تجارت ETF چیست؟ – یک راهنمای مبتدیان
مخفف ETF مخفف صندوق معامله در بورس است ، نوعی از اوراق بهادار که در بورس ها معامله می شود ، مشابه تجارت سهام. ETF ها در سال 1993 معرفی شدند.
وب سایت بورس سهام ژوهانسبورگ ETF را چنین تعریف می کند: Fund صندوق های معاملاتی بورس یا ETF محصولات سرمایه گذاری ذکر شده هستند که عملکرد یک گروه یا “سبد” سهام ، اوراق مشارکت یا کالاها را ردیابی می کنند. این “سبدها” به عنوان شاخص شناخته می شوند. ”
به بیان متفاوت ، یک ETF عملکرد سبد دارایی اصلی خود مانند سهام (سهام) ، کالاها ، اوراق قرضه یا یک شاخص خاص بازار را ردیابی می کند.
ETF یکی از انواع کالاهای قابل معامله در بورس (ETP) است ، کالای دیگر ، از جمله کالاهای قابل معامله در بورس (ETC) و اسکناس قابل معامله (ETN) است.
انواع ETF
طیف گسترده ای از ETF در دسترس سرمایه گذاران حرفه ای و تازه کار است. برخی از متداول ترین انواع ETF عبارتند از:
ETF های ارزی
این نوعی ETF است که یک سبد ارز را دنبال می کند و به سرمایه گذاران امکان دسترسی به چندین ارز خارجی را می دهد.
کالاهای ETF
وقتی سرمایه گذاران ETF کالایی مانند نفت یا طلا را خریداری می کنند ، در واقع کالای فیزیکی را به دست نمی آورند. به عبارت دقیق تر ، این ETF ها شامل تفاوت بین CFD و ETF چیست؟ قراردادهای مشتقه مانند گزینه ها ، معاملات آتی و بازارهای بعدی ، به دنبال تغییرات قیمت کالای اساسی است.
روش دیگر ، سرمایه گذاران می توانند سهام کالای ETF را خریداری کنند که در سهام عادی تولیدکنندگان کالا مانند معادن طلا سرمایه گذاری می کند.
ETF های باند
ETF اوراق قرضه که به آن ETF با درآمد ثابت نیز گفته می شود ، برای کاهش نوسانات نمونه کارها و ایجاد جریان ثابت درآمد مفید است.
با این حال ، اوراق مشارکت اوراق قرضه تفاوت بین CFD و ETF چیست؟ اوراق بهادار سرمایه گذاری با نقدینگی کم مانند اوراق قرضه دولتی و شرکتی را ردیابی می کنند. ETF اوراق قرضه ، برخلاف اوراق قرضه ای که به طور فعال در بازارهای ثانویه معامله نمی شوند ، به طور فعال معامله می شوند.
سهام ETF
ETF های سهام که به عنوان ETF های بازار نیز شناخته می شوند ، برخی از ETF های معاملاتی در بورس ها هستند. به طور معمول ، ETF های سهام از شاخص های بازار سهام یا بخش ها پیروی می کنند. آنها می توانند شاخصی را در كل آن یا نمایه ای را نشان دهند كه نشان دهنده ی یك صنعت خاص مانند صنعت انرژی یا كشاورزی است.
برخی از ETF های بازار سرمایه گذاران را قادر می سازند تا در شرکت هایی با سرمایه بازار متفاوت ، از کلاهک کوچک تا کلاهک بزرگ ، سرمایه گذاری کنند.
برخی از ویژگی های ETF
- مالکیت دارایی های اساسی آنها را به سهام تقسیم کنید.
- تجارت در مبادلات مشابه معاملات سهام (سهام) ، به این معنی است که تجارت ETF در طی یک روز معاملاتی انجام می شود.
- قیمت ها در طول روز معاملات به دلیل خرید و فروش سرمایه گذاران در نوسان است. نوسان قیمت ها مربوط به ETF و همچنین دارایی های اساسی ETF است.
- ارزش دارایی خالص (NAV) خود را نداشته باشند.
- ارزش های محاسبه شده در پایان هر روز معاملاتی.
- می تواند به سرعت نقد شود ، به این معنی که آنها قیمت هایی دارند که سرمایه گذاران را قادر می سازد تا به راحتی آنها را خریداری و بفروشند.
- توسط مقامات نظارتی مالی یک کشور به خوبی تنظیم شده است. در آفریقای جنوبی ، تحت نظارت بورس سهام ژوهانسبورگ (JSE) و سازمان رفتار بخش مالی (FSCA) تنظیم می شود.
مزایای ETF
صندوق های قابل معامله در بورس (ETF) به دلایل مختلف در بین سرمایه گذاران (حرفه ای ، خصوصی یا تازه کار) محبوب شده اند ، سرمایه گذاری های بسیار محبوب برای سرمایه گذاران فعال و همچنین منفعل. در اینجا برخی از مزایای ETF آورده شده است.
- متنوع سازی. ETF در معرض انواع ابزارهای اساسی مانند کلاس های دارایی ، کالاها ، سهام و اوراق قرضه قرار می گیرد. همچنین سرمایه گذاران را قادر می سازد تا همزمان در بازارهای مختلف تجارت کنند.
- مدیریت ریسک را از طریق متنوع سازی امکان پذیر کنید. به عنوان مثال ، اگر قیمت یک دارایی اساسی کاهش یابد ، قیمت ابزار اساسی دیگر می تواند افزایش یابد و این دو قیمت را متعادل کند. تنوع همچنین خطر متحمل شدنضرر را کاهش می دهد.
- قابل خرید و فروش به راحتی و در نتیجه بسیار مایع است.
- در آفریقای جنوبی ، از مالیات انتقال اوراق بهادار (STT) معاف است.
- در مقایسه با صندوق های سرمایه گذاری معادل آنها مقرون به صرفه تر است. آنها همچنین نسبت هزینه خرید کم ومقادیر کمتری از کارمزد کارگزاران را در مقایسه با خرید سهام به صورت جداگانه ارائه می دهند.
- روش مناسب تجارت. ETF بدون تلاش برای تحقیق گسترده ، تجزیه و تحلیل و تخصیص سرمایه گذاری های خود ، به سرمایه گذاران در معرض طیف گسترده ای از اوراق بهادار سرمایه گذاری قرار می گیرد.
- ایده آل برای سرمایه گذاران جدید ، با استفاده از استراتژی های مختلف تجاری و سرمایه گذاری.
معایب ETF
اگرچه از نظر سرمایه گذاران بیشمار بسیار محبوب است و مزایای متنوعی را ارائه می دهد ، اما همچنان ETF دارای برخی معایب است و سرمایه گذاران را در معرض خطرات قرار می دهد. معایب مربوط به ETFs که یک سرمایه گذار باید توجه داشته باشد عبارتند از:
حجم معاملات کم (کمبود نقدینگی)
هنگامی که ETF خاص حجم معاملات کمتری را تجربه می کند ، مزیت خرید ETF نسبت به یک دارایی خاص ، مانند سهام یک شرکت خاص ، کاهش می یابد. به بیان متفاوت ، ETF فاقد نقدینگی به این معنی است که شما قادر به فروش سریع آن بدون تغییر قیمت آن نخواهید بود.
گسترش بیش از حد گسترده پیشنهاد قیمت ممکن است بسیار گران باشد. قبل از تصمیم به سرمایه گذاری در ETF خاص ، متوسط حجم معاملات آن را در نظر بگیرید و از نقدینگی بودن آن اطمینان حاصل کنید. یک روش مطمئن برای اجرای این کار ، بررسی بازه های پیشنهاد قیمت و حرکت قیمت ETF خاص در یک بازه زمانی خاص ، مانند یک هفته یا ماه است.
نوسانات ابزارهای اساسی
یکی از مزایای اصلی ETF متنوع سازی آنهاست. با این حال ، این واقعیت که یک ETF بیش از یک دارایی اساسی را در اختیار دارد ، از آن در برابر نوسان محافظت نمی کند.
آسیب پذیری ETF در برابر نوسانات به عوامل مختلفی بستگی دارد. مانند موارد دیگر:
دامنه صندوق – یک ETF که از یک شاخص گسترده بازار مانند JSE ALSI پیروی می کند ، احتمالاً نسبت به ETF که یک بخش خاص مانند امور مالی را ردیابی می کند ، نوسان کمتری خواهد داشت.
- انواع سرمایه گذاری هایی که شامل آنها می شود.
- با توجه به ETF های بین المللی که در یک کشور خاص سرمایه گذاری می کنند ، مسائل اساسی اقتصادی یک کشور مانند سلامت اقتصادی ، قدرت ارزی و ثبات سیاسی از اهمیت اساسی برخوردار است.
یک قاعده کلی مفید در این زمینه آگاهی از آنچه ETF خاص دنبال می کند و درک خطرات اساسی مربوط به آن است.
هزینه ها
حتی اگر مقرون به صرفه بودن آنها به عنوان یکی از مزایای آنها ذکر شده است ، شما باید در نظر داشته باشید که هر بار که ETF می خرید یا می فروشید ، بازهم پورسانت پرداخت می کنید – هرچند مقادیر کمتری.
هنگامی که فعالانه ETF را معامله می کنید ، می توانید با جمع آوری کمیسیون هایی که به سرعت جمع می شوند ، درآمد سرمایه گذاری خود را به میزان قابل توجهی کاهش دهید. بنابراین ، در صورت امکان ، سعی کنید هنگام خرید ETF ، به جای سرمایه گذاری های منظم و منظم ، از روش یکجا استفاده کنید.
نحوه تجارت ETF ها
- هنگام معامله ETF با اهرم ، که خطر در معاملات اهرم را در نظر می گیرد ، مراقب باشید.
- با یک کارگزار معتمد و واجد شرایط یک حساب کارگزاری باز کنید. اطمینان حاصل کنید که کارگزار برای تجارت در بازارهای مختلفی که ETF در آنها معامله می شود ، آموزش کارآمدی را ارائه می دهد.
در آفریقای جنوبی ، یک کارگزار ETF باید یک عضو مجاز سهام بورس ژوهانسبورگ (JSE) باشد.
- استفاده از یک بستر تجاری که سرمایه گذاران را قادر می سازد ETF را از ارائه دهندگان مختلف خریداری کنند.
برخی از سیستم عامل ها برای تجارت دستی طراحی شده اند ، در حالی که برخی دیگر برای معامله گرانی هستند که تجارت خودکار را ترجیح می دهند.
توجه: این مقاله قصد ارائه مشاوره سرمایه گذاری را ندارد. هدف آن فقط آموزنده است.
تفاوت صندوق های ETF فیوچرز و اسپات بیت کوین چیست؟
صندوق قابل معامله در بورس یا به اختصار ETF، روشی جذاب برای سرمایهگذاری است که با استفاده از آن، معاملهگران میتوانند بدون آنکه مالک واقعی یک یا چند دارایی باشند، در آنها سرمایهگذاری کنند. برای بیت کوین نیز کاربران میتوانند با سرمایهگذاری در یک صندوق ETF بیت کوین، بدون خرید مستقیم این ارز دیجیتال یا نگرانی در مورد حفظ امنیت آن در کیف پولها و غیره، از نوسانات قیمتی بیت کوین سود کسب کنند. اما چرا باید به جای خرید مستقیم بیت کوین، در یک ETF سرمایهگذاری کرد؟ صندوق های ETF فیوچرز با صندوق های اسپات بیت کوین چه تفاوتی دارند؟ کدام یک از این صندوقها برای سرمایهگذاری بهتر هستند؟ برای یافتن پاسخ این سؤالات، با ما در ادامه این مطلب همراه باشید.
صندوق قابل معامله در بورس (ETF) بیت کوین
در روشهای سرمایهگذاری سنتی، صندوق قابل معامله در بورس (ETF) نوعی سرمایهگذاری است که قیمت یک دارایی یا گروهی از داراییها را ردیابی میکند. به عبارت دیگر، ETFها روشی آسان برای سرمایهگذاری همزمان در چندین دارایی، بدون نگهداری و مالکیت واقعی داراییهای مذکور هستند.
در مورد بیت کوین نیز، ETF بیت کوین یک روش سرمایهگذاری است که قیمت بیت کوین را ردیابی میکند. در واقع، صندوق های ETF فیوچرز یا صندوق های اسپات بیت کوین به خریداران اجازه میدهند تا بدون خرید بیت کوین، در این ارز دیجیتال سرمایهگذاری کنند. با سرمایهگذاری در ETF بیتکوین، فرآیند خرید سادهتر میشود و کاربران میتوانند بدون مواجهه با دردسرهای ثبت نام در صرافیها و تکمیل مراحل احراز هویت یا نگرانی در مورد خطرات نگهداری رمزارزها در کیف پولها، از مزایای سرمایهگذاری در بازار ارزهای دیجیتال بهرهمند شوند.
اولین ETF بیت کوین موسوم به ProShares Bitcoin Strategy ETF با نماد اختصاری BITO، توسط شرکت پروشیرز (ProShares) در اکتبر سال ۲۰۲۱ میلادی راهاندازی شد. با این حال، این ETF نه در خود بیت کوین، بلکه در بازار آتی این ارز دیجیتال سرمایهگذاری میکند. به همین دلیل، برخی این صندوق را به عنوان یک ETF کاذب برای بیت کوین میشناسند.
صندوق های ETF فیوچرز بیت کوین
صندوق های ETF فیوچرز بیت کوین امکان پیش بینی قیمت بیت کوین و خرید و فروش این ارز دیجیتال با قیمتی خاص در تاریخ معین را برای کاربران فراهم میکنند. در واقع، ETF فیوچرز بیت کوین قراردادی است که در آن، فرد میتواند بیت کوین را با قیمتی مشخص در تاریخ از پیش تعیینشده خریداری کند یا بفروشد. به عنوان مثال، هنگام خرید از طریق ETF بیت کوین شرکت پروشیرز، سرمایهگذار میتواند بدون توجه به ارزش واقعی بیت کوین در یک تاریخ معین، قراردادی را برای خرید ۱۰ هزار دلار بیت کوین در آن تاریخ، با این تفاوت بین CFD و ETF چیست؟ شرکت منعقد کند.
اما چرا با وجود نوسانات قیمتی بیت کوین، کسی باید این ارز دیجیتال را با قیمتی نامشخص در آینده بخرد؟ در پاسخ به این سؤال میتوان گفت آنها دلایلی دارند و معتقدند که قیمت بیت کوین تا آن زمان به قیمت پیشبینیشده خواهد رسید. علاوه بر این، کل این فرآیند به جای کاربر توسط پلتفرم انجام میشود.
مطمئناً، هر کاربری میتواند بدون استفاده از صندوق ETF بیت کوین شرکت پروشیرز نیز هر مقدار بیت کوین را در هر زمانی بخرد، اما ETF فیوچرز بیت کوین تضمین میکند که کاربر میتواند این کار را بدون سر و کله زدن با مشکلات ثبت نام و احراز هویت در صرافیها انجام دهد. علاوه بر این، ETFهای آتی بیت کوین در مقایسه با اکثر صرافیهای رمزارزی، هزینه کمتری دارند.
لازم به ذکر است که صندوق های ETF فیوچرز بیت کوین، سرمایهگذاری در بیت کوین با قیمت نقدی و اسپات آن را شامل نمیشوند. به همین دلیل است که برخی از سرمایهگذاران، ممکن است ETF های فیوچرز بیت کوین را به عنوان «پذیرش واقعی رمزارزها» در نظر نگیرند.
همچنین، شرکتهایی که صندوق های ETF فیوچرز بیت کوین را ارائه میدهند، ممکن است برای باز نگه داشتن قراردادها و حسابها، از مشتریان خود هزینههای سالانه دریافت کنند. علاوه بر این، صندوقهای ETF آتی بیت کوین گاهی اوقات در ردیابی قیمت بیت کوین ناموفق هستند. این مسائل باعث میشوند که بسیاری از معاملهگران، گزینههای جایگزینی برای سرمایهگذاری بخواهند.
صندوق های اسپات بیت کوین
صندوق های اسپات بیت کوین قابلیتهای سرمایهگذاری مشابهی را با صندوق های ETF فیوچرز بیت کوین ارائه میدهند، با این تفاوت که ETF اسپات بیت کوین به کاربران اجازه میدهد تا به جای قیمت آتی بیت کوین، در قیمت نقدی و اسپات این ارز دیجیتال سرمایهگذاری کنند.
به عبارت دیگر، صندوق های اسپات بیت کوین تمام مزایای ETF های فیوچرز بیت کوین را دارند؛ مزایایی همچون سرمایهگذاری در بیت کوین بدون نیاز به ثبت نام در صرافی، پرداخت هزینه کمتر نسبت به صرافیها و به طور کلی، ساده کردن فرآیند سرمایهگذاری در بیت کوین. تنها تفاوتی که بین این دو صندوق وجود دارد این است که در ETF اسپات بیت کوین، کاربر بیت کوین را با قیمت اسپات آن در قراردادهای خود نگه میدارد. به همین دلیل است که معاملهگران، صندوق های اسپات بیت کوین را روش قانونیتری برای سرمایهگذاری میدانند.
با این حال، در حال حاضر به دلیل ماهیت نوپای این صنعت، هنوز چیزی به عنوان ETF اسپات بیت کوین (در ایالات متحده) وجود ندارد. در همین حال، کارشناسان صنعت کریپتو تأیید و راهاندازی صندوق های اسپات بیت کوین را راهی برای افزایش پذیرش این ارز دیجیتال میدانند و به همین دلیل، خواستار ایجاد شرکتی برای ارائه ETF اسپات بیت کوین هستند.
صندوق های ETF فیوچرز یا صندوق های اسپات بیت کوین؟ کدام بهتر است؟
صندوق های ETF فیوچرز و صندوق های اسپات بیت کوین، هر دو مزایا و معایب خود را دارند.
در حالی که ETF اسپات بیت کوین مشروعیت بیشتری نسبت به صندوقهای ETF آتی بیت کوین دارد (چون خرید بیت کوین را شامل میشود)، گفتن اینکه کدام نوع صندوق برای سرمایهگذاری بهتر است، کار دشواری است.
اگرچه صندوق های ETF فیوچرز بیت کوین ممکن است شامل خرید این ارز دیجیتال به قیمت اسپات نباشند، اما هنوز هم فرآیند خرید را سادهتر میکنند و امکان پیشبینی قیمت و سرمایهگذاری در بازار را برای کاربران فراهم میآوردند. با این حال، بسیاری از این صندوقها برای تنظیم قراردادهای سرمایهگذاری، سالانه هزینهای را از مشتریان خود دریافت میکنند.
در مقابل، به گفته بسیاری از علاقهمندان به بیت کوین، صندوق های اسپات بیت کوین مشروعیت بیشتری را برای این دارایی به ارمغان میآورند؛ چون به کاربران اجازه میدهند که بدون نگهداری بیت کوین واقعی، در بازار این رمزارز سرمایهگذاری کنند و این کار را با قیمت واقعی و اسپات بیت کوین انجام دهند.
در حال حاضر چند ETF بیت کوین وجود دارد؟
در سالهای اخیر، شرکتهای زیادی برای مشروعیت بخشیدن به صندوق های اسپات بیت کوین در ایالات متحده تلاش کردهاند، اما کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) این کشور هنوز تسلیم نشده و ETFهای اسپات بیت کوین را تأیید نکرده است.
با این حال، تاکنون چند شرکت توانستهاند تأییدیه این کمیسیون برای راهاندازی ETF فیوچرز بیت کوین را دریافت کنند. شرکت پروشیرز، اولین شرکتی بود که توانست مجوز راهاندازی ETF آتی بیت کوین را از کمیسیون SEC دریافت کند. پس از آن، درخواست راهاندازی صندوق های ETF فیوچرز بیت کوین از سوی شرکتهای والکری (Valkyrie) و وناک (VanEck) نیز توسط این کمیسیون تأیید شد. اخیراً چهارمین ETF آتی بیت کوین نیز با نام توکریوم (Teucrium)، تأییدیه کمیسیون SEC را دریافت کرده است.
گفته میشود شرکت مدیریت سرمایه گریاسکیل (Grayscale)، ممکن است اولین شرکتی باشد که تأییدیه راهاندازی ETF اسپات بیت کوین را از کمیسیون SEC آمریکا دریافت میکند. گری اسکیل که صندوق تراست بیت کوینِ آن (GBTC) مورد تأیید کمیسیون SEC است، درخواست تبدیل صندوق GBTC به یک صندوق ETF اسپات بیت کوین را در سال ۲۰۱۶ به این کمیسیون ارسال کرد، اما به دلیل به نتیجه نرسیدن گفتوگوها، این درخواست را در سال ۲۰۱۷ پس گرفت. در مارس سال ۲۰۲۲، گری اسکیل بار دیگر این درخواست را به کمیسیون SEC ارسال کرد. مایکل سوننشاین (Michael Sonnenshein)، مدیرعامل گری اسکیل، تهدید کرده که اگر این درخواست رد شود، از کمیسیون SEC شکایت خواهد کرد.
کمیسیون بورس آمریکا تاکنون با استناد به نگرانیهای مربوط به دستکاری بازار، درخواستها برای راهاندازی صندوق ETF اسپات بیت کوین را رد کرده است.
خلاصه مطلب
در این مقاله به معرفی صندوق قابل معامله در بورس بیت کوین و همچنین، بررسی و مقایسه صندوق های ETF فیوچرز و صندوق های اسپات بیت کوین، پرداختیم.
همانطور که گفته شد، در حال حاضر شرکتهای مختلفی وجود دارند که صندوقهای ETF بیت کوین را ارائه میدهند. این صندوقها علاوه بر مزایایی که در مقاله به آنها اشاره شد، مشروعیت بیشتری به بیت کوین میبخشند و این ارز دیجیتال را در دسترس سرمایهگذاران و معاملهگران بیشتری قرار میدهند. این موضوع میتواند منجر به تسریع پذیرش داراییهای دیجیتال در بین کاربران شود.
در نهایت، لازم به ذکر است که با توجه به وجود صندوقهای ETF بیت کوین مختلف در بازار، اینکه کدام ETF برای سرمایهگذاری بهتر است، موضوعی است که به استراتژیها و ترجیحات خود کاربر بستگی دارد.
انواع معامله در فارکس کدامند؟
به دلیل آنکه فارکس بسیار جذاب و متنوع است و پتانسیل سود سازی بالایی دارد، انواع معامله در فارکس هم بسیار متنوع است و معامله گران و تریدرهای بیشماری، رو به روش های زیادی برای نوسان گیری و سوداگری در ارزها آوردند. در بین نمادها یا بهتر است بگوییم اینسترومنتها ( به چیزهایی میگویند که میتوان آنها را ترید کرد، مثل هر نمادی که معامله پذیر باشد : جفت ارز، انس، نفت و … پرداخت (instrument))
معروفترین آنها فارکس خردهفروشی (retail forex) ، فارکس اسپات (spot forex) ، آتی یا فیوچر (future) ، آپشنها (option) ، ETF که مخفف exchange-traded funds ، CFD ها و در آخر Spread betting است که در این مقاله تمام آنها را به طور کامل توضیح میدهیم. مطمئن باشید در انتهای این مقاله دیگر هیچ ابهامی دراین مورد نخواهید داشت.
قبل از ادامه مطلب باید عنوان کنیم که در این مطلب، انواع معامله درفارکس و روشهای مختلفی که یک تریدر خرده یا خانگی (retail trader)میتواند از آن سود کسب کند را توضیح میدهیم، چراکه انواع دیگر، برای تریدرهایی مثل ما کاربردی ندارد! روشهایی مثل سواپ (FX swaps) و فوروارد (forward) در این مقاله پوشش داده نشده، زیرا مخصوص تریدرهای سازمانی است.
پس بریم به سراغ انواع معامله در فارکس
آتی ارز (currency futures)
آتی یا فیوچر، قراردادی است که شما یک نماد را در قیمتی مشخص در آینده میخرید یا میفروشید. یعنی ساده بگوییم، شما آن چیز را با قیمت آیندهاش ترید میکنید، مثال ساده آن دلار فردایی یا بازار آتی زعفران خودمان است. نرخ آن چیز برای آینده است اما شما در حال حاضر با همان نرخ، آن را معامله میکنید. یک آتی ارز قراردادی است که تعیین میکند در یک قیمت مشخص آن ارز خرید یا فروش رود و در کنارش یک تاریخ مشخص برای تسویه (بستن معامله) مشخص میشود. آتی ارز در سال ۱۹۷۲ در بورس کالای شیکاگو Chicago Mercantile Exchange (CME) به وجود آمد.
از آنجایی که قراردادهای آتی به نوعی استاندارد شده هستند و به صورت متمرکز هستند، بازار آن بسیار شفاف و رگوله است. معنای این جمله این است که اطلاعات قیمت و تراکنشها برای همه در دسترس است.
آپشن ارز (currency options) یا اختیار معامله ارز
یک آپشن، یک اینسترومنت مالی است که به خریدار این حق یا اختیار را میدهد که در یک قیمت مشخص و در یک تاریخ انقضای مشخص، نمادی را بخرد یا بفروشد (توجه کنید که اختیار میدهد و الزام و تعهد نیست) اگر یک معامله گر یک آپشن را بفروشد، او ملزم و متعهد است که در تاریخ انقضای مشخص آن نماد را بخرد یا بفروشد( درست برعکس خریدار) یعنی ساده بگوییم، خریدار آپشن تعهدی ندارد اما فروشنده آپشن متعهد و ملزم است (حتی اگر به ضررش منجر شود) درست مثل آتی ، آپشنها هم در بازار کالای شیکاگو، بورس اوراق بهادار بینالمللی (ISE) یا در بورس فیلادلفیا (PHLX) وجود دارد.
برای یادگیری بازار ارز جهانی به صورت رایگان کلیک کنید: آموزش فارکس
ETF ارز
یک ETF به نوعی سبدی از چند ارز است. این نوع معامله به تریدر اجازه میدهد که بدون آنکه معاملات زیادی کند با یک صندوق در بازار فارکس شرکت کند. این نوع معامله کاربردی در پورفو سازی یا هج کردن (درآینده یاد میگیرید) علیه ریسک است. روش کار آن این است که موسسات مالی این ارزها را به صورت ذخیره نگه داشته و آن را به صورت سهم تقسیمی به عموم میدهند و مثل سهام بورس آن را میتوان خرید. درست مثل آپشن، این نوع معامله دیگر در ۲۴ ساعت نمیگنجد و در ساعات اداری معامله شده و کمیسیون به آن تعلق میگیرد.
اسپاتها (spot)
بازار اسپات یک بازار مبادلهای (off-exchange) است که همچنین آن را به عنوان OTC – over-the-counter میشناسند. بازار آف اکسچنج یک بازار بزرگ، در حال رشد و شناور در بازار مالی است ک به صورت ۲۴ ساعته فعال است. این بازار مثل بازار سنتی نیست که یک مرکز داشته باشد. در یک بازار OTC، اشخاص به صورت مستقیم با طرف مقابل ترید و معامله میکنند. بیشتر معاملات به صورت الکترونیکی انجام میشود. بازار اولیه در فارکس را interdealer مینامند که در آن دلالان یا dealer های فارکس با هم معامله میکنند. یک دلال شخص یا سازمانی است که آماده میانجیگری در خرید یا فروش ارزها با مشتری است. به این بازار همچنین بین بانکی یا interbank هم میگویند چرا که بانکها بخش عمده معاملات را قصب کردهاند.
این دلالان بین بانکی تنها با موسسات مالی و نهادهایی کار میکنند که رقمهای بالایی سرمایه دارند. این سازمانها شامل بانکها، بیمهها، صندوق های بازنشستگی، شرکتّای بزرگ و موسسات مالی بزرگ دیگر است که مدیریت ریسک را در نوسانات نرخ ارز حفظ میکنند.در بازار اسپات، یک تریدر سازمانی در حال خرید و فروش یک توافقنامه یا قرارداد است که یک ارز خاص را جابجا کند. پس به طور ساده اسپات فضایی دوطرفه است که توافقی مبنی بر جابجایی فیزیکی یک ارز با ارزی دیگر صورت میگیرد. این توافق منجر به قرارداد شده که به آن قرارداد اسپات میگویند که تعهد خرید یا فروش مقداری مشخص از ارز خارجی در قیمتی مشخصی که به آن نرخ ارز اسپات میگویند را میدهد. پس اگر شما EUR/USD را در بازار اسپات بخرید، یک قرارداد را معامله میکنید که شما در ازای دریافت مقداری مشخص یورو، دلار بپردازید (روی قیمتی مشخص) درک این نکته مهم است که شما خود ارز را معامله نمیکنید بلکه قراردادی را معامله میکنید که آن ارز را در خود جای داده. در واقعیت، با وجود آنکه به آن اسپات (نقطه معین) میگویند اما معاملات در دو روز کاری بعد به ثمر میرسد. آن را به این شکل میشناسند T+2 یعن دو روز بعد از عقد قرارداد، بسیار شبیه به زمان تسویه از کارگزاری در ایران است. این بدان معنا است که زمان تحویل باید تا دو روز کاری بعد صورت گیرد. پس جالب است بدانید علت بعضی تغییرات قیمتی در فارکس وابسته به همین موضوع در اسپات است.
مثلا معاملاتی در دوشنبه روی یورو دلار انجام میشود؛ تاریخ تحویل چهارشنبه است و آن طرف مقابل در روز چهارشنبه تحویل خود را دریافت میکند.
یک نکته دیگر وجود دارد، بعضی جفت ارزها تاریخ T+1 دارند مثل : USD/CAD, USD/TRY, USD/RUB , USD/PHP
اما متاسفانه تا اینجای مطلب از انواع معامله در فارکس هرچه گفتیم مختص ما تریدرهای خرده نبود، حتی بانکهای رسمی ایران و موسسات نیز در حال حاضر به دلیل تحریمها، نمیتوانند در آپشن، آتی و اسپات فعالیت کنند. اما دانستن و درک آنها برای شما که میخواهید در فارکس معامله کنید ضروری است و دلیل آن این است که شما باید با حرکات این غولهای بازار همگام باشید و بدون شناختن انواع معاملات نمیتوانید آن را تشخیص دهید.
حالا به سراغ بخشی میرویم که مربوط به معامله گران خرده مثل ما میشود
فارکس خرده فروشی (Retail Forex)
یک بازار ثانویه در OTC وجود دارد که به خرده کارها (فقرا ?) اجاز میدهد در بازار فارکس شرکت کنند و به قول معروف سهم خود را از آن بردارند.
این دسترسی امثال ما با بخشی انجام میگیرد که به آنها forex trading providers یا فراهم کنندگان معامله در فارکس میگویند.
این فراهم کنندگان، بهترین قیمت را شناسایی میکنند و با افزودن سود خود به آن، قیمت را برای نمایش به ما فراهم میکنند. در بحث انواع معامله در فارکس ، این بخش بیشتر به درد ما میخورد.
این پروسه شبیه زمانی است که یک مغازه خرده فروش، از یک بازار عمده فروش تفاوت بین CFD و ETF چیست؟ تفاوت بین CFD و ETF چیست؟ جنسی را بخرد و سود خود را روی آن بکشد و قیمت نهایی را به ما نشان دهد.
اگرچه گفتیم یک قراردار فارکسی اسپات، در دو روز زمان تحویل دارد اما در عمل هیچ کسی ارز خارجی را در معاملات فارکس تحویل نمیدهد. در واقع موقعیت شما به عنوان خریدار یا یا فروشنده به زمان تحویل لیست میشود. مخصوصا در بازار فارکس خرده فروشی.
حتما به یاد دارید که گفتیم شما در حقیقت قراردادی که در خود ارز را جای داده معامله میکنید، نه خود ارز را. این قرارداد حتی یک اهرم نیز در خود جای داده که در آینده مفهوم آن را میآموزید.
پس خیلی ساده بگویم، اگر شما در فارکس به ازای مقداری دلار، یورو بخرید، شخصی قرار نیست آن یورو را برای شما به درب خانه بفرستد یا به حسابتان بریزد، بلکه شما بر حسب درست تشخیص دادن قیمت یورو که بالا یا پایین میرود، روی قرارداد سود یا ضرر میکنید و تحویلی صورت نمیگیرد. اما برای آنکه گیج نشوید، مفهوم ساده لوریج یا اهرم را خیلی ساده میگویم:
کارگزاران بازار فارکس به مشا اجازه میدهند با چند برابر پولی که سرمایتان است، به معامله بپردازید. مثلا شما بتوانید با ۱۰۰ دلار به اندازه ۱۰۰ هزار دلار معامله کنید. دیگر بیش از این کنجکاو نشوید چون در آینده به آن میپردازیم. پس ادامه دهیم
اسپرد بت در ارزها (spread bet)
یکی دیگر از انواع معامله در فارکس، اسپرد بتینگ است که یک نوع کالای مشتق است، یعنی شما هیچگاه صاحب آن نماد نمیشوید و فقط میتوانید با پیشبینی درست اینکه قیمت به چه سمتی میرود، سود کسب کنید. قیمت جفت ارزها که در این نوع معامله وجود دارد، مشتقی از قیمت بازار اسپات است. سود یا زیان شما به این بستگی دارد که تا چه حد قیمت از نقطه ورود شما دور شده (بر اساس حجم وارده) قبل از آنکه شما معامله را ببندید. این نوع معامله هم با فراهمکنندگان خود انجام میشود.
در ایالات متحده، spread betting ممنوع است و غیر قانونی شناخته میشود. با وجود آنکه توسط FSA در انگلستان رگوله شده است، ایالات متحده این نوع معاملات را نوعی قمار اینترنتی میداند و به همین دلیل در آمریکا ممنوع است. لازم است به خوانندگان میهن چارت متذکرشویم که در آینده مقالات بسیاری در مورد کلاهبرداری سودجویان در این حوزه خواهیم داشت، چراکه بسیاری با نداشتن آگاهی کامل در این حوزه، سرمایه خود را سوزانده و هرگز متوجه نمیشوند در کدام بخش از اقیانوس فارکس قدم گذاشتهاند. این دنیای وسیع نیازمند ملوانی است که مسیر را نشان دهد و متاسفانه ضعف شدیدی در منابع برای این امر وجود دارد. هدف ما این است این ضعف را تا جای ممکن جبران کنیم.
CFD ها در فارکس
CFD مخفف عبارت contract for difference ، به معنای قرارداد برای تفاوت قیمت است. این نوع از معامله نیز مشتق است. همانطور که گفتیم یک محصول یا نماد مشتق، معامله روی قیمت را ممکن میکند. یعنی شما میتوانید بر اساس دانش تحلیل گری خود تصمیم بگیرید که قیمت آن نماد بالا رفته یا پایین و روی قیمت معامله کنید. قیمت یک CFD نیز مشتقی از قیمت اصلی خود آن نماد است. مثلا برای سهام یک CFD هم وجود دارد.
شاید اشخاصی با کل این مفهوم غریبه باشند و حق دارند چون توضیح درستی در هیچ منبعی وجود ندارد.
اجازه دهید یک مثال ساده بزنم. شخصی دوست دارد یک دارایی از خود داشته باشد و آن را بخرد چون دوست دارد سهمی از آن دارایی داشته باشد. مثال سهام، شما وقتی سهام یک شرکت را بخرید، به اندازه دارایی خود از آن شرکت هم سهیم هستید، شرکت و سیاستهایش تعیین میکنند که شما به عنوان نوعی شریک آیا سود میکنید یا ضرر؛ اما شخصی وجود دارد که دانش فوقالعاده دارد و همانطور که حتما شنیدهاید، یک کیمیاگر است و میتواند با احتمال خوبی قیمت را از روی علم خود پیشبینی کند. به جای آنکه مثل افراد بدون دانش، خود را به دست شرکت بسپارد و منتظر باشد شرکت با سیاست و تصمیمات خود ، قیمت سهامش را افزایش دهد تا بلکه او هم سودی ببرد، شخص با دانش ما تصمیم میگیرد یک تحلیل انجام دهد و در لحظه موعود، CFD را معامله کند، چه خرید چه فروش؛ او میداند قیمت قرار است در جهت پیشبینی او حرکت کند پس صبر میکند و بوم!
قیمت حرکت کرده و او حالا در سود است. هر وقت این معامله را ببندد، سودش را میگیرد. او نه درگیر شرکت است و نه شراکتی با آنها دارد، او تنها نوسانی گرفته و به سراغ بعدی رفته.
در داخل آمریکا این نوع معامله ممنوع است پس به جای آن نامش را همان retail میگویند ? فکر میکنم دلیل ممنوعیت این دو نوع شیوه کپیتالیسم در سیاست آمریکا است.
اما در باقی جهان آزاد است.
این مقاله بسیار طولانی بود زیرا دانستن اینکه انواع معامله در فارکس چگونه است، یکی از اصول فهم باقی مفاهیم آن است.
قرار داد ما به التفاوت یا CDF چیست؟ سبک معاملات و عملکرد آن
قرارداد ما به التفاوت ها یا CFD چیست؟
قرارداد ما به التفاوت (Contract تفاوت بین CFD و ETF چیست؟ for difference) یا به صورت خلاصه CFD یکی از مشتقات مالی است که به شما این شرایط را میدهد که فارغ از داشتن یک دارایی، روی تغییرات قیمت آن معامله و سود کنید. این نوع از معاملات را میتوانید روی طیف کثیری از بازارها از جمله بازار سهام ، فارکس ،فلزات گران بها و کالا ها انجام بدهید.
قرارداد تفاوت ها یا همان CFDs ترتیبی است که در معاملات مشتقات مالی انجام می شود و در آن اختلاف در تسویه بین قیمت های باز و بسته معاملات به صورت نقدی تسویه می شود. تحویل کالاهای فیزیکی یا اوراق بهادار با CFD وجود ندارد. قراردادهای مربوط به تفاوت ها یک استراتژی تجاری پیشرفته است که توسط معامله گران با تجربه استفاده می شود و در ایالات متحده هم مجاز نیست.
به خاطر داشته باشید قرارداد ما به التفاوت یک نوع معامله مشتقه است. معاملات CFD به شما این امکان را می دهد که در مورد افزایش یا کاهش قیمت بازارهای مالی یا دارایی های ارزشمند جهان مانند سهام ، شاخص ها ، کالاها ، ارز و خزانه گمانه زنی کنید و بر این اساس بتوانید سود کسب کنید.
از جمله مزایای تجارت CFD این است که شما می توانید با لوریج معامله کنید و اگر فکر می کنید قیمت ها افزایش می یابد ، می توانید shot کنید و بفروشید یا به صورت long خرید کنید. همچنین می توانید از CFD برای پرتفوی مجموعه ای فیزیکی موجود استفاده کنید.
- قرارداد CFD یک قرارداد مالی است که تفاوت قیمت تسویه بین معاملات باز و بسته را پرداخت می کند.
- مابه التفاوت ها اساساً به سرمایه گذاران اجازه می دهند اوراق بهادار را در پوزیشن short معامله کنند و به ویژه در محصولاتی چون ارز و کالاها محبوب هستند.
- CFD ها به صورت نقدی تسویه می شوند اما معمولاً امکان تجارت با لوریج زیادی را فراهم می آورند به طوری که سرمایه گذاران فقط باید مقدار کمی از سود احتمالی قرارداد را تأمین کنند.
قرارداد ما به التفاوت ها یا CFD چیست؟
CFD ها به معامله گران اجازه می دهند که در حرکت قیمت اوراق بهادار و مشتقات معامله کنند. مشتقات سرمایه گذاری های مالی هستند که از دارایی های زیربنایی مشتق می شوند. اساساً CFD ها توسط سرمایه گذاران برای شرط بندی افزایش یا کاهش قیمت دارایی و یا اوراق بهادار اصلی ، مورد استفاده قرار می گیرند.
معامله گران ما به التفاوت ممکن است روی قیمت صعودی یا نزولی شرط بندی کنند. معامله کنندگانی که انتظار افزایش قیمت را دارند ، CFD را خریداری می کنند ، در حالی که کسانی که حرکت نزولی مخالف را مشاهده می کنند ، یک پوزیشن short میگیرند و می فروشند.
اگر خریدار CFD شاهد افزایش قیمت دارایی باشد ، دارایی خود را برای فروش ارائه می دهد. تفاوت خالص بین قیمت خرید و قیمت فروش با هم جمع می شود. تفاوت خالص نشان دهنده سود یا زیان حاصل از معاملات از طریق حساب بروکر سرمایه گذار تسویه می شود. برعکس ، اگر معامله گر معتقد باشد قیمت اوراق بهادار کاهش می یابد ، می تواند موقعیت فروش اولیه را تعیین کند. برای بستن موقعیت ، آنها باید معامله جبران کننده خریداری کنند. باز هم ، تفاوت خالص سود یا زیان از طریق حساب آنها تسویه می شود.
چگونگی انجام معاملات در CFD ها
از قراردادهای تفاوت می توان برای مبادله بسیاری از دارایی ها و اوراق بهادار از جمله صندوق های قابل معامله در بورس (ETF) استفاده کرد. معامله گران همچنین از این محصولات برای گمانه زنی در مورد تغییرات قیمت در قراردادهای آتی کالا مانند قراردادهای نفت خام و غیره استفاده خواهند کرد. قراردادهای آتی ، قراردادها یا قراردادهایی استاندارد با تعهدات خرید یا فروش یک دارایی خاص با قیمت از پیش تعیین شده با تاریخ انقضای آینده است.
اگرچه CFD به سرمایه گذاران این امکان را می دهد تا تغییرات قیمت آتی را معامله کنند ، اما آنها به تنهایی قراردادهای آتی نیستند. قرار داد مابه التفاوت ها تاریخ انقضاء حاوی قیمت های از پیش تعیین شده ندارند اما مانند سایر اوراق بهادار با قیمت خرید و فروش مبادله می شوند.
CFD ها بدون نسخه (OTC) از طریق شبکه ای از کارگزاران تجارت می شوند که تقاضا و عرضه بازار برای CFD ها را سازماندهی کرده و بر این اساس قیمت ها را تعیین می کنند. به عبارت دیگر ، CFD ها در بورس های اصلی مانند بورس نیویورک (NYSE) معامله نمی شوند. CFD یک قرارداد قابل معامله بین مشتری و کارگزار است که هنگام باز شدن یا معکوس شدن معامله ، تفاوت قیمت اولیه معامله و ارزش آن را مبادله می کنند.
مزایای این نوع معاملات چیست؟
CFD ها تمام مزایا و ریسک های داشتن یک اوراق بهادار را بدون معامله واقعی یا نیاز به تحویل فیزیکی دارایی به معامله گران می دهند. CFD ها با لوریج معامله می شوند به این معنی که کارگزار به سرمایه گذاران اجازه می دهد تا برای افزایش اهرم یا اندازه موقعیت برای افزایش سود ، وام بگیرند. کارگزاران از معامله گران می خواهند قبل از اجازه دادن به این نوع معاملات ، مانده حساب خاصی را حفظ کنند.
تجارت با CFD های لوریجی معمولاً اهرم بالاتری نسبت به معاملات سنتی ارائه می دهد. اهرم استاندارد در بازار CFD می تواند تا 2٪ لوریج مورد نیاز و 20٪ لوریج باشد. الزامات حاشیه کمتر به معنای هزینه سرمایه کمتر و بازده بالقوه بیشتر برای معامله گر است.
به طور معمول ، قوانین و مقررات کمتری در مقایسه با صرافی های استاندارد بازار CFD را احاطه کرده است. در نتیجه ، CFD ها می توانند سرمایه کمتری یا پول نقد مورد نیاز در یک حساب کارگزاری داشته باشند. اغلب ، معامله گران می توانند با یک کارگزار یک حساب تا 1000 دلار باز کنند. همچنین ، از آنجا که CFD ها اقدامات شرکت ها را نشان می دهند ، صاحب CFD می تواند سود نقدی دریافت کند و بازده سرمایه گذاری معامله گر را افزایش دهد. اکثر کارگزاران CFD محصولات خود را در تمام بازارهای عمده جهان ارائه می دهند. معامله گران به هر بازاری که از بستر کارگزار باز است دسترسی آسان دارند.
قرارداد ما به التفاوت ها به سرمایه گذاران این امکان را می دهند که به راحتی یک موقعیت طولانی یا کوتاه یا یک موقعیت خرید و فروش داشته باشند. بازار CFD معمولاً قوانین فروش کوتاهی ندارد. در هر زمان ممکن است یک ساز کوتاه شود. از آنجا که مالکیت دارایی زیربنایی وجود ندارد ، هیچ هزینه استقراض یا کوتاهی وجود ندارد. همچنین ، معاملات کمی یا بدون هزینه برای معامله CFD اخذ می شود. کارگزاران با پرداخت اسپرد از معامله گر درآمد کسب می کنند به این معنی که معامله گر هنگام خرید قیمت درخواست را پرداخت می کند و هنگام فروش نیز قیمت پیشنهادی را می گیرد.
تفاوت ترید و سرمایه گذاری در ارز دیجیتال چیست؟
اصطلاح «سرمایهگذاری» و «تریدینگ» با اینکه تفاوتهای کلیدی زیادی باهم دارند، معمولا به اشتباه و به جای یکدیگر به کار برده میشوند. هدف از سرمایهگذاری، جمع کردن سود در میان مدت و بلند مدت است؛ در صورتی که منظور از تریدینگ، کسب درآمد سریع در کوتاه مدت است. در این مقاله از ارز تودی قرار است به بررسی اصول سرمایهگذاری و تریدینگ و همچنین اصلیترین شباهتها و تفاوتهای این دو اصطلاح ارز دیجیتال بپردازیم.
سرمایه گذاری چیست؟
سرمایهگذاری (Investing)، به زبات ساده یعنی استراتژی خرید و نگه داشتن داراییها در مدت زمان طولانی و یکی از روش های کسب درآمد از ارزهای دیجیتال محسوب میشود. ممکن است یک سرمایهگذار دارایی خود را به مدت ۱۰ سال هم نگه دارد. هدف از سرمایهگذاری افزایش قیمت داراییها با گذشت زمان است که بعد از مدت طولانی سود زیادی را برای سرمایهگذار به ارمغان میآورد. البته مدت زمانی که یک فرد پولی را سرمایه گذاری میکند، به اهداف مالی او بستگی دارد. برای مثال، فردی که برای بازنشستگی پس انداز میکند، ممکن است افق زمانی ۲۰ سال یا بیشتر برای این کار داشته باشد. از طرف دیگر، شخصی که برای پیش پرداخت خانه پسانداز میکند، ممکن است افق زمانی ۵ سالهای داشته باشد.
در سرمایهگذاری یک اصل اساسی و مهم وجود دارد که میگوید:
«هرچه بازده احتمالی یک سرمایهگذاری بیشتر باشد، ریسک آن سرمایه گذاری نیز بیشتر است.».
این قانون به نام قانون «مبادله ریسک و بازده» شناخته میشود؛ ریسک یعنی «بازدهی واقعی» برای سرمایهگذار از «بازدهی پیشبینی شده» آن متفاوت خواهد بود. افق زمانی طولانی به سرمایهگذار، فرصتهای بیشتری برای سرمایهگذاریهای بهتر با ریسک بیشتر ارائه میدهد. دلیل آن هم این است که آنها فرصت بهتری برای آرام شدن شرایط نابسامان بازار خواهند داشت.
اگر یک سرمایهگذار افق زمانی کوتاهتری دارد، باید در انتخابهای خود محتاط باشد، چرا که ممکن است به اهداف مالی خود نرسد. این واقعیت که بازارهای مالی در کوتاه مدت افزایش و کاهش مییابد، توسط اکثر سرمایهگذاران پذیرفته شده است. در نتیجه، آنها مکررا زمانهای عملکرد ضعیف را پشت سر میگذارند به این امید که ارزش داراییها در نهایت افزایش یابد و هرگونه ضرر کوتاهمدت جبران شود.
آشنایی با شیوههای سرمایه گذاری
بهطور کلی، دو شیوه کلی برای انجام سرمایهگذاری در بازارهای مالی از جمله بازار ارزهای دیجیتال وجود دارد:
۱. سرمایهگذاری فعال
سرمایهگذاران از استراتژی سرمایهگذاری فعال (Active Investing) برای خرید و فروش فعال داراییهای موجود در سبر خرید خود با هدف شکست دادن شاخص معیار در طول زمان استفاده میکنند. به عنوان مثال، یک سرمایهگذار فعال در بازار سهام، ۳۰ عدد سهام بهخصوص را خریداری میکند تا بازدهی شاخص S&P ۵۰۰ (شاخص بازار سهام که از ۵۰۰ شرکت بزرگ آمریکایی تشکیل شده است) افزایش یابد.
۲. سرمایهگذاری غیرفعال
هدف از سرمایه گذاری غیرفعال (Passive Investing) پیروی از عملکرد یک بازار یا شاخص معیار در طول زمان است. سرمایهگذاران در این استراتژی داراییهای خاصی را برای پرتفوی خود انتخاب نمیکنند؛ در عوض، آنها پول خود را در صندوقهای مشخصی مانند صندوقهای قابل معامله (ETF) یا صندوق سرمایهگذاری شاخصی که سعی میکنند عملکرد بازار را دنبال کنند، قرار میدهند.
تریدینگ چیست؟
تریدینگ (Trading)، برخلاف سرمایهگذاری یک استراتژی فعال و کوتاه مدت است. تریدرها معمولا داراییهای خود را درمدت زمان کوتاهی نگه میدارند و از طریق نوسانات بازار سود مورد نظر خود را کسب میکنند. این افراد معمولا از افزایش و کاهش ارزش داراییها سود میبرند در حالی که سرمایهگذاران تنها از افزایش ارزش دارایی سود میبرند. از سوی دیگر معاملهگران بهجای تمرکز بر احتمالات رشد بلندمدت دارایی مانند سرمایهگذاران، بر روی مسیر بعدی که انتظار میرود قیمت دارایی پیش برود تمرکز میکنند و سعی میکنند از آن حرکت قیمت سود ببرند.
سرمایهگذاران معمولا منتظر میمانند تا روند ضعیف یک بازار بهبود یابد و به رشد خود ادامه دهد، اما تفاوت بین CFD و ETF چیست؟ تریدرها از ویژگی «حد ضرر» یا Stop Loss برای خارج شدن از یک معامله زیانآور استفاده میکنند. این کار به حفظ سرمایه کمک خواهد کرد. برخلاف سرمایهگذار که ممکن است سهام یا صندوقی را بخرد و آن را فراموش کند، یک تریدر باید به طور مداوم تغییرات بازار را دنبال و سرمایه خود را حفظ کند.
شیوههای تریدینگ
تریدرهای از سبکهای معاملاتی مختلفی استفاده میکنند، برخی از این سبکها در ادامه آورده شده است:
۱. اسکالپینگ
اسکالپینگ (Scalping) به سیستم معاملاتی گفته میشود که تریدر برای کسب سودهای متوالی هر چند ناچیز از آن استفاده میکند. یعنی نگه داشتن یک موقعیت معاملاتی در مدت زمان کوتاه، چند دقیقه یا حتی کمتر.
۲. معاملات روزانه
معاملات روزانه (Day trading) نوعی معامله است که در آن موقعیتهای معاملاتی را در یک روز باز و بسته میکنید؛ بستن معامله قبل از پایان بازار، احتمال رسیدن اخبار بد یک شبه را کاهش میدهد.
۳. معامات پوزیشن
هدف از معاملات پوزیشن (Position trading) سود بردن از تغییرات قیمتی که غالب هستند، است. زمانی که قیمت یک دارایی در یک جهت و در یک دوره زمانی طولانی حرکت کند، به آن روند میگویند.
۳. معاملات سوئینگ
به جای تعیین شروع و پایان روند قیمت، هدف معاملات نوسانی یا سوئینگ (Swing trading) تمرکز بر تغییرات بیشتر قیمت است. موقعیتها ممکن است برای روزها تا هفتهها با این روش حفظ شوند.
سوشیال تریدینگ چیست؟
سوشیال تریدینگ (Social Trading) نوع جدیدی از ترید کردن است که به کاربران امکان میدهد از تاکتیکهای معاملاتی تریدرهای باتجربهتر برای سرمایه گذاری خود استفاده کنید. برخی از پلتفرمها از این ویژگی پشتیبانی میکنند؛ در این پلتفرمها تریدرهای مختلف در سراسر جهان با یکدیگر ارتباط میگیرند و در مورد تحلیلها بحث میکنند. ویژگی کپی کردن (Copy Trade) روش معاملاتی سایر تریدرها یکی از برجستهترین ویژگیهای سوشیال تریدینگ است.
مزایای سوشیال تریدینگ
- به افرادی که اطلاعاتی کمی در مورد بازار مالی دارند کمک میکند تا دنبال کردن افراد با تجربه سود کنند. آنها میتوانند با این افراد ارتباط بگیرند و از آنها برای رشد و یادگیری استراتژی معاملاتی خود کمک بخواهند.
- کار با یکدیگر و به اشتراکگذاری ایدهها به تریدرها اجازه میدهد تا عملکرد خود را به طور بالقوه افزایش دهند.
- در زمان بسیاری از تریدهای دیگر صرفهجویی میشود، چرا که آنها همه چیز را به اشتراک میگذارند.
- میتوان از آن در طیف گستردهای از کلاسهای دارایی مختلف از جمله سهام، ETF، ارزها، کالاها و ارزهای دیجیتال استفاده کرد.
تفاوتهای تریدینگ و سرمایه گذاری
جدا از تفاوتهایی که بالاتر اشاره کردیم، تریدینگ و سرمایهگذاری چند تفاوت اصلی دیگری نیز باهم دارند:
بازارهای مالی
بازار سهام (Stock) محبوبترین نوع دارایی در بین سرمایهگذاران است. این نوع بازارها نشان دهنده سرمایهگذاری یک شخص در یک شرکت است؛ معمولا گزینهی مناسبی برای سرمایهگذاری بلند مدت محسوب میشود. از لحاظ تاریخی، سهام در بلندمدت بازدهی بسیار خوبی را به سرمایهگذاران ارائه کرده است. برای مثال، شاخص S&P ۵۰۰ از زمان ایجاد آن در سال ۱۹۲۶، هر سال به طور متوسط حدود ۱۰ درصد افزایش یافته است. این نسبت به سایر سرمایهگذاریها مانند اوراق قرضه و پس انداز نقدی بازدهی بیشتری را نشان میدهد.
سرمایهگذاران میتوانند سهام فردی (مانند اپل، آمازون و مایکروسافت) را خودشان انتخاب کنند. برخی دیگر نیز از صندوقهای سرمایه گذاری مشترک و صندوقهای قابل معامله در بورس (ETF) برای سرمایهگذاری در بازار سهام استفاده میکنند. سرمایهگذاران سایر داراییها را جهت افزایش بازدهی به پرتفوی خود اضافه میکنند. برای مثال، یک سرمایهگذار میتواند علاوه صندوقها مالک کالاهایی مانند طلا نقره و حتی ارزهای دیجیتال باشد. اما تریدها نسبت به سرمایهگذاران در زمینههای بیشتری فعالیت میکنند. تریدر معمولا اطلاعات و دانش کافی در بازار سهام، شاخص، ارزها و کالای دیگر دارند. به طور کلی، از آنجایی که کار تریدرها با نوسانات است، معمولا از بازارهای بیثباتتر استفاده میکنند.
تریدرهای برای معامله معمولاً از یک CFDs استفاده میکنند، اما سرمایهگذاران معمولاً داراییها را به طور کامل خریداری میکنند. CFDها ابزارهای مالی هستند که به تریدها اجازه میدهد از تغییرات قیمت یک دارایی بدون نیاز به داشتن آن سود ببرند. علاوه بر این، تریدرها میتوانند با استفاده از CFD و اهرم، مدیریت بهتری بر دارایی خود داشته باشند. برای مثال، با استفاده از لورج دو برابر، یک تریدر ممکن است دارایی به ارزش ۵۰۰۰ دلار را با سرمایه گذاری ۲۵۰۰ دلاری مدیریت کند. با استفاده از لورج شما میتوانید دارایی خود را چند برابر کنید. البته فراموش نکنید که در صورت نداشتن دانش کافی و استفاده از اهرم، ممکن است عکس این اتفاق بیفتد و از ارزش دارایی شما چند برابر کم شود.
تحقیق و تحلیل
یکی دیگر از تفاوتهای بین تریدر و سرمایهگذار، نحوه تحقیق و تحلیلهای آنها از بازار است. سرمایهگذاران معمولا بر روی تحلیلهای بنیادی تمرکز میکنند. در این نوع، یک سرمایهگذار تمام جوانب یک دارایی را مورد بررسی قرار میدهد. برای مثال، برای تعیین ارزش خرید سهام، سرمایهگذار رشد اخیر فروش و درآمد شرکت، ترازنامه آن، خطر رقبا و پیشینه اقتصادی را بررسی میکند.
در صورتی که تریدرها بیشتر به تحلیلهای تکنیکال میپردازند. در این نوع تحلیل تریدرها به مشاهده نمودارهای قیمت و تجزیه و تحلیل روندها، الگوها و نشانهها میپردازند تا پیشبینی کنند که قیمت ارز دیجیتال یا یک دارایی در آینده چگونه حرکت میکند. به بیان بهتر تحلیل تکنیکال، بر پایه تاریخچه حرکات یک دارایی است که برای پیشبینی تغییرات قیمت در آینده استفاده میشود.
سه استراتژی رایج تحلیل تکنیکال به شرح زیر است:
معاملات روند
این رویکرد به دنبال کسب درآمد از طریق تجزیه و تحلیل روند قیمت یک دارایی است. زمانی که یک معاملهگر آن را با معامله در همان جهت روند شناسایی کرد، ممکن است سود بردن از یک روند امکانپذیر باشد.
خط مقاومت و حمایت
در این استراتژی تریدرها با یافتن سطوح حمایت و مقاومت یک دارایی سود میکنند. سطحی در نمودار که سقوط قیمت دارایی به آن دشوار است، به عنوان حمایت شناخته میشود. سطح مقاومت نقطهای است که در آن قیمت یک دارایی به سختی افزایش مییابد. پس از یافتن این مکانها، معاملهگران میتوانند با وارد کردن معاملات اسپات که احتمال معکوس شدن قیمت دارایی وجود دارد، سود ببرند.
معاملات شکست مقاومت
تریدر با این استراتژی میتواند با پیدا کردن داراییهایی که از سطوح حمایت یا مقاومت ثابت عبور کردهاند سود کسب کند. شکستها ممکن است سیگنالهای قدرتمندی باشند، بهویژه زمانی که توسط سایر شاخصهای تحلیل تکنیکال تأیید شوند.
ریسک و مدیریت آن
هر نوع کسب درآمدی که به وسیله این دو روش باشد، قطعاً با خطراتی همراه است. از این رو، هم سرمایهگذار و هم تریدر باید اطلاعات کافی در مورد نحوه مدیریت سرمایه و ریسک داشته باشند. خطرات اصلی که سرمایهگذاران با آن مواجه هستند به شرح زیر است:
- ریسک بازار: به موقعیتی که یک بازار ارزش خود را از دست بدهد، ریسک بازار گفته میشود.
- ریسک خالص: ارزش یک دارایی خاص، مانند یک سهام یا یک ارز دیجیتال، کاهش یابد.
هر سرمایهگذار میتواند با استفاده از سهام مختلف در سبد خرید خود، جلو ضرر خود را بگیرد. این عمل توزیع پول بین انواع سرمایهگذاریها به منظور جلوگیری از وابستگی بیش از حد به یک دارایی یا اوراق بهادار است. چرا که پرتفویی که شامل طیف وسیعی از داراییها است، ریسک کمتری نسبت به پرتفویی دارای یک سهام یا دارایی دیجیتال دارد. خطرات اصلی که تریدرها با آن مواجه هستند به شرح زیر است:
- ریسک نوسان: ریسک نوسانات به خطرات ناشی از تغییرات کوتاه مدت قیمت اشاره دارد.
- ریسک اهرمی: ریسک استفاده از اهرم به عنوان ریسک اهرمی شناخته میشود. در حالی که اهرم ممکن است به شما کمک کند پول بیشتری کسب کنید، همچنین میتواند منجر به ضرر و زیان شما شود.
معامله گران میتوانند از استراتژیهای مدیریت ریسک زیر استفاده کنند:
- انتخاب اندازه مناسب برای نقش خود
- تنظیم توقف ضرر برای به حداقل رساندن تلفات
- اجتناب از استفاده بیش از حد از لوریج
تریدینگ یا سرمایه گذاری؟ کدام بهتر است؟
هر دو مزایا و معایب خود را دارند. هیچ استراتژی برتری از دیگری وجود ندارد. هر دو نشان دادهاند که استراتژیهای مؤثری برای بهرهمندی از بازارهای مالی جهانی هستند. انتخاب هر یک از این دو به هدف و معیار برمی گردد؛ برخی از این اهداف عبارتند از:
- اهداف مالی شما
- ریسکپذیری شما
- دانش شما از یک بازار خاص یا نوع دارایی
- میزان تلاشی که میخواهید برای تحقیق و پیگیری سرمایهگذاریهای خود صرف کنید.
- مقدار پولی که برای شروع دارید.
سوالات متداول
سرمایهگذار کیست؟
سرمایهگذار شخصی است که بر اساس تحلیلهای بنیادی، دارایی خود را در یکی از بازارهای مالی به مدت زمان طولانی نگه داری میکند.
تریدینگ یا معاملهگری چیست؟
یک استراتژی فعال و کوتاه مدت است؛ در این استراتژی تریدرها داراییها را درمدت زمان کوتاهی نگه میدارند و از طریق نوسانات بازار سود مورد نظر خود را کسب میکنند.
کسب سود از طریق سرمایهگذاری بهتر است یا تریدینگ؟
هر دو استراتژی معایب و مزایای خود را دارند و نمیتوان گفت کدام بهتر است. در نتیجه باید بر اساس اهداف مالی، ریرسکپذیری، اطلاعات و دانش و در نهایت سرمایه اولیه یکی از این موارد را انتخاب کنید.
نکته: توجه داشته باشید این مقاله صرفا با هدف راهنمایی و آشنایی نوشته شده و آکادمی ارز دیجیتال ارزتودی مسئولیتی در مقابل تصمیمات افراد یا عواقب مالی آن ندارد.
دیدگاه شما