وظایف بازار مالی

دیگر مزایای رتبه بندی برای شرکت‌ها

وظایف ۲۰ گانه مسئولان مالی شرکت های تحت نظارت سازمان بورس

هیات مدیره سازمان بورس ، وظایف و نکات مسئولان مالی شرکت ها را در قالب مفاد ۲۰ گانه هنجارها و اصول رفتاری بالاترین مقام اجرایی مالی را تصویب کرد.

به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، هیات مدیره سازمان بورس ، مفاد هنجارها و اصول رفتاری بالاترین مقام اجرایی مالی شرکت ها و اشخاص حقوقی را در ۲۰ اصل تصویب کرد .

در این رابطه حسن قالیباف اصل رییس سازمان بورس و اوراق بهادار با اشاره به اینکه هیأت مدیره سازمان در راستای اجرای بندهای ۸ و ۱۱ ماده ۷ قانون بازار اوراق بهادار و در جهت حفظ و حمایت از سرمایه مدیریتی سالم بازار سرمایه پیش از این اصول و هنجارهای رفتاری مدیران ناشران غیرنهاد مالی و مدیران نهادهای مالی را تدوین و تصویب کرده به سنا اعلام کرد: در راستای حمایت هر چه بیشتر از بالاترین مقام اجرایی مالی اشخاص تحت نظارت و الزام اعضای هیأت مدیره و مدیرعامل اشخاص تحت نظارت سازمان به تضمین تقویت استقلال و حمایت از آنها، اصول مذکور مورد بازنگری قرار گرفت و موادی به آن الحاق شد.

از جمله اهداف اصلی تدوین سند اصول و هنجارهای رفتاری، تحکیم استقلال و هویت بخشی به نقش بالاترین مقام مالی است تا بتواند به دور از نظرات تحمیلی مدیران شرکت با رعایت استانداردهای حرفه­ ای و مقررات مربوط به فعالیت بپردازد. رعایت این هنجارها از وقوع جرائم و تخلفات پیشگیری کرده و حقوق سرمایه گذاران را بیش از پیش تضمین کند.

در صورت عدم استقلال مقام مذکور و تعریف آن تنها در چارت اداری شرکت، صدمات بسیاری به تهیه و تنظیم صورت های مالی وارد شده و در صورت وقوع تعارض منافع بین مدیران شرکت و سهامداران این بالاترین مقام مالی شرکت است که به عنوان یکی از مسئولان تهیه و تنظیم صورت های مالی می­ تواند با استقلال و احساس امنیت شغلی، امنیت سهامداران را تضمین کند.

با بررسی بسیاری از پرونده‌های تخلفاتی که پیش از این در مراجع رسیدگی طرح و مورد بررسی قرار گرفته مشاهده می شود مدیران سوءنیت نداشته اما به دلیل عدم آشنایی کافی به مقررات و مسئولیت‌های مترتب بر آن، عدم رعایت تشریفات و آیین تصمیم‌گیری یا به جهت عدم تعامل مؤثر با شرکت، مقام ناظر بازار و یا ذینفعان، در نهایت در کنار اعضای هیأت مدیره و مدیرعامل، محکوم شده‌اند.

از این رو رعایت این اصول که بر اساس رویه‌ها و استانداردهای حاکم بر بازارهای مالی و تجارب رسیدگی‌های انجام شده در پرونده‌های تخلفاتی و جرائم بازار سرمایه تنظیم شده از یک سو موجب شفافیت بیشتر عملکرد مدیران شده و از سوی دیگر موجب می‌شود که در رسیدگی های سازمان از اقدامات صحیح مدیران صیانت به عمل آید.

این سند مشتمل بر هنجارها و کدهای رفتاری است و با لحاظ کردن چالش‌ها و ابهامات پیش روی بالاترین مقام مالی شرکت ها، بهره گیری از نتایج حاصل از مطالعات تطبیقی و نظرات و تجارب کارشناسان ذیصلاح و مدیران و معاونان مالی اشخاص تحت نظارت سازمان بورس و اوراق بهادار به بیان استانداردهای حرفه‌ای و رفتاری در جهت ارتقاء عملکرد این اشخاص و حفظ استقلال و هویت آنان می‌پردازد.

در تدوین این سند که با محوریت اداره پیشگیری و ارتقاء سلامت بازار سرمایه تهیه شده، علاوه بر استفاده از آراء نخبگان مالی از نتایج استقراء و مطالعه در پرونده‌های تخلفاتی و قضائی مرتبط با این سازمان استفاده و با دعوت از نهادهای حرفه‌ ای متولی مربوطه از جمله جامعه حسابداران رسمی و انجمن‌های حرفه‌ای مربوطه و تشکیل جلسات مختلف و همچنین انجام مکاتبات متعدد کوشش شده تا نظرات متخصصین جمع آوری شده تا سندی متقن، قابل اجرا و مفید برای انطباق با واقعیت‌های جاری حرفه‌ای مدیران مالی تهیه شود.

این اصول و هنجارها، جایگزینی برای سایر تکالیف قانونی مدیران نیست و مدیران در قوانین و مقررات جاری ، تکالیف و مسئولیت‌های معین و متعددی دارند که باید رعایت شوند. در ضمن این سند ، بهبود بخشیدن امور آموزشی این اشخاص را نیز مدنظر قرار داده است.

مفاد هنجارها و اصول :

۱- بالاترین مقام اجرایی مالی باید زمانی قبول سمت کند که واجد دانش، تخصص، توانمندی و تجربه کافی در این حوزه از جمله توانایی در تنظیم و تحلیل گزارشات و صورت‌های مالی بوده و از مفاد استانداردهای حسابداری و کلیه قوانین و مقررات مالیاتی، بیمه و بازار سرمایه به ویژه قانون تجارت، لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت، قانون بازار اوراق بهادار، قانون توسعه ابزارها و نهادهای مالی جدید در راستای تسهیل سیاست‌های کلی اصل ۴۴ ، دستورالعمل پذیرش اوراق بهادار در بورس و فرابورس ، دستورالعمل نحوه انجام معاملات اوراق بهادار در بورس تهران و فرابورس ، دستورالعمل افشای اطلاعات شرکت‌ های ثبت شده نزد سازمان، دستورالعمل الزامات افشای اطلاعات و تصویب معاملات اشخاص وابسته ناشران بورسی و فرابورسی، دستورالعمل نحوه گزارش‌دهی دارندگان اطلاعات نهانی، دستورالعمل حاکمیت شرکتی شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و فرابورس ایران و سایر مقررات و دستورالعمل‌های مربوطه، اطلاع کافی داشته باشد .

۲- ضروری است بالاترین مقام اجرایی مالی، نسبت به ارتقاء دانش و مهارت‌ حرفه‌ای خود از طریق مطالعه و گذراندن دوره‌های آموزشی معتبر و به روز رسانی اطلاعات در خصوص آخرین قوانین، مقررات و استانداردهای حسابداری و گزارش دهی مالی اقدام کند .

۳- اسناد، مدارک و مستندات مربوط به رویدادها باید نگهداری و در سیستم حسابداری و دفاتر قانونی ثبت و ضبط گردد. به طوری که همواره از کامل بودن، وجود، ارزش و صحت محاسبات ریاضی کلیه مستندات و سیستم‌ها و اسناد حسابداری اطمینان حاصل شود. برای این کار، باید ترتیبی اتخاذ شود که در مواعد زمانی مقرر وفق قوانین و مقررات (از جمله قانون تجارت و آیین‌نامه تحریر دفاتر)، مطالبات، بدهی‌ها، خرید، فروش، واریزی‌ها و برداشت‌های نقدی و غیرنقدی و سایر معاملات و داد و ستدهای مستلزم ثبت، طبق استانداردهای حسابداری در دفاتر و سیستم حسابداری ثبت شود .

۴- بالاترین مقام اجرایی مالی آگاه است که کلیه صورت‌ها و اسناد مالی، گزارشات و سایر اسناد باید مطابق مقررات، استاندارد ‎ های حسابداری و گزارش‌دهی مالی و آیین نامه‌ها و دستورالعمل‌های اجرایی که توسط سازمان ابلاغ می‌شود، تهیه و در مواعد مقرر حسب مورد افشاء و یا به سازمان ارسال گردد .

۵- بالاترین مقام اجرایی مالی، باید از ثبت و نگهداری کلیه اسناد و مکاتبات مرتبط با حیطه وظایف خود اطمینان حاصل کند. به طوری که در صورت درخواست سازمان بورس و اوراق بهادار و یا در زمان بازرسی، امکان ارائه فوری یا به موقع آن وجود داشته باشد .

۶- ارائه یا تصدیق اطلاعات خلاف واقع، ارائه مستندات جعلی به سازمان یا بورس مربوطه و استفاده از اطلاعات، اسناد و مدارک جعلی در تهیه گزارشات موضوع قانون بازار اوراق بهادار ، مستلزم تحمل مجازات‌های قانونی است .

۷- افشاء و انتشار اطلاعات نهانی در غیر از موارد مقرر، انجام معاملات اوراق بهادار با استفاده از اطلاعات نهانی، استفاده از وظایف بازار مالی اطلاعات مذکور قبل از انتشار عمومی به ضرر دیگران یا به نفع خود شخص یا به نفع اشخاصی که شخص به هر عنوان از جانب آنها نمایندگی دارد، واجد جنبه مجرمانه و مستوجب مجازات است. چنانچه بالاترین مقام اجرایی مالی، به کارکنان واحد مالی یا هر شخص دیگری اجازه دسترسی به اطلاعات نهانی را دهد، مشخصات اشخاص مزبور نیز باید در فهرست دارندگان اطلاعات نهانی قرار داده شوند .

۸- در صورت حصول ظن قوی به تخلف یا سوء جریان، ضروری است مراتب بلافاصله کتباً و یا به طرق قابل اثبات مطابق قوانین و مقررات به مدیران شخص حقوقی و سازمان بورس و اوراق بهادار گزارش گردد .

۹- بالاترین مقام اجرایی مالی آگاه است که چنانچه به دلیل وجود مشکلات فنی در سامانه‌ها از وظایف بازار مالی قبیل ابطال توکن و . ، ارسال اطلاعات و مدارک به سازمان با مانع مواجه گردد، باید علاوه بر مستند سازی، مراتب فوراً به سازمان اعلام گردد .

۱۰- تفویض اختیارات از جانب بالاترین مقام اجرایی مالی به دیگری، رافع مسئولیت ایشان نبوده و نامبرده در صورت تفویض وظایف و اختیارات به سایرین، وظیفه نظارت بر انجام امور را نیز بر عهده دارد .

۱۱- کلیه نظرات و تصمیمات سازمان بورس و اوراق بهادار به صورت مکتوب اعلام می‌گردد و استعلام شفاهی قابل استناد نیست .

۱۲-در انجام وظایف افشاء اطلاعات، رعایت قوانین و مقررات، به منزله رعایت مصالح سهامداران بوده و نقض مقررات با ادعای اقدام در جهت رعایت صرفه و صلاح سهامداران رافع مسئولیت نیست .

۱۳- چنانچه در تهیه اطلاعات شرکت جهت افشاء از برآورد و یا قضاوت استفاده شده باشد، تصریح به مفروضات معقول در گزارش ضروری است .

۱۴-بالاترین مقام اجرایی مالی نباید در کار و دامنه رسیدگی حسابرس مستقل و بازرس قانونی، محدودیت ایجاد کنند .

۱۵- ارسال اطلاعات به حسابرس مستقل و بازرس قانونی شرکت، باید به صورت کامل و به نحوی انجام شود که از سوی وی اعاده نگردد. همچنین اطلاعات باید در وظایف بازار مالی زمانی ارسال شود که حسابرس مستقل و بازرس قانونی در عمل فرصت کافی، مطابق مقررات، برای بررسی و اظهارنظر را داشته باشد. مستندات مربوط به تبادل اطلاعات ناشر با حسابرس باید به نحوی مستندسازی گردد که میزان تأخیر هر یک از اشخاص قابل تشخیص باشد .

۱۶- بالاترین مقام اجرایی مالی با علم به اینکه احراز تخلفات و صدور آراء انضباطی مقید به وجود سوء نیت نیست و همچنین رسیدگی به تخلفات انضباطی و اجرای احکام صادره، نافی پیگیری کیفری در خصوص اقدامات مجرمانه ارتکابی اشخاص در مراجع قضائی نخواهد بود، قبول مسئولیت می کند .

۱۷- بالاترین مقام اجرایی مالی با علم به اینکه با پذیرش سمت، مسئولیت انجام وظایف محوله وفق قوانین و مقررات را بر عهده دارد، قبول مسئولیت می‌کند .

۱۸- بالاترین مقام اجرایی مالی آگاه است که در اطلاعات تهیه شده و مورد تأیید و تصدیق که مقرر است حسب مورد افشاء یا به سازمان بورس و اوراق بهادار ارسال گردد، خود و دیگر اشخاص موثر در تهیه و ارائه اطلاعات مسئولیت دارند .

۱۹- در فرض عدم اعمال ملاحظات و نظرات بالاترین مقام اجرایی مالی در تهیه اسناد، مدارک، اطلاعات و گزارشات، و در بررسی و اظهارنظر یا تصدیق مستندات و اطلاعات مذکور و امثال آن جهت ارائه به سازمان، مراتب باید توسط نامبرده مستندی سازی گردد .

۲۰- اصول و هنجارهای مندرج در این مصوبه صرفاً در برابر سازمان بورس و اوراق بهادار و مراجع رسیدگی کننده آن قابلیت استناد دارد و به منزله کفایت از انجام تکالیف قانونی نیست و همچنان بالاترین مقام اجرایی مالی اشخاص تحت نظارت مکلف به انجام سایر تکالیف تعیین شده در قوانین و مقررات هستند.

اصول و هنجارهای رفتاری مدیرعامل و اعضای هیأت مدیره

همچنین اصول و هنجارهای الحاق شده به اصول و هنجارهای رفتاری مدیرعامل و اعضای هیأت مدیره ناشران اوراق بهادار و نهادهای مالی به شرح زیر تصویب شد:

1.مدیران موظفند شخصی را به عنوان بالاترین وظایف بازار مالی وظایف بازار مالی مقام اجرایی مالی منصوب کنند که واجد دانش، تخصص، توانایی و تجربه کافی در این حوزه از جمله توانایی در تنظیم، ادراک و تحلیل گزارشات و صورت‌های مالی بوده و ضمن پایبندی به الزامات اخلاق حرفه‌ای از استانداردهای حسابداری، مفاد قوانین مالیاتی و بیمه و همچنین قوانین و مقررات بازار سرمایه به ویژه قانون تجارت ،لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت، قانون بازار اوراق بهادار ، قانون توسعه ابزارها و نهادهای مالی جدید در راستای تسهیل سیاست‌های کلی اصل 44 ، دستورالعمل پذیرش اوراق بهادار در بورس و فرابورس، دستورالعمل اجرایی نحوه انجام معاملات اوراق بهادار در بورس و فرابورس، دستورالعمل اجرایی افشای اطلاعات شرکت‌های ثبت شده نزد سازمان، دستورالعمل الزامات افشای اطلاعات و تصویب معاملات اشخاص وابسته ناشران بورسی و فرابورسی، دستورالعمل نحوه گزارش‌دهی دارندگان اطلاعات نهانی و سایر مقررات و دستورالعمل‌های مربوطه، مطلع باشد.

2. مدیران باید "هنجارها و اصول رفتاری بالاترین مقام اجرایی مالی اشخاص تحت نظارت سازمان بورس و اوراق بهادار" را به اشخاص مذکور ابلاغ و فرم تکمیل شده گواهی ابلاغ را از طریق سامانه کدال به سازمان ارسال نموده و و نظارت کافی را بر اجرای مفاد آن معمول دارند.

3. مدیران باید قبل از هر گونه اتخاذ تصمیم در خصوص گزارشات، مستندات و اطلاعات مالی، نظر بالاترین مقام اجرایی مالی را اخذ کنند.

4. در مواردی که وفق مقررات استفاده از خدمات حسابرس مستقل و یا بازرس قانونی بعد از پایان سال مالی، الزامی باشد، مدیران باید اقدامات قانونی از جمله برگزاری مجمع عمومی عادی را بعمل آورند.

سازمان بورس و اوراق بهادار چیست؟ (بررسی تاریخچه و شرکت های تابعه)

سازمان بورس اوراق بهادار یک مؤسسه غیردولتی، که دارای شخصیت حقوقی و مالی مستقل است و درآمد این سازمان از محل کارمزدهای دریافتی و سهمی که از حق پذیرش شرکت ‌ها در انواع بورس ‌دریافت می‌کند، تأمین می‌شود. سازمان بورس ایران که به اختصار “سبا” نامیده می‌شود، توسط هیئت ‌مدیره که منتخب شورا هستند، اداره می‌شود.

تاریخچه سازمان بورس و اوراق بهادار:

در ابتدا و در سال 1345 سازمان کارگزاران بورس اوراق بهادار تهران به ‌عنوان تنها رکن اجرایی، با شخصیت حقوقی مستقل، مسئولیت اداره بورس ایران را به عهده داشت. این سازمان توسط یک هیئت هفت نفره اداره می‌شد، که توسط مجمع عمومی انتخاب می‌شدند. دبیر کل بورس نیز توسط هیئت ‌مدیره به ‌عنوان بالاترین مقام اجرایی انتخاب می‌شد.

با تصویب قانون جدید در سال 1384، نهاد جدیدی بنام سازمان بورس و اوراق بهادار تشکیل شد و زیر نظر شورای عالی بورس شروع به فعالیت کرد. وظایف این سازمان نظارت بر اجرای قوانین و مقررات، تنظیم و تدوین مقررات و سایر وظایف مرتبط به بازار سرمایه می‌باشد.

با تغییرات جدید مقام ناظر بازار اوراق بهادار ایران به دو نهاد شورای عالی بورس و سازمان بورس و اوراق بهادار تقسیم گردید در پی تغییرات انجام ‌شده بورس اوراق بهادار تهران نیز از یک سازمان عمومی غیرانتفاعی به یک شرکت سهامی عام انتفاعی تبدیل شد و مسئولیت امور اجرایی را بر عهده گرفت. بعد از تصویب قوانین جدید در سال 1384 شورای بورس ایران به عنوان بالاترین رکن در بازار اوراق بهادار لقب گرفت. اعضای این شورا تشکیل ‌شده است از:

• وزیر امور اقتصادی و دارایی به عنوان ریاست شورا
• وزیر بازرگانی
• رئیس‌کل بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
• روسای اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران و اتاق تعاون
• رئیس سازمان بورس و اوراق بهادار به عنوان دبیر شورا و سخنگوی سازمان
• دادستان کل کشور یا معاون وی
• یک نماینده از طرف کانون‌ها
• چهار نفر خبره مالی

کانون ها و شرکت های تابعه سازمان بورس و اوراق بهادار:

این سازمان شامل چندین نهاد و شرکت تابعه می‌باشد. در زیر اسامی و کارکرد هرکدام را به‌اختصار توضیح خواهیم داد.

شرکت بورس اوراق بهادار تهران:

مأموریت این نهاد ایجاد بازاری منصفانه، کارا و شفاف با ابزارهای متنوع و دسترسی آسان به منظور ایجاد ارزش ‌افزوده برای ذینفعان در بازار سرمایه کشور می‌باشد.

شرکت فرابورس ایران:

شرکت فرابورس ایران نیز تحت نظارت سازمان بورس و اوراق بهادار بازاری در قالب شبکه ارتباط الکترونیک یا غیر الکترونیک برای معاملات اوراق بهادار بر پایه مذاکره، معرفی شده است. طبق ماده ۴ قانون بازار اوراق بهادار صدور، تعلیق و لغو فعالیت‌های بازارهای خارج از بورس بر عهده شورای عالی بورس نهاده شده و در ماده ۲۸ این قانون نیز تأسیس بازارهای خارج از بورس همانند تأسیس بورس‌ها و نهادهای مالی منوط به ثبت نزد این سازمان است و فعالیت آن‌ها تحت نظارت سازمان انجام می‌شود.

بورس کالای ایران:

شرکت بورس کالای ایران مرجع اصلی کشف قیمت و ارائه دهنده خدمات متنوع مبتنی بر کالا و اوراق بهادار کالایی در راستای پاسخ به نیازهای صاحبان صنایع، تجار و فعالان بازار سرمایه از طریق بستری رقابتی، منصفانه، شفاف و امن بوده و بدین منظور با بهره‌گیری از سرمایه‌های انسانی سرآمد و فناوری‌های نوین، همواره ضمن تمرکز بر بازارهای داخلی به دنبال شناسایی و بهره‌برداری از فرصت‌های بین‌المللی خواهد بود. بورس کالای ایران تشکیل ‌شده از بازار فیزیکی، بازار فرعی، بازار مشتقه (آتی و اختیار معامله)، بازار مالی (اوراق سلف استاندارد – گواهی سپرده کالایی – صندوق‌های سرمایه‌گذاری کالایی) می‌باشد.

شرکت سپرده گذاری مرکزی اوراق بهادار و تسویه وجوه:

شرکت سپرده‌گذاری مرکزی اوراق بهادار و تسویه وجوه (سمات)، جهت انجام امور پس از معاملات بازارهای بورس یا خارج از بورس تشکیل شده است. وظایف پس از معاملات بازارهای مالی شامل، سپرده گذاری و ثبت، نگهداری و انتقال اوراق بهادار، و پایاپای و تسویه معاملات انجام شده در بازارهای مالی می‌باشد.

شرکت اطلاع رسانی و خدمات بورس:

این شرکت غیردولتی وابسته به سازمان بورس و اوراق بهادار ، در سال 1383 تأسیس شد و مهم‌ترین هدف شرکت اطلاع ‌رسانی و خدمات بورس، “گسترش فرهنگ سرمایه‌گذاری در دارایی‌های مالی” است.

شرکت مدیریت فناوری بورس تهران:

این شرکت به عنوان یکی از شرکت‌های این سازمان برای ارائه خدمات معاملات رایانه‌ای ابزار مالی به بازار سرمایه فعالیت می‌کند. این شرکت با هدف بهبود کیفیت خدمات و افزایش رضایت مشتریان بازار سرمایه و بهبود پیوسته فعالیت‌ها و فرایندهای خود، برنامه کاری خود را طرح ریزی و اجرا می‌کند.

شرکت مدیریت دارایی مرکزی بازار سرمایه: وظایف بازار مالی

شرکت مدیریت دارایی مرکزی بازار سرمایه به عنوان یکی از ارکان انتشار اوراق بهادار اسلامی (صکوک)، وظیفه تاسیس و راهبری نهادهای واسط را در بازار سرمایه‌ی ایران عهده‌دار می‌باشد. در واقع این شرکت نقش امین را دارد که جهت حفظ منافع دارندگان اوراق بهادار اسلامی و حصول اطمینان از صحت عملیات ناشر، نسبت به مصرف وجوه، نحوه نگهداری حساب‌ها و صورت‌های مالی و عملکرد اجرایی به صورت مستمر رسیدگی و اظهارنظر می‌نماید. از دیگر وظایف این شرکت انجام کلیه امور اداری، مالی مدیریتی، حقوقی و قانونی نهاد واسط و همچنین نگهداری حساب‌ها و دفاتر مالی نهاد واسط و رد آن پس از اتمام مدت قرارداد است.

کانون کارگزاران بورس و اوراق بهادار:

ماهیت تشکیل این کانون که زیر نظر مستقیم سازمان بورس فعالیت می‌کند، بر مبنای نظارت به فعالیت کارگزاری ، کارگزار / معامله‌گری و بازار گردانی به هر شکل و تحت هر عنوان می‌باشد. همچنین شروع فعالیت این کارگزاری‌ها و شرکت‌ها منوط به عضویت در این کانون و رعایت مقررات این قانون و آیین نامه‌های و دستورالعمل‌های اجرایی آن است. بنابراین انجام فعالیت کارگزاری، کارگزار/معامله‌گری و بازار گردانی در کلیه بورس‌ها و بازارهای خارج از بورس بدون عضویت در کانون کارگزاران غیرقانونی قلمداد می‌گردد.

کانون نهادهای سرمایه گذاری ایران:

این کانون در واقع یک نهاد غیرانتفاعی و غیردولتی است که بر مبنای «دستورالعمل تشکیل و ثبت کانون‌های فعال در بازار اوراق بهادار» تشکیل گردیده است. کانون نهادهای سرمایه ‌گذاری دارای استقلال مالی است و شخصیت حقوقی مستقلی می‌باشد و منابع مالی آن از طریق حق عضویت اولیه، حق عضویت سالانه، سپرده‌های اعضا، کمک‌های بلاعوض، درآمد دوره‌های آموزشی و فعالیت‌های پژوهشی، درآمدهای سپرده بانکی، اوراق مشارکت و گواهی سپرده و… تأمین می‌شود.

مرکز مالی ایران:

این مرکز آموزشی که فعالیت خود را از سال 1384 همراه با تصویب قانون تغییرات کلی بازار سرمایه شروع کرد، یکی دیگر از زیرمجموعه‌های سازمان بورس و اوراق بهادار می‌باشد. عمده فعالیت‌های این شرکت ارائه خدمات آموزشی، پژوهشی، مالی و مشاوره در بازار پول و سرمایه است.

مدیر مالی کیست و چه وظایفی دارد؟

برای اینکه به یک مدیر مالی موفق تبدیل شویم، به چه مهارت‌ها و توانایی‌هایی نیاز داریم؟ برای استخدام مدیر مالی پاره وقت و تمام وقت، باید چه مسئولیت‌هایی را بر عهده بگیریم؟ حقوق مدیر مالی چقدر است؟ اهداف مدیریت مالی چیست؟ در این مطلب به بررسی نقش مدیریت مالی در کسب و کارهای مختلف و نحوه شرکت در دوره‌های پرورش مدیران مالی می‌پردازیم.

مدیر مالی کیست و چه ویژگی‌هایی دارد؟

شغل مدیر مالی چیست؟

مدیریت مالی، یکی از مهم‌ترین عناوین شغلی در کسب و کارهای کوچک و بزرگ است. مهارت و توانایی مدیر مالی، به او در کنترل و مدیریت امور مالی و حسابداری کمک می‌کند. مدیر مالی، زیر دست‌های زیادی دارد و خودش هم باید به هیئت مدیره و مدیر عامل شرکت پاسخگو باشد. در حقیقت، وظایف مدیر مالی شرکت به 3 دسته کلی زیر تقسیم می‌شود:

• مدیریت مالی
• برنامه ریزی مالی
• کنترل و سازماندهی امور مالی

با این حساب، کسی که می‌خواهد فرایند استخدام مدیر مالی را پشت سر بگذارد، باید از عهده این 3 کار بر بیاید. یقیناً مدیر مالی برای پشت سر گذاشتن این 3 ویژگی، باید مهارت و تخصص کافی را پیدا کند. مدیریت مالی هم مثل تمام واحد‌های حسابداری و مالی، به گذراندن دوره‌های آموزشی و تخصصی نیاز دارد. اما قبل از اینکه در این مطلب از بلاگ آموزشگاه حسابداری پکت، به معرفی دوره‌های آموزشی و تخصصی مدیران مالی بپردازیم، نگاهی به اهداف، وظایف و نقش مدیر مالی خواهیم داشت.

اهداف مدیریت مالی

نقش مدیر مالی در سود دهی کسب و کار انکار نشدنی است. با توجه به اینکه مدیریت و برنامه ریزی مالی توسط مدیر مالی انجام می‌شود، نمی‌توان اثر تصمیمات روی سوددهی شرکت را نادیده گرفت. بنابراین، یکی از اهداف اصلی مدیریت مالی باید افزایش سود دهی کسب و کار باشد. علاوه بر آن، یکی دیگر از اهداف مدیریت مالی، نظارت بر دارایی‌ها و سرمایه‌های شرکت است. کیفیت نظارت می‌تواند روی افزایش یا کاهش منابع مالی تاثیر بگذارد.

علاوه بر همه این‌ها، مدیر مالی کسی است که باید روی تخصیص سود و نحوه پرداخت آن به سهامداران نظارت داشته باشد. البته این نکته را هم باید توجه کرد که تصمیمات مدیر مالی است که باعث افزایش یا کاهش سود سهامداران می‌شود. بنابراین، هدف دیگر مدیریت مالی باید ایجاد توازن و تناسب بین درآمدها و مخارج و هزینه‌های کسب و کار مانند پرداخت سود سهام باشد. در ادامه به شرح وظایف مدیر مالی می‌پردازیم.

مدیر مالی وظیفه بررسی و نظارت بر داده‌های مالی را برعهده دارد

مهم‌ترین وظایف مدیر مالی چیست؟

مسئولیت‌ها و وظایف مدیر مالی را می‌توان از جنبه‌های مختلف بررسی کرد. برخی از مسئولیت‌های مدیر مالی، از باقی وظایف مهم‌تر است. بنابراین می‌توان آن‌ها را در دسته مسئولیت‌های اصلی و وظایف کلیدی مدیر مالی قرار داد:

• رسیدگی به داده‌های مالی، مستندسازی و تهیه و ارائه گزارش از آن‌ها
• تجزیه و تحلیل روند مالی شرکت و ارزیابی کلی وظایف بازار مالی از آن‌ها
• مشخص کردن اهداف مالی شرکت
• نظارت بر واحدهای مالی شرکت
• برآورد و پیش بینی هزینه‌ها و سود
• ارائه روش‌ها و راهکارها برای کاهش هزینه‌ها و به حداکثر رساندن سود شرکت
• ارتباط با واحد منابع انسانی برای استخدام و آموزش نیروهای جدید

به غیر از این وظایف، مسئولیت‌های دیگری هم به شکل روزمره و روتین بر عهده مدیر مالی گذاشته می‌شود. این مسئولیت‌ها عبارتند از:

• تجزیه و تحلیل و تفسیر داده‌های مالی کوتاه مدت
• اطمینان از رعایت قوانین و مقررات درون سازمانی
• پیدا کردن روش‌های توسعه مالی
• ارائه مشاوره مالی به هیئت مدیره و مدیر عامل سازمان

نقش مدیر مالی در حوزه‌های مختلف بازار کار

نقش مدیر مالی در کسب و کارهای مختلف، با یکدیگر تفاوت دارد. نمی‌توان انتظار داشت که مدیر مالی یک شرکت صنعتی واحد تولیدی، نقش یکسانی با مدیر مالی در شرکت بازرگانی یا خدماتی داشته باشد. اگرچه یکی از اهداف مدیریت مالی، برنامه ریزی برای جذب مشتریان بیشتر است اما وقتی که بازار هدف و مخاطبان و مشتریان شرکت متفاوت می‌شود، دانش و شناخت مدیر مالی نسبت به مشتریان هم باید تغییر کند.

بنابراین استخدام مدیر مالی از یک کسب و کار متفاوت، ممکن است روی اثربخشی تصمیمات مالی تاثیر بگذارد. به همین دلیل است که بررسی رزومه مدیر مالی، وقت زیادی از هیئت مدیره و مدیرعامل سازمان می‌گیرد. شرکت‌ها و سازمان‌ها به دنبال استخدام مدیری هستند که بیشترین تناسب را با خودشان داشته باشد.

مدیر مالی باید همیشه برای یادگیری و شرکت در دوره‌های تخصصی آمادگی داشته باشد

مهارت‌های یک مدیر وظایف بازار مالی مالی حرفه ای

مهارت‌هایی که یک مدیر مالی باید داشته باشد، متفاوت و گوناگون است. برخلاف حسابداران ساده و حتی حسابداران ارشد، مدیر مالی باید از الگوها و الگوریتم‌های ریاضی، برای پیش بینی تخمین میزان سودآوری و هزینه‌های شرکت در آینده دور و نزدیک استفاده کند. بنابراین، مدیر مالی باید در محاسبات پیچیده ریاضی مهارت داشته باشد.

علاوه بر آن، تحلیل و تفسیر روندها، الگوها و داده‌های مالی هم به عهده مدیر مالی گذاشته می‌شود. این یعنی، قوه تحلیل و حل مسئله مدیر مالی هم باید قوی و قابل اتکا باشد. در نهایت می‌توان تمام مهارت‌ها و توانایی‌های یک مدیر مالی موفق را در موارد زیر خلاصه کرد:

• توانایی در استفاده از محاسبات پیچیده ریاضی در کار
• توانایی در در مدیریت پایگاه داده‌های وظایف بازار مالی مالی
• توانایی کار با ابزارها و نرم افزارهای مالی تخصصی
• توانایی حل مسئله و تصمیم گیری مالی
• توانایی ارائه راهکارهای منطقی برای سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی‌های مالی
• شناسایی سریع و ارائه راهکار برای مشکلات
• توانایی ارتباط با واحدهای دیگر مالی، منابع انسانی، بازرگانی و…
• توانایی کار به شکل مولتی تسکینگ و اولویت بندی فعالیت‌ها

چگونه مهارت خود را در مدیریت مالی افزایش دهیم؟

با شرکت در دوره‌های حسابداری مالی، توانایی و مهارت‌های خود را به عنوان یک مدیر مالی افزایش می‌دهید. البته نباید انتظار داشته باشید که تنها با شرکت در یک دوره حسابداری مالی، مهارت و تجربه کافی را برای مدیریت مالی پیدا کنید. آموزش دوره‌ای و منظم برای مدیران حسابداری و مالی، الزامی است. تغییر و اصلاح روش‌های مدیریت منابع باعث می‌شود که حتی بزرگ‌ترین و خبره‌ترین مدیران هم به آموزش مستمر نیاز داشته باشند.

به همین دلیل است که دوره حسابداری مالی در آموزشگاه حسابداری پکت، در شاخه‌های مختلف برگزار می‌شود. گاهی نیاز است که با تغییر استانداردهای حسابداری، دانش خودتان را در این زمینه به روز کنید. گاهی هم نیاز است تا با شرکت در دوره پرورش مدیر مالی، توانایی‌ها و مهارت‌های خود را در این زمینه بیشتر کنید. از حسابداران ساده و تازه کار گرفته تا سرپرست حسابداری و مالی، مخاطب دوره‌های آموزشگاه حسابداران خبره هستند.

مدیر مالی کیست و وظایف مدیریت مالی چیست؟

مدیریت مالی به معنای برنامه ریزی، سازماندهی، هدایت و کنترل فعالیت های مالی مثل تامین و استفاده از بودجه شرکت است. به عبارت دیگر مدیریت مالی همان اعمال اصول کلی مدیریت بر روی منابع مالی کسب و کار است. مدیر مالی مسئول اجرا و کنترل این وظایف است.

حوزه فعالیت و عناصر تشکیل دهنده

1. تصمیمات سرمایه گذاری از جمله سرمایه گذاری بر روی دارایی های ثابت (همان بودجه بندی سرمایه ای) و همچنین سرمایه گذاری بر روی دارایی های جاری که به عنوان بخشی از تصمیمات سرمایه گذاری با نام تصمیم گیری در مورد سرمایه در گردش شناخته می شود.
2. تصمیمات مالی که به افزایش منابع مالی از طریق منابع گوناگون مربوط می شود و این تفاوت منابع مورد استفاده از عوامل گوناگون چون نوع منبع، دوره زمانی تامین مالی، هزینه تامین مالی و بازده حاصل از آن سرچشمه می گیرند.
3. تصمیم مربوط به سود سهام که مدیر مالی باید با توجه به توزیع سود خالص اتخاذ نماید. سود خالص به طور کلی به دو قسمت تقسیم می شود :

سود سهام سهامداران : تصمیم در مورد سود سهام و نرخ آن.

سود انباشته : میزان سود انباشته باید با توجه به برنامه های توسعه و تنوع کسب و کار نهایی شود.

اهداف مدیر مالی

فعالیت مدیر مالی به طور کلی به تامین، تخصیص و نظارت و کنترل بر منابع مالی ختم می شود. اهداف مدیر مالی عبارتند از :

1. اطمینان از تامین منظم و کافی بودجه های مرتبط.
2. اطمینان از ارائه بازده کافی به سهامداران که وابسته به ظرفیت درآمد، قیمت بازار سهام و انتظار سهامداران است.
3. اطمینان از استفاده بهینه منابع مالی. به محض آنکه این بودجه تامین شد باید از حداکثر ظرفیت با کمترین هزینه استفاده شود.
4. اطمینان از امنیت سرمایه گذاری- به عنوان مثال بودجه باید در معاملات امن سرمایه گذاری شود تا بتوان به نرخ بازده مناسب و کافی دست یافت.
5. برنامه ریزی یک ساختار صحیح سرمایه – باید یک ترکیب صحیح و منصفانه از سرمایه در نظر گرفت تا توازن میان بدهی ها و حقوق صاحبان سهام حفظ وظایف بازار مالی شود.

وظایف مدیر مالی

1. برآورد نیاز سرمایه : یک مدیر مالی باید با توجه به سرمایه مورد نیاز شرکت برآوردهای لازم را انجام دهد. این برآوردها با توجه به سود و هزینه های پیش بینی شده و برنامه های آتی و سیاست های شرکت صورت می گیرند. برآوردها باید به شکلی باشند که ظرفیت درآمدی شرکت را افزایش دهند.
2. تعیین ترکیب سرمایه : به محض انجام برآوردهای لازم باید در مورد ساختار سرمایه تصمیم گرفت. این امر مستلزم تجزیه و تحلیل بلند مدت و کوتاه مدت بدهی ها و حقوق صاحبان سهام است. این کار به نسبت سرمایه متعلق به شرکت و بودجه اضافی که می تواند از طرف خارجی به دست آورد بستگی دارد.
3. انتخاب منابع تامین مالی : شرکت برای تامین بودجه اضافی گزینه های بسیاری دارد از جمله :

• انتشار سهام و اوراق قرضه
• دریافت وام از بانک ها و موسسات مالی
• سپرده های عمومی جذب شده مثلا به شکل اوراق قرضه

انتخاب هر یک از این عوامل به قدرت و ضعف نسبی هر یک از منابع و دوره زمانی تامین مالی بستگی دارد.

سرمایه گذاری منابع مالی : مدیر مالی می بایست در مورد تخصیص منابع مالی به یک سرمایه گذاری سودآور که تا حد امکان امن و دارای بازدهی منظم است تصمیم گیری نماید.

رهایی از شر منابع مالی مازاد : تصمیمات مربوط به سود خالص بر عهده مدیر مالی است. این کار از دو طریق صورت می گیرد :

تقسیم سود – که شامل شناسایی نرخ سود سهام و سایر مزایا مثل پاداش می باشد.

سود انباشته – که حجم آن متناسب با برنامه های توسعه، نوآورانه و تنوع بخشی شرکت تعیین می شود.

مدیریت نقدینگی : کلیه تصمیمات مدیر مالی باید با توجه به مدیریت نقدینگی گرفته شود. برای بسیاری از اهداف از جمله پرداخت حقوق و دستمزد، پرداخت قبوض برق و آب، پرداخت به بستانکاران، تسویه بدهی های جاری، نگهداری موجودی، خرید مواد اولیه و … به نقدینگی نیاز است.

نظارت های مالی : مدیر مالی نه تنها می بایست منابع مالی را برنامه ریزی، تهیه و استفاده کند بلکه باید بر این منابع مالی کنترل نیز داشته باشد. این کار را می توان از طریق تکنیک های مختلف مثل تجزیه و تحلیل نسبت ها، پیش بینی های مالی، کنترل سود و هزینه و … انجام داد.

مؤسسات رتبه بندی چیست و چه وظایفی دارند؟

رتبه بندی به معنای تنظیم اشیاء یا افراد برمبنای یک ویژگی خاص و یا مجموعه‌ای از ویژگی‌های آن‌هاست. رتبه بندی اعتباری شامل ارزیابی احتمال پرداخت به‌موقع تعهدات مالی یک ناشر است. درواقع سنجشی است که در خصوص یک موضوع یا موضوعات مشابه جهت تعیین میزان برتری یک شرکت نسبت به دیگران انجام می‌شود. این سنجش می‌تواند در مورد وضعیت مالی یا اعتباری یک فرد یا یک موسسه باشد و یا به ارزش نسبی اوراق بهادار شرکت یا فرد مربوط شود که وضعیت مالی آن را نسبت به یک معیار مشخص می‌نماید یا ارزش آن اوراق را در مقایسه با سایر اوراق معلوم می‌کند. برای همین نیاز شرکت هایی با عنوان موسسات رتبه بندی بوجود آمدند. در این مقاله به بررسی عملکرد و وظایف موسسات رتبه بندی در ایران و سایر کشورها می‌پردازیم.

به‌طورکلی رتبه بندی به مفهوم ارزیابی است که یک شخص ثالث یا یک سازمان مستقل و بی‌طرف درباره‌ی اعتبار یک شرکت یا اوراق بهادار آن انجام می‌دهد. این عمل توسط یک‌نهاد مالی ثبت‌شده نزد سازمان بورس و اوراق بهادار با عنوان موسسه رتبه بندی صورت می‌گیرد. (Credit Rating Agency)

موسسه رتبه بندی (Credit Rating Agency)

موسسات رتبه بندی اعتباری، شرکت‌های خصوصی هستند که رتبه بندی ناشران و ابزارهای بدهی را بر عهده‌دارند. درواقع این موسسات ارزیابی بدهی و بررسی توانایی یک موسسه در ایفای تعهدات مالی را انجام می‌دهند. این سازمان‌ها نظرات خود را در مورد صلاحیت اعتباری یک شرکت در قالب رتبه بندی نشر می‌دهند.

این رتبه بندی بر اساس اطلاعات عام و خاص صورت می‌گیرد. اطلاعات عام در این فرآیند مواردی است که از طریق بورس و اوراق بهادار، گزارش خبری، گزارش صنعت، روند قیمت سهام و اطلاعات منتشرشده‌ی بانک مرکزی گردآوری‌شده باشد. اطلاعات خاص مشمول موافقت‌نامه‌های اعتباری، اکتساب شرکت‌ها و پیش‌بینی‌های تجاری می‌شود. این اطلاعات ویژه معمولا بر اساس توافقی محرمانه بین موسسه رتبه بندی و ناشر، تهیه‌شده و برخی اطلاعات به‌صورت محرمانه نزد موسسه رتبه بندی محافظت می‌شود.

موسسات اعتباری بین‌المللی، شرکت‌های بورسی دنیا را به‌طور مداوم رتبه بندی می‌کنند. این رتبه بندی ازنظر قیمت، ارزش و سودآوری صورت می‌پذیرد.

مهم‌ترین دلایل گسترش فعالیت این موسسه ها

با انتشار راهنمای اوراق بهادار صنعتی و متفرقه در سال ۱۹۰۰، نخستین موسسات رتبه بندی آغاز به کار کردند. با درک لزوم رتبه بندی شرکت‌ها، صنعت رتبه بندی اعتباری به‌سرعت رشد نموده و جایگاه ویژه‌ای را در بازارهای مالی به خود اختصاص داده است. در ایران رتبه بندی توسط بانک مرکزی و موسسات مشاوره‌ای ایرانی انجام می‌شود.

دلایلی مبنی بر گسترش فعالیت این موسسات وجود دارد که می‌توان آن‌ها را ذکر کرد

۱-همه‌ی موسسات وظایف بازار مالی مالی، اعتباری و بانکی قادر به ایجاد سیستمی متخصص رتبه بندی مشتریان خود نیستند و یا تمایل به‌صرف هزینه در این زمینه ندارند.

۲-موسسات رتبه بندی با در اختیار داشتن نیروهای مالی و متخصص، به‌موجب رقابت با سایر موسسات هم‌تراز، معیارهایی دقیق و کارا جهت رتبه بندی ایجاد می‌نمایند.

۳- موسسات رتبه بندی، به‌صورت حرفه‌ای شفاف‌سازی اطلاعات را برای سرمایه گذاران ایجاد نموده و شاخص های تحلیل و تصمیم‌گیری را در اختیار جامعه قرار می‌دهد.

مزایای رتبه بندی شرکت‌ها

اعتبارسنجی و رتبه بندی در دنیا، نظامی جهت کمک به‌نظام پولی مالی به‌منظور تخصیص بهینه‌ی وجوه و منابع مالی است. تخصیص بهینه منابع و وجوه موجب افزایش ارزش‌افزوده، رشد اقتصادی، کاهش معوقات بانکی و ایجاد گردش مالی در کشور خواهد شد. موسسات رتبه بندی مادامی‌که سبب شفافیت اطلاعات و نقاط قوت و ضعف شرکت‌ها می‌شود، راه‌حل‌هایی جهت رفع نواقص نیز ارائه می‌دهد. در حقیقت این موسسات منجر به اصلاح ساختار و افزایش اعتبارشده و درنهایت باعث رشد و توسعه کشور می‌شود.

رتبه بندی اعتباری می‌تواند عاملی جهت تبلیغات شرکت محسوب شود و شرکتی با رتبه درجه‌یک می‌تواند خود را به‌عنوان یکی از برترین ها در این حوزه معرفی کند. برای شرکت‌های درجه‌یک، دسترسی به منابع مالی آسان‌تر خواهد بود و سهام آن‌ها نیز با استقبال بیشتری در بازار مواجه می‌شود.

دیگر مزایای رتبه بندی برای شرکت‌ها

• دسترسی به منابع سرمایه ای جدید
• پذیرش بیشتر از سوی سرمایه گذاران
• توانایی دسترسی به بازارهای بدهی کوتاه‌مدت
• متنوع سازی منابع سرمایه گذاری
• کاهش وابستگی به بانک‌ها
• توانایی انتشار اوراق قرضه بلندمدت
• فراهم نمودن ارزیابی واقعی و مستقل از اعتبار شرکت
• ایجاد راهبردهایی جهت بهبود رتبه اعتباری و توانایی مالی
• امکان مقایسه در سطح بین‌المللی
• بالا بردن شفافیت و اطلاع‌رسانی

درواقع باوجود موسسات رتبه بندی، ریسک‌های موجود در بازارهای مختلف کاهش‌یافته و افراد با اطمینان خاطر بیشتری سرمایه گذاری می‌کنند.

موسسات رتبه بندی اعتباری ازلحاظ اندازه، حوزه تمرکز و متدولوژی باهم متفاوت هستند. برخی از این موسسات تخصصی بوده و بر صنایع یا مناطق خاصی تمرکز دارند. بعضی از آن‌ها به شرکت‌های خصوصی می‌پردازند و به اوراق بهادار یا درآمد ثابت توجهی ندارند. برخی دیگر از موسسات نیز مشتریان حقیقی (خصوصاً در بانک‌ها، شرکت‌های بیمه، لیزینگ و…) را رتبه بندی می‌کنند.

به‌طورکلی موسسات رتبه بندی ازنظر جغرافیای به سه گروه زیر تقسیم می‌شوند:

در حوزه‌ی ملی، رتبه بندی مربوط به یک کشور خاص انجام می‌گیرد. در بخش منطقه‌ای، فعالیت این موسسات به مناطق جغرافیای (حوزه‌ی خلیج‌فارس و مدیترانه، آسیا و اقیانوسیه و…) محدود می‌شود و درزمینه‌ی جهانی، رتبه بندی در سطح بین‌المللی صورت می‌گیرد. رتبه بندی اشخاص حقیقی یا مشتریان و اشخاص حقوقی یا شرکت‌ها را می‌توان به هر یک از حوزه‌های ذکرشده (ملی، منطقه‌ای، جهانی) نسبت داد.

برترین موسسات رتبه بندی دنیا:

موسسات رتبه بندی از اساسی‌ترین نهاد مالی در کشورهای توسعه‌یافته به شمار می‌روند تا جایی که سرمایه گذاران قبل از هرگونه تصمیم برای سرمایه گذاری، به گزارش‌های این موسسات توجه دارند. از میان موسساتی که درزمینهٔ ی رتبه بندی اعتباری شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی فعالیت دارند می‌توان موسسات مودیز (Moody’s)، اس اند پی (S&P) و فیچ را نام برد. دو موسسه مودیز و اس اند پی بیشترین سهم در نظارت بر بازار جهانی و شرکت‌ها را دارند.

موسسه رتبه بندی اس اند پی (S&P)

با رشد بازارهای مالی، تجزیه و تحلیل ها و اطلاعات ارائه‌شده توسط موسسات رتبه بندی درزمینهٔ ی سهام، اوراق قرضه، صندوق های سرمایه گذاری مشترک و بسیاری از ابزارهای مالی بیش‌ازپیش مورداستفاده قرار گرفت. امروزه اس اند پی (S&P) نزدیک به ۷۰ درصد از سهم بازار جهانی را در اختیار دارد.

موسسه رتبه بندی مودیز (Moody’s)

این موسسه با سرمایه گذاری مشترک یا ادغام با موسسات محلی، بازار خود را توسعه بخشیده است. تعداد زیادی از ناشران، بانک‌ها، سرمایه گذاران، اعتباردهندگان و سایر واسطه‌های مالی از خدمات می‌کنند. این موسسه بیش از ۲۰ درصد بازار جهانی را از آن خود نموده است.

داشتن اعتبار و حسن شهرت یکی از الزامات مهم برای موسسات رتبه بندی اعتباری محسوب می‌شود. که محدودیت‌های بیشتری برای ورود به این عرصه ایجاد می‌کند.

موسسات رتبه بندی در ایران

در کشور ما لزوم راه‌اندازی موسسات رتبه بندی احساس شده. و مدت‌هاست به اهمیت این موضوع برای سرمایه گذاران، صادرکنندگان، بانک‌ها و کارگزاران پی برده شده است. به‌طور مثال وجود این موسسات در مورد سرمایه گذاران، فعالیت سرمایه گذاری را افزایش داده و ریسک اعتباری نسبی را اندازه‌گیری می‌کند. درنتیجه باعث افزایش کارایی بازار و کاهش هزینه‌ی وام‌دهندگان و وام‌گیرندگان می‌شود. با این امر عرضه ی سرمایه و رشد اقتصادی بیشتر شده و به ایجاد بازار سرمایه می‌انجامد.

در ایران صنعت رتبه بندی هنوز جایگاه مناسبی نیافته است. از عمده دلایل آن می‌توان به پارامترهایی اشاره داشت: مسائل فرهنگی، اقتصاد، آموزش، فقدان بانک اطلاعاتی متمرکز، خلأ شبکه تبادل اطلاعاتی قوی و کارآمد، عدم وضع قوانین و مقررات کافی، مسائل سیاسی.

موسسه رتبه بندی برهان

موسسه رتبه بندی اعتباری برهان با مجوز سازمان بورس اوراق بهادار رد سال 1396 به عنوان یکی از اولین مجموعه های دانش محور و مستقل در بین موسسات رتبه بندی اعتباری ایران، تاسیس شد.

موسسه رتبه بندی اعتباری JCR-VIS و مجموعه مشاوره رتبه بندی اعتباری ایران، که هر دو آنها از نهادهای موفق و خوش سابقه فعال در حوزه رتبه بندی اعتباری در سطح خاورمیانه و ایران هستند، پایه گذاران و پشتیبانان فنی موسسه رتبه بندی اعتباری برهان هستند.

موسسه رتبه بندی اعتباری برهان رسالت خود را، ارائه خدمات شفاف و کاربردی به کاربران و ارائه راه حل هایی برای گسترش بازار سرمایه در داخل کشور بیان کرده است.

همچنین هدف بلند مدت موسسه برهان، تبدیل شدن به برترین شرکت رتبه بندی اعتباری در داخل کشور و کسب جایگاه یکی از 5 شرکت برتر رتبه بندی اعتباری در سطح خاورمیانه تا سال 1410 است.