير نظر مجمع عمومی در چارچوب اساسنامه شركت اداره خواهند شد. اين‌گونه شركت‌ها از نظر سياست‌ها و برنامه‌های بخشی تابع ضوابط و مقررات وزارتخانه‌های تخصصی مربوطه خواهند بود.

تبصره 1- تشكيل شركت‌های دولتی صرفاً با تصويب مجلس شورای اسلامی مجاز است و تبديل شركت‌هايی كه سهام شركت‌های دولتی در آنها كمتر از پنجاه درصد (50%) است به شركت دولتی ممنوع است.

تبصره 2- مشاركت و سرمايه‌گذاري شركت‌های دولتي به استثنای بانك‌ها، مؤسسات اعتباري و شركت‌های بيمه در ساير شركت‌های موضوع اين ماده مستلزم كسب مجوز از هيئت وزيران است.

تبصره 3- شركت‌هايی كه سهم دولت و شركت‌های دولتی در آنها كمتر از پنجاه درصد (50%) است، غيردولتی بوده و مشمول قوانين و مقررات حاكم بر شركت‌های دولتی نمی‌باشند.

تبصره 4- دولت مكلف است حداكثر ظرف مدت دو سال پس از شروع اجرای برنامه چهارم توسعه، بنا به پيشنهاد سازمان مديريت و برنامه‌ريزی كشور، شركت‌هايی كه ماهيت حاكميتی دارند، به شكل سازمانی مناسب تغيير وضعيت داده و به دستگاه اجرايي مرتبط منتقل نمايد.

تبصره 5- شركت‌های دولتي كه تا ابتداي سال 1383 بنا به تشخيص سازمان مديريت و برنامه‌ريزی كشور و وزارت امور اقتصادی و دارايی راكد و غير فعال بوده‌اند، اجازه شروع فعاليت ندارند و منحل اعلام می‌شوند.

تبصره 6- دولت موظف است تا پايان سال اول برنامه كليه دفاتر و شعب شركت‌های دولتی مستقر در خارج از كشور را منحل نمايد. موارد ضروری بنا به پيشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارايی و سازمان مديريت و برنامه‌ريزی كشور به تصويب شورای عالی اداری خواهد رسيد.
ج: شركت‌های دولتی كه با تصويب هيئت وزيران مشمول واگذاری به بخش غير دولتی می‌شوند صرفاً طي مدت تعيين شده در هيئت واگذاری برای واگذاری مشمول مقررات حاكم بر شركت‌های دولتی نخواهند بود و در چارچوب قانون تجارت اداره مي‌شوند.

د: ادامه فعاليت شركتهاي دولتي تنها در شرايط زير ممكن است:

1- فعاليت آنها انحصاري باشد.

2- بخش غيردولتی انگيزه‌ای برای فعاليت در آن زمينه را نداشته باشد.

هـ: تبديل وضعيت كاركنان شركت‌های موضوع تبصره (4) بند (ب) اين ماده با رعايت حقوق مكتسبه به وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی در قالب آيين‌نامه‌ای خواهد بود كه به تصويب هيئت وزيران خواهد رسيد.

و: نقل و انتقال سهام در ارتباط با اجراي اين ماده (ناشي از ادغام، انحلال و تجديد سازمان) از پرداخت ماليات معاف است.
ز: حق مالكيت دولت در شركت‌های مادر تخصصی (به استثنای شركت‌هايی كه رياست مجمع آنها با رئيس جمهور است) از طريق وزارت امور اقتصادی و دارايی يا سازمان مالكيت شركت‌های دولتی كه به‌استناد اين قانون زيرنظر رئيس‌جمهور تشكيل خواهد شد (به تشخيص دولت) اعمال شود، دولت مكلف است نسبت به اصلاح اساسنامه اين گروه شركت‌ها به نحو مقتضی اقدام قانونی نمايد. بار مالی احتمالی تشكيل سازمان مذكور از رديف‌های متمركز در اختيار رئيس جمهور تأمين مي‌گردد. كليه شركت‌هايی كه شمول قانون بر آنها مستلزم ذكر نام يا تصريح نام بوده و يا دارای قانون خاص هستند مشمول اين بند می‌باشند.

تبصره - اساسنامه اين سازمان با پيشنهاد سازمان مديريت و برنامه‌ريزی كشور به تصويب هيئت وزيران خواهد رسيد.

ح: شركتهاي مادر تخصصي نيز با رعايت اصل چهل و چهارم (44) قانون اساسی جمهوری اسلامی ايران قابل واگذاری هستند و مشاركت بخش‌های خصوصی و تعاونی در آنها مجاز است. نحوه و روش مشاركت بخش‌های خصوصی و تعاونی در شركتهاي مادر تخصصي بنا به پيشنهاد مجمع عمومی شركت ذی‌ربط و تأييد هيئت عالی واگذاری به تصويب هيئت وزيران خواهد رسيد.

ط: دولت مكلف است حداكثر تا سال سوم برنامه، نسبت به اصلاح ساختار و سودآوری شركت‌های دولتی كه به استناد صورت‌های مالی سال اول برنامه زيان‌ده هستند اقدام و درغير اين صورت آنها را منحل كند.

ي: در كليه مواردي كه به موجب قوانين، اجازه تصويب اساسنامه سازمان‌ها، شركت‌ها، مؤسسات دولتی و وابسته به دولت از جمله دستگاه‌های موضوع ماده (160) اين قانون و همچنين نهادها و مؤسسات عمومی غيردولتی به دولت داده شده است، اصلاح و تغيير اساسنامه با پيشنهاد دستگاه ذی‌ربط و تأييد سازمان مديريت و برنامه‌ريزی كشور با هيئت وزيران می‌باشد.

ل: مقررات (آئين‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های) مغاير با تصميمات هيئت وزيران در چارچوب اختيارات موضوع اين ماده ملغی‌الاثر است.

س: كليه دستگاه‌های اجرايی موضوع ماده (160) اين قانون مشمول مفاد اين ماده می‌باشند.

ماده 8:

وجوه حاصل از فروش سهام شركت‌های دولتی در حساب خاصي نزد بانك مركزي جمهوري اسلامي ايران به نام خزانه‌داري كل كشور، متمركز و به حساب‌های مربوط منتقل می‌گردد:

الف: معادل بيست درصد (20%) به عنوان علي‌الحساب ماليات بر عملكرد شركت مادر تخصصی ذی‌ربط يا شركت‌های تحت پوشش آن (حساب درآمد عمومي كشور).

ب: معادل ده درصد (10%) به عنوان علي‌الحساب سود سهم دولت در شركت مادر تخصصی ذی‌ربط (حساب درآمد عمومی كشور).

ج: معادل هفتاد درصد (70%) به حساب شركت مادر تخصصی ذی‌ربط براي موارد ذيل:

1- پرداخت ديون شركت مادر تخصصي به دولت (وزارتخانه‌ها، مؤسسات دولتی و خزانه‌داری كل كشور).

2- آماده‌سازی، به‌سازی و اصلاح ساختار شركت‌های دولتی برای واگذاری.

3- كمك به تأمين هزينه‌های تعديل نيروی انسانی و آموزشهاي فني و حرفه‌اي (مهارتی) كاركنان شركت‌های قابل واگذاری.

4- كمك به توانمندسازی بخش‌های خصوصی و تعاونی در فعاليت‌های اقتصادی در قالب بودجه‌های سنواتی.

5- تكميل طرحهاي نيمه تمام و سرمايه‌گذاری در چارچوب بودجه مصوب.

تبصره 1- تمام وجوه حاصل از فروش در مورد سهام متعلق به دولت (به نام وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتي) بايستي به حساب درآمد عمومي كشور واريز گردد.

تبصره 2- تفاوت قيمت دفتری سهام و بهای فروش آنها در سال فروش سهام به حساب سود و زيان همان سال شركت مادر تخصصی ذی‌ربط (يا شركت‌های تحت پوشش آن) منظور می‌گردد.

ماده 9:

مواد (10)، (12) الی ( 18) و (20) الی (27) ”قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ايران مصوب 17/1/1379 و اصلاحيه‌های آن“ برای دوره برنامه چهارم (1388-1384) تنفيذ می‌گردد.

ماده 16:

دولت مجاز است، سهام شركت‌های بيمه تجاری را پس از اصلاح ساختار, بر اساس برنامه زمانبندی مشخص، و طبق آيين‌نامه‌اي كه به تصويب هيئت وزيران مي‌رسد, در چارچوب بند (47) سياست‌های برنامه چهارم توسعه - كه ابلاغ خواهد شد - به بخش خصوصی يا تعاونی واگذار نمايد.

ماده 21 بند و جزء 3: (دولت موظف است محور زير را به اجرا درآورد (

تقويت شركت‌های مادرتخصصی توسعه‌ای در جهت توسعه بخش غيردولتي با استفاده از منابع عمومی، خارجی و منابع ناشی از فروش سهام شركت‌های زيرمجموعه و عرضه سهام شركت‌های مادرتخصصی در بازار بورس تا سقف چهل و نه درصد (49%) به استثنای موارد مذكور در صدر اصل چهل و چهارم (44) قانون اساسی جمهوری اسلامی ايران.

ماده 25:

الف: دولت موظف است با حفظ مالكيت خود حداقل ده درصد (10%) از ظرفيت انجام فعاليت مربوط به اكتشاف، استخراج و توليد نفت و گاز، پالايش، پخش و حمل و نقل مواد نفتی و گازي با رعايت ”قانون نفت مصوب 9/7/1366“ و همچنين حداقل ده درصد (10%) از انجام فعاليت مربوط به توليد و توزيع برق را با حفظ مسئوليت دولت در تأمين برق به نحوی كه موجب انحصار در بخش غير دولتی نشود و استمرار ارائه خدمات فوق‌الذكر تضمين گردد به اشخاص حقيقی و حقوقی داخلی واگذار نمايد.

ماده 28 بند ج جزء 5:

با لحاظ حاكميت و انحصار دولت بر امور هوانوردي و حمل و نقل هوايي شامل ناوبری نشست و برخاست و پيش‌بينی تمهيدات مناسب برای جلوگيری از انحصار در بخش غيردولتی و تضمين استمرار ارائه خدمات، دولت مجاز است سهام شركت هواپيمايی جمهوری اسلامی ايران را به نحوی كه حداقل پنجاه و يك درصد (51%) آن در مالكيت دولت باقی بماند و سهام ایجاد چارچوب سرمایه‌گذاری شركت ايران ايرتور را به بخش غيردولتی واگذار نمايد.

ماده 102:

دولت موظف است، برنامه توسعه بخش تعاونی را با رويكرد استفاده مؤثر از قابليت‌های بخش تعاونی، در استقرار عدالت اجتماعی و توزيع عادلانه‌ درآمدها، تأمين منابع لازم برای سرمايه‌گذاری‌ها، از طريق تجميع سرمايه‌های كوچك، اجراي بند 2 اصل چهل و سوم (43) قانون اساسی جمهوری اسلامی ايران، افزايش قدرت رقابتي و توانمندسازی بنگاه‌های اقتصادی متوسط و كوچك، كاهش تصدی‌های دولتی، گسترش مالكيت و توسعه مشاركت عامه مردم در فعاليت‌های اقتصادی مشتمل بر محورهای ذيل تهيه وتا پايان سال 1383 تقديم مجلس شورای اسلامی نمايد.

د: اولويت دادن به بخش تعاونی، در انتقال فعاليت‌ها و كاهش تصدی‌های بخش دولتی اقتصاد به بخش غير دولتی.

ماده 136:

به منظور ايجاد زمينه مناسب برای رشد و توسعه كشور، افزايش كارايی و بهره‌وری دستگاه‌های اجرايی، تقويت امور حاكميتی دولت و توسعه مشاركت مردم در امور كشور، نحوه اجرای وظايف مذكور در ماده (135) اين قانون به طريق ذيل پالايش و اصلاح می‌گردد:

الف: امور حاكميتی دولت، توسط دستگاه‌های دولتی و عنداللزوم با جلب مشاركت مردم انجام می‌گردد و دستگاه‌های اجرايی ذی‌ربط در ابعاد منابع انسانی، فناوری انجام كار، تجهيزات و تخصيص منابع، تقويت و توسعه كيفی خواهند يافت.

ب: وظايف امور تصدی‌های اجتماعی، فرهنگی و خدماتی دولت با رعايت اصول بيست و نهم (29) و سی‌ام (30) قانون اساسی جمهوری اسلامی ايران با استفاده از شيوه‌های ذيل انجام می‌گردد:

1- اعمال حمايت‌های لازم برای توسعه بخش غيردولتی مجری اين وظايف.

2- خريد خدمات از بخش غيردولتی.

3- مشاركت با بخش غيردولتي از طريق اجاره و واگذاری امكانات و تجهيزات و منابع فيزيكی.

4- واگذاري مديريت بخشي از واحدهای دولتی به بخش غيردولتی، در چارچوب سياست‌های كلی برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ايران.

5- ايجاد و اداره واحدهای دولتی با رويكرد هدفمند و نتيجه‌گرا (مطابق ماده 144 اين قانون) با تأييد سازمان مديريت و برنامه‌ريزی كشور در مناطقی كه هيچ‌كدام از حالت‌های فوق‌الذكر امكان‌پذير نباشد.

ج: وظايف زيربنايي دولت با مديريت، حمايت و نظارت دستگاه‌ها و شركتهاي دولتي توسط بخش غيردولتی انجام خواهد شد.

د: وظايف مربوط به تصدي‌هاي اقتصادي دولت با رعايت اصل چهل و چهارم (44) قانون اساسي جمهوری اسلامی ايران به بخش غير دولتي واگذار مي‌گردد. دولت در اين بخش نسبت به تنظيم مقررات براي جلوگيري از ايجاد انحصار، تضييع حقوق توليدكنندگان و مصرف‌كنندگان، ايجاد فضاي سالم رقابت، رشد توسعه و امنيت سرمايه‌گذاري و نظاير آن اقدام خواهد نمود. تعريف و تفصيل ضوابط و قلمرو و شرايط و محدوده و تكاليف امور حاكميتی و تصدی‌گری، زيربنايی و موارد واگذاری دستگاه‌های مختلف به نحو تفصيلی و همچنين اجرای كليه موارد اين ماده تا پايان سال 1383 در قالب لايحه‌ای توسط دولت تهيه و به مجلس شورای اسلامی تقديم خواهد شد.

ماده 145:

به منظور كاهش حجم تصدی‌ها و افزايش مشاركت مردم در اداره امور كشور و كوچك‌سازی دولت، اقدام‌های ذيل انجام مي‌شود:
د: مشاركت و سرمايه‌گذاری‌های جديد شركت‌های دولتي در ساير شركتها و سازمانها و تفكيك و تكثير آنها، در قالب شركتهاي موسوم به نسل دوم و نظاير آن، ممنوع می‌باشد.

هـ: تعيين اهداف كمی برنامه خصوصی‌سازی شركت‌های دولتی و سقف اعتبارات آنها، در قوانين بودجه سالانه، به نحوی كه نسبت اعتبارات شركت‌های دولتی و بودجه كل كشور به توليد ناخالص داخلی هر ساله حداقل دو درصد (2%) كاهش يابد.

ماده 148:

ضوابط مربوط به رابطه استخدامي، پاداش پايان خدمت، نحوه حفظ سوابق استخدامی از حيث تابع صندوق بازنشستگی بودن و ساير موارد مربوط.

كاركنان دستگاه‌های اجرايی موضوع ماده (160) اين قانون و واحدهايی كه بيش از پنجاه درصد(50%) از سهام، دارايی و يا مالكيت آنها از ابتدای برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ايران به بخش غيردولتی واگذار شده و مي‌شود، بايد مطابق قانون تعيين تكليف گردد.

آيين‌نامه اجرايي اين ماده در چارچوب قوانين به تصويب هيئت وزيران مي‌رسد.

تبصره- اينگونه كاركنان كه رابطه استخدامی آنها با دستگاه اجرايی ذی‌ربط قطع می‌گردد، مي‌توانند با حفظ سوابق استخدامی همچنان تابع مقررات صندوق بازنشستگی مربوط باشند.

ماده 160:

كليه وزارتخانه‌ها، مؤسسات و شركت‌های دولتی موضوع ماده (4) ”قانون محاسبات عمومي كشور، مصوب 1/6/1366“ و ساير شركتهايي كه بيش از پنجاه درصد (50%) سرمايه و سهام آنها منفرداً يا مشتركاً به وزارتخانه‌ها، مؤسسات دولتي و شركتهاي دولتي، به استثناي بانكها و مؤسسات اعتباری و شركت‌های بيمه قانونی، تعلق داشته باشند و همچنين شركت‌ها و مؤسسات دولتی كه شمول قوانين و مقررات عمومي به آنها، مستلزم ذكر يا تصريح نام است، از جمله: شركت ملّی نفت ايران و شركت‌های تابعه وابسته به وزارت نفت و شركت‌های تابعه آنها، سازمان گسترش و نوسازی صنايع ايران و شركت‌های تابعه، سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنايع معدنی ايران و شركت‌های تابعه در موارد مربوط، مشمول مقررات اين قانون می‌باشند.

صندوق سرمایه گذاری زمین و ساختمان چیست؟

صندوق سرمایه‌گذاری زمین و ساختمان با جمع آوری سرمایه‌های اندک، شما را در پروژه‌های ساختمانی مشارکت می‌دهد. بازار ساخت و ساز درآمد خوبی نصیب اهالی خود می‌کند اما با هر میزان سرمایه‌ای امکان ورود به این بازار و کسب سود از آن وجود ندارد. اگر شغل و تخصص شما متفاوت با این حوزه است و اطلاعات چندانی از نحوه کسب درآمد از این بازار ندارید، می‌توانید از صندوق زمین و ساختمان استفاده کنید. با سرمایه‌گذاری در این صندوق راهی آسان برای ورود به دنیای زمین و ساختمان می‌یابید که هر فرد، با هر سطح سواد و اطلاعاتی می‌توانند از آن استفاده کند.

صندوق سرمایه‌گذاری چیست؟

صندوق‌های سرمایه‌گذاری یکی از ابزارهای سرمایه‌گذاری غیرمستقیم است. صندوق‌ها فرصت کسب درآمد با هر دانش و اطلاعاتی از بازار را در اختیار سرمایه‌گذاران قرار می‌دهند. با خرید واحدهای صندوق سرمایه‌گذاری در برخی شرایط دستیابی به بازدهی‌ بالاتر از سود بانکی برای فرد ممکن می‌شود. یک صندوق سرمایه‌گذاری می‌تواند مجموعه‌ای از سهام، اوراق مشارکت و… باشد که صدها یا هزاران نفر، مبلغی از دارایی خود را در آن سرمایه‌گذاری می‌کنند.

و اما صندوق سرمایه گذاری زمین و ساختمان چیست؟ صندوق سرمایه‌گذاری زمین و ساختمان نوعی صندوق‌ سرمایه‌گذاری است که سرمایه‌های خرد سرمایه‌گذاران را جمع‌آوری می‌کند. مجموع این سرمایه‌ها در پروژه‌های ساختمانی تجاری، اداری و یا مسکونی سرمایه‌گذاری می‌شود. این نوع صندوق در سال 1388 مطابق قوانین و مقررات تعيين شده در سازمان بورس، وزارت مسکن و شهرسازی و فعالان حوزه ساختمان وارد معاملات بازار شد.
این صندوق‌ها با هدف تامین مالی پروژه‌های ساختمانی تجاری، اداری و مسکونی تاسیس می‌شوند. صندوق مانند یک شخصیت حقوقی سرمایه‌های سرمایه‌گذاران را در پروژه‌های ساختمانی سرمایه‌گذاری کرده و به این ترتیب آن‌ها را از دخالت مستقیم در روند سرمایه‌گذاری مبرا می‌کند.

ارکان صندوق سرمایه گذاری زمین و ساختمان

اداره صندوق‌های زمین و ساختمان توسط ارکان آن صورت می‌گیرد. ارکان باید به تایید سازمان بورس و اوراق بهادار رسیده باشند. این ارکان شامل مجمع صندوق، مدیر صندوق، مدیر ساخت، ناظر، متولی، متعهد پذیره نویسی، بازارگردان، حسابرس و هیات مدیره است. تمام اعضای ارکان قصد دارند تا سرمایه سرمایه‌گذاران را در بهترین پروژه‌های عمرانی سرمایه‌گذاری کنند. سرمایه‌گذاری که با آن بتوانند حداکثر سود ممکن را از پروژه به دست آورند.
تمام صندوق‌های سرمایه‌گذاری دارای ارکان، اساسنامه و امیدنامه مخصوص به خود هستند. در ادامه در مورد آرایش و وظایف ارکان صندوق توضیح مختصری ارائه می‌کنیم:

1. مدیر صندوق سرمایه‌گذاری شرکت‌های تامین یا مشاوره هستند.
2. مدیر ساخت صندوق سرمایه‌گذاری، شرکت‌های پیمانکار دارای رتبه‌بندی هستند.
3. هیئت مدیره
4. ناظر، شرکت یا شخصیتی حقوقی است. این فرد یا شرکت باید پروانه اشتغال نظارت پایه یک را از سازمان نظام مهندسی و کنترل ساختمان دریافت کرده باشد.
5. متولی صندوق به عنوان بازرس عمل می‌کند. متولی می‌تواند موسسه‌ای حقوقی، ایجاد چارچوب سرمایه‌گذاری شرکت مشاوره سرمایه‌گذاری یا حسابرس معتمد سازمان بورس باشد.
6. حسابرس شخصی معتمد سازمان بورس و اوراق بهادار و مورد تایید این سازمان است.
7. متعهد پذیره‌نویسی می‌تواند شرکت‌ تامین سرمایه، بانک‌ و یا موسسه‌ای مالی که دارای مجوز از بانک مرکزی است، باشد.
8. بازارگردان صندوق از شرکت‌های کارگزاری‌، شرکت‌های تامین سرمایه یا بانک‌ها انتخاب می‌شود.

امیدنامه صندوق زمین و ساختمان

امیدنامه برای آشنایی سرمایه‌گذار با شرایط صندوق است که برای هر کدام از صندوق‌های سرمایه‌گذاری به صورت جداگانه تنظیم می‌شود. صندوق‌هایی سرمایه‌گذاری امیدنامه را در اختیار سرمایه‌گذار قرار می‌دهند تا قبل از سرمایه‌گذاری، آن را مطالعه کند و با شرایط و اهداف آینده صندوق بیشتر آشنا شود.
امیدنامه با اساسنامه متفاوت است. اساسنامه صندوق توسط سازمان بورس و اوراق بهادار تنظیم می‌شود. اساسنامه‌ پس از تنظیم غیر قابل تغییر خواهد بود. امیدنامه برای هر صندوق سرمایه‌گذاری به صورت مجزا تنظیم می‌شود و مواردی مثل: ارکان صندوق، هزینه‌های سرمایه‌گذاری در صندوق، هدف‌ها و استراتژی‌های موردنظر، واحدهای سرمایه‌گذاری و ریسک‌های آن را به طور کلی بیان می‌کند. امیدنامه در چارچوب قانون‌های سازمان بورس و توسط متولیان صندوق تنظیم می‌شود.

موضوع فعالیت صندوق ساختمان و زمین

صندوق‌ زمین و ساختمان، با جمع‌آوری سرمایه‌های کوچک و تامین سرمایه، در ساخت پروژه‌های ساختمانی سرمایه‌گذاری و سپس نسبت به فروش واحدهای پروژه با سود مناسب اقدام می‌کند. در نهایت این سود بین سرمایه‌گذاران، به اندازه مبلغ سرمایه‌گذاری‌شان تقسیم خواهد شد.
بنابراين سرمایه‌گذار باید برای دریافت سود حاصل از سرمایه‌گذاری خود، تا تمام شدن پروژه و فروش واحدهای تجاری، مسکونی یا اداری، همراه صندوق سرمایه‌گذاری زمین و ساختمان بماند. به عبارتی فعالیت صندوق‌های زمین و ساختمان در چهار فرآیند اصلی خلاصه می‌شود:

مرحله‌ اول: جمع‌آوری سرمایه‌های سرمایه‌گذاران

مرحله دوم: اختصاص دادن این سرمایه‌ها به پروژه‌های ساختمانی

مرحله سوم: فروش واحدهای ساختمانی

مرحله چهارم: تقسیم سود بین سرمایه‌گذاران

واحدهای سرمایه‌گذاری صندوق زمین و ساختمان

برای این‌که سهم هر فرد از دارایی کلی صندوق مشخص و قابلیت معامله برای او فعال شود، مجموعه دارایی صندوق‌ سرمایه‌گذاری به بخش‌هایی که واحد یا یونیت نامیده می‌شوند، تقسیم می‌شود.
اشخاص با سرمایه‌گذاری در صندوق، گواهی تحت عنوان گواهی سرمایه‌گذاری دریافت می‌کنند. این گواهی تعداد واحدهایی را که سرمایه‌گذار مالک آن است، نشان می‌دهد. واحدهای سرمایه‌گذاری کوچک‌ترین عضو سرمایه صندوق هستند که قابلیت انتقال به غیر دارند. به همین منظور هم واحدهای صندوق سرمایه‌گذاری در بازار فرابورس پذیرفته و معامله می‌شوند. بنابراین هر فرد برای سرمایه‌گذاری می‌تواند یک یا چند واحد از صندوق سرمایه‌گذاری را خریداری کند.
در نتیجه امکان سرمایه‌گذاری حتی با سرمایه اندک برای افراد وجود دارد. فرد در صورت نیاز به وجه نقد نیز می‌تواند به میزان نیاز از واحدهای صندوق به فروش برساند و نیازی به خروج همه سرمایه از صندوق وجود ندارد.
هر واحد صندوق سرمایه‌گذاری در زمان پذیره‌نویسی ارزشی برابر با ارزش اسمی دارد. رفته رفته با شروع و ادامه فعالیت، ارزش واحدهای صندوق بر اساس خالص ارزش دارایی‌ها تغییر می‌کند. بنابراين هر 3 ماه یکبار ارزش خالص هر واحد سرمایه‌گذاری به تفکیک بهای تمام‌شده و هر 6 ماه یک بار ارزش روز آن تعیین و جهت اطلاع سرمایه‌گذاران منتشر می‌شود.

اطلاع‌رسانی صندوق‌های سرمایه‌گذاری

صندوق موظف است تا طی دوره‌های مشخص از طریق سایت، اطلاعات خود را در اختیار عموم قرار دهد. این اطلاعات در انتخاب بهتر و گرفتن تصمیم درست به جهت آغاز سرمایه‌گذاری بهینه و هدفمند، به سرمایه‌گذاران کمک بسیاری ایجاد چارچوب سرمایه‌گذاری می‌کند. بنابراین توصیه می‌شود تا اطلاعات انتشار یافته از صندوق را به طور مداوم پیگیری و مطالعه‌ کنید. اطلاعاتی که منتشر می‌شوند شامل موارد زیر است:

• اساسنامه و امید نامه صندوق و قراردادن جدیدترین نسخه آن پس از ثبت هر نوع تغییر
• گزارش‌های پیشرفت و روند کار ماهانه پروژه
• ارائه گزارش‌های منظم هر 3 ماه یکبار ارزش خالص هر واحد سرمایه‌گذاری به تفکیک بهای تمام شده و هر 6 ماه یکبار ارزش روز آن
• گزارش عملکرد و صورت‌های مالی دوره‌
• تاریخ تعیین شده جهت هر دوره افزایش سرمایه، نتیجه هر دوره و …

مزایای صندوق زمین و ساختمان

یکی از نیازهای اساسی انسان، نیاز به مسکن است. این نیاز با توجه به افزایش قیمت مسکن به یک دغدغه اساسی تبدیل شده است. سرمایه‌گذاری در پروژه‌های ساختمانی علاوه بر سودی که برای سرمایه‌گذار دارد، می‌تواند در قیمت مسکن تاثیر بسیاری بگذارد. از مزیت‌های اصلی سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• بهره‌مندی سرمایه‌گذاران از سود ساخت و فروش واحدهای ساختمانی پروژه‌ها، حتی با داشتن سرمایه‌های خرد و کوچک. به این ترتیب سرمایه‌گذار با هر سرمایه‌ای امکان سرمایه‌گذاری و استفاده از سود بازار زمین و ساختمان را خواهد داشت.
• جذب سرمایه‌های راکد افراد به چرخه اقتصادی کشور و افزايش گردش مالی، که نکته‌ای مثبت برای هر کشور محسوب می‌شود.
• سرمایه فرد در برابر تورم و افزایش قیمت زمین و ساختمان محفوظ خواهد ماند.
• ایجاد بستر امن و کاهش ریسک‌های سرمایه‌گذاری. با توجه به این‌که متولی و حسابرس معتمد سازمان بورس و اوراق بهادار بر عملیات اجرایی صندوق نظارت می‌کنند، امنیت سرمایه‌گذاری در صندوق بالا می‌رود.
• معافیت از مالیات پروژه‌ها
• نقدشوندگی بالا با توجه به خرید و فروش واحدهای صندوق در بازار فرابورس
• شفافیت اطلاعات بالای صندوق‌ها با توجه به انتشار گزارش‌های دوره‌ای

ریسک سرمایه‌گذاری در صندوق‌های زمین و ساختمان

در کنار مزیت‌های سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها، سرمایه‌گذاران باید پذیرای ریسک شراکت در سود و زیان این صندوق‌ها باشند. افراد در تمام فعالیت‌های صندوق شریک بوده و در نتیجه نمی‌توانند انتظار سود تضمین شده‌ای از آن را داشته باشند. گاهی ممکن است در بازه‌ای زمانی صندوق به جای سود، ضرر برساند. با ضررده شدن صندوق، سرمایه‌گذار نیز ضرر خواهد کرد. بنابراین برای سرمایه‌گذاری در صندوق زمین و ساختمان مقداری ریسک‌پذیری نیاز دارید و باید در کنار سودی که انتظارش را می‌کشید، احتمالی برای ضررکردن را هم درنظر داشته باشید.

چگونه واحدهای صندوق زمین و ساختمان را بخریم؟

واحدهای صندوق زمین و ساختمان قابلیت معامله شدن در بورس را دارند. بنابراین برای سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها باید در بورس کد معاملاتی داشته باشید تا بتوانید در این فضای معاملاتی اقدام به خرید و فروش کنید.

پس از این‌که کد معاملاتی دريافت کردید، صندوق‌های سرمایه‌گذاری زمین و ساختمان را بررسی کنید. به این منظور باید امیدنامه، گزارش‌ پروژه‌ها و کارنامه سود و زیان صندوق‌ها را کامل بررسی و ایجاد چارچوب سرمایه‌گذاری صندوق مورد نظر خود را برای سرمایه‌گذاری انتخاب کنید. سرمایه‌گذاری در صندوق ساختمان و زمین به صورت خرید واحدهای سرمایه‌گذاری انجام می‌شود.

سخن آخر

از گذشته تا به امروز، افراد به دنبال حفظ ارزش پول و چندبرابر کردن سرمایه خود بوده‌اند. سرمایه‌گذاری نوعی فعالیت‌ مالی است که افراد در سرتاسر جهان به جهت افزایش دارایی و کسب سود آن را دنبال می‌کنند. سرمایه‌گذار نیز با توجه به شرایط مالی و طرز فکر خود نوعی متفاوت از سرمایه‌گذاری را انتخاب می‌کنند.
بازار برخی از سرمایه‌گذاری‌ها مثل ملک و زمین در تمام دوره‌ها داغ است و به این دلیل هم همواره طرفداران زیادی دارد اما خرید ملک در دوره حاضر به راحتی گذشته نیست و سرمایه و اطلاعات زیادی نیاز دارد. سرمایه‌گذاری در صندوق زمین و ساختمان می‌تواند کار را برای سرمایه‌گذار آسان‌تر کند. بنابراین شما می‌توانید همان سود و بازدهی را بدون نیاز به سرمایه‌گذاری کلان، از صندوق سرمایه‌گذاری زمین و ساختمان کسب کنید.