تفاوت کوین و توکن چیست؟
بسیاری از سرمایه گذاران بازار ارزهای دیجیتال به دنبال بهترین موقعیت سرمایه گذاری از نظر قیمت و بنیاد یک توکن یا کوین هستند. اما یک قدم قبل تر سوالی برای برخی از آن ها پیش می آید و آن این است که کدام یک موقعیت بهتری برای سرمایه گذاری هستند، توکن ها یا کوین ها؟ برای پاسخ به این سوال طبق راهنمای سرمایه گذاری در بازار ارز دیجیتال منتشر شده منابع معتبر آموزشی، بهتر است ابتدا چند مفهوم ابتدایی را مطالعه کنیم با با تعریف کوین و توکن به صورت کامل آشنا شویم.
به بیان ساده زمانی می توانیم یک ارز دیجیتال را کوین معرفی کنیم که بلاکچین اختصاصی خود را توسعه داده باشد. به عنوان مثال ارز دیجیتال بیت کوین، اتریوم، کاردانو، پولکادات، سولانا و. پلتفرم هایی هستند که با توسعه بلاکچین اختصاصی خود با اهداف متفاوت می توانیم آن ها را کوین یا سکه معرفی کنیم.
با توجه به آموزش های پایه منتشر شده در منابعی نظیر Nerd Wallet، Adaas Capital وA161 زمانی که یک پروژه مانند ارز دیجیتال شیبا از بستر اتریوم برای توسعه اکوسیستم و قرارداد هوشمند خود استفاده می کند آن را توکن معرفی می کنیم. بدین ترتیب توکن ها بلاکچین اختصاصی خود را ندارند و می توانند در بلاکچین های مختلف توسعه و انتقال پیدا کنند.
توکن یا کوین؟ کدام قابل اعتماد تر است؟
بهتر است قبل از هر تصمیم سرمایه گذاری در بازار ارز دیجیتال از موضوع ریسک بسیار زیاد در این بازار مطلع باشید. توجه فرمایید که ممکن است زمانی که اخبار را دنبال می کنید با اعداد 100% و یا حتی 300% افزایش قیمت در کمتر از 24 ساعت مواجه شوید، اما فراموش نکنید که مفهوم ریسک یک چاقوی دو لبه است و ممکن است به همان سرعتی که قیمت یک ارز رشد می کند، قیمت آن سقوط کند!
به صورت کلی تفاوت بسیار زیادی میان کوین ها و توکن ها وجود ندارد که بتوان به وسیله آن یک مرز برای اعتماد میان آن ها فرض کرد. به عنوان مثال توکن های بسیار معروفی را می توان نام برد که در رقابت با بسیاری از کوین ها برتری و محبوبیت بیشتری را کسب کرده تفاوت توکن با کوین اند و بر عکس میم کوین هایی که تنها یک قرارداد هوشمند ساده بر بستر یک بلاکچین ارزان هستند و سرمایه گذاری در آن ها هیچ تفاوتی با کلاه برداری و شرط بندی ندارد.
چطور بهترین کوین یا توکن را برای سرمایه گذاری انتخاب کنیم؟
طبق آموزش منتشر شده در سایت Adaas Capital نکته بسیار مهمی که هنگام سرمایه گذاری در یک توکن و یا کوین باید به آن توجه داشته باشید ارزش واقعی یک ارز دیجیتال است. برای تشخیص ارز ذاتی یک پروژه باید توسط شاخص های متفاوت تحلیلی مورد بررسی قرار بگیرد. به عنوان مثال اگر قصد سرمایه گذاری بر روی یک کوین متعلق به یک بلاکچین که بستری برای اجرای قرارداد های هوشمند است دارید در ابتدا باید به بررسی رقبای آن بپردازید و از خود سوال کنید که آیا این بلاکچین ویژگی که باعث برتری آن شود را در مقابل رقبا خود ارائه می دهد؟
و یا هنگام بررسی یک توکن توجه داشته باشید که نحوه عرضه و یا تیم توسعه دهنده آن توکن چه کسانی هستند و با چه هدفی آن توکن را به بازار ارزهای دیجیتال عرضه کرده اند؟ آیا یک توکن حاکمیتی متعلق به یک پلتفرم وام دهی در امور مالی غیر متمرکز است و یا تنها یک قرارداد هوشمند ساده با هدف کلاه برداری از سرمایه گذاران حریص و تازه کار است؟
برای انتخاب بهترین توکن و یا کوین برای سرمایه گذاری باید آن ارز دیجیتال را از نگاه تحلیل فاندامنتال، تحلیل تکنیکال قیمت، تحلیل بستر مادر و حتی داده های درون شبکه و یا داده های مربوط به اقتصاد کلان را مورد بررسی قرار دهید و در صورتی که تمام تحلیل ها بیانگر شرایط مناسب برای خرید است، می توان آن ارز دیجیتال را به عنوان یک موقعیت سرمایه گذاری در نظر گرفت بدون توجه به توکن یا کوین بودن آن.
معرفی قابل اعتماد ترین کوین ها و توکن ها
از نگاه کارشناسان تحلیلی سایت Nerd wallet، در حال حاضر تمامی کوین ها و توکن هایی که در رتبه 1 تا 100 از نگاه حجم بازار هستند را می توان به عنوان یک ارز دیجیتال قابل اعتماد در معرفی کرد. البته در میان آن ها می توان ارز های دیجیتال کم ارزشی همانند شیبا را مشاهده کرد که به دلیل حمایت سرمایه گذاران توانسته است به قیمت و حجم بازار بالایی دست پیدا کند.
به عنوان مثال ارز دیجیتال بیت کوین، اتریوم و سولانا به دلیل عملکرد فوق العاده بلاکچین آنها به عنوان برترین کوین های حال حاضر بازار ارز دیجیتال می توان معرفی کرد و توکن هایی مانند چین لینک، یونی سواپ و مانا نیز عملکرد فوق العادی را به عنوان توکن به نمایش گذاشته اند اما شاخص قابل اعتماد بودن به تنهایی نمی تواند یک دلیل برای سرمایه گذاری در آن ارز دیجیتال باشد.
تفاوت کوین و توکن
کوینها دارای بلاکچین اختصاصی بوده اما توکن‌ها بر روی یک بلاکچین میزبان ایجاد می‌شوند.
کوین چیست؟
کوین (Coin)، نوعی دارایی دیجیتالی است که بر پایه الگوریتم‌های رمزنگاری ایجاد شده و ارزش را در طول زمان در شبکه بلاکچین ذخیره می‌کند. بلاکچین اختصاصی یکی از ویژگی‌های اصلی کوینها و مهم‌ترین عامل تفاوت کوین و توکن به‌شمار می‌رود. به بیان ساده‌تر، کوینها دارای کیف پول و آدرس اختصاصی می‌باشند.
بیتکوین، نخستین و معروف‌ترین کوین موجود در بازار ارزهای دیجیتال است که فعالیت خود را از سال 2009 آغازکرد.
بلاک‌چین‌های اتریوم با پروتکل ERC20، ترون(Tron)، کاسموس(Cosmos) و بلاکچین تزوس (Tezos)، مهم‌ترین بلاک‌چین‌های میزبان توکن‌ها در بازار ارزهای دیجیتال هستند.
ویژگی کوینها
کوینها در واقع همان پول دیجیتالی هستند که ویژگی‌های پول را به صورت غیرمتمرکز دربرمی‌گیرند:
- قابل انتقال هستند.
- قابل تقسیم و قابل تعویض هستند.
- در امور پرداختی، قابل پذیرش هستند.
- قابل استخراج بوده و عرضه محدودی دارند.
- دارای بلاکچین اختصاصی بوده و ماندگار هستند.
- به دارندگان، حق مشارکت در شبکه بلاکچین اختصاصی خود را می‌دهند.
انواع کوین
کوینها در بازار ارزدیجیتال به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند : کوین‌های متمرکز و کوین‌های غیرمتمرکز
کوین های متمرکز
کوینها یا ارزهای دیجیتال متمرکز به آن دسته از کوین‌هایی گفته می‌شود که کارکردی مشابه پول دارند؛ با این تفاوت که در دنیای ارزهای دیجیتال به‌کار برده‌می‌شوند.
در معنای دقیق‌تر می‌توان گفت همان‌گونه که بانک مرکزی، پول را چاپ و روانه بازار می‌کند تا کنترل عرضه و تقاضا را به‌دست گیرد، سازندگان کوین‌های متمرکز نیز با نظارت کامل این کوینها را چاپ و وارد بازار ارزهای دیجیتال می‌کنند تا میزان عرضه و تقاضا را کنترل کنند. کوین‌هایی همچون ریپل (XRP)، ایاس (EOS) و نئو (NEO).
کوین های غیرمتمرکز
کوینها یا ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز، به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که توسعه‌دهندگان در آن نقشی ندارند و تحت کنترل هیچ نهاد و سازمانی قرارنمی‌گیرند. اطلاعات مربوط به این کوینها به‌جای آن‌که روی سرور مرکزی ذخیره شوند، روی هزاران سرور ذخیره می‌شوند.
بنابراین، احتمال دزدی و هک در آنها ازبین می‌رود و شبکه‌ای امن و مطمئن در دسترس کاربران قرارمی‌گیرد. کوین‌هایی همچون اتریوم (ETH)، لایت‌کوین (LTC) و کاردانو (ADA).
کاربرد کوینها
کوینها کارکردی همانند پول واقعی دارند و تنها به عنوان روش پرداخت به‌کار می‌روند، به عنوان مثال برای خرید و فروش و کارهایی از این قبیل مورد استفاده قرار می‌گیرند.
به صورت جزئی، کاربرد کوینها در سه مورد زیر خلاصه می‌شود:
- انتقال پول و حواله‌های بین‌المللی
- واحدی برای ارزش‌گذاری سایر کالاها و محصولات
- ذخیره‌ی ارزش و کسب سود از نگهداری یا خرید و فروش آن
توکن چیست؟
توکن‌ها نوع دیگری از دارایی‌های دیجیتالی هستند که برخلاف کوینها دارای بلاکچین اختصاصی نیستند. بلکه با استفاده از قراردادهای هوشمند، بر روی یک بلاکچین دیگر که از قبل وجود دارد، ایجاد می‌شوند. بنابراین توکن‌ها قابل استخراج نبوده و تنها برای مبادله مورد استفاده قرار می‌گیرند.بیشتر توکن‌ها بر بلاکچین اتریوم ساخته می‌شوند.
برخی معتقدند که توکن‌ها به این علت که دارای بلاکچین اختصاصی نیستند، اعتبار و ارزشی ندارند. اما در حقیقت این یک نظریه مردود و غیرقابل قبول است. چرا که توکن‌ها علاوه بر آن‌که یک دارایی دیجیتال محسوب می‌شوند، می‌توانند بیانگر سهم نیز باشند.
هدف از ساخت توکن چیست؟
حال با آشنایی با مفهوم کوین و توکن، ممکن است این سوال در ذهن شما شکل گرفته‌باشد که هدف از ساخت توکن چیست؟ چرا شرکت‌ها به جای ایجاد شبکه بلاکچین اختصاصی خود از بلاکچین سایر ارزهای دیجیتال استفاده می‌کنند؟
دلیل ساخت توکن به صورت کلی در تامین امنیت و کاهش هزینه‌ها خلاصه می‌شود. ایجاد بلاکچین اختصاصی سطح بالایی از دانش فنی، زمان و هزینه‌ی بالایی را می‌طلبد. اما سازمان‌ها می‌توانند با داشتن سطح مشخصی از دانش برنامه‌نویسی و با هزینه کمتر و تنها در عرض چند ساعت، توکن اختصاصی خود را با استفاده از قراردادهای هوشمند، بر بلاک‌چین‌های میزبان ایجادکنند.
در واقع مدیران پس از ایجاد توکن و ارائه ردمپ و مسیر اختصاصی آن، اعتمادسازی لازم را نسبت به پروژه خود شکل می‌دهند و از طریق انواع عرضه اولیه و فروش توکن به افراد، تامین مالی پروژه صورت می‌گیرد. به این ترتیب مسیر برای ایجاد بلاکچین اختصاصی، تا حدودی هموارتر می‌شود.
در برخی موارد نیز توکن‌ها دارای ماهیت کلاهبرداری و اسکم بوده و با هدف هک و سرقت دارایی‌های کیف‌پول میزبان ایجاد می‌شوند.
چگونه توکن‌های کلاهبرداری را تشخیص دهیم؟
- همانطور که می‌دانید وبسایت کوین مارکت کپ، معتبرترین مرجع برای شناخت پروژه‌های رمزارزیست. کاربران می‌توانند تمامی اطلاعات مربوط به یک ارزدیجیتال را در این وبسایت مشاهده کنند. توصیه ما به شما این است که قبل از هرگونه اقدام برای خرید یا سرمایه‌گذاری در یک توکن، داده‌های مربوط به آن را در این وبسایت بررسی کنید.
ایردراپ توکن‌ها
در بازار کریپتوکارنسی، اصطلاح ایردراپ (Airdrop) به معنای اهدای یک دارایی دیجیتالی به کاربران به صورت رایگان است. این مکانیسم معمولا با هدف جذب مخاطب برای شبکه‌های اجتماعی پروژه صورت می‌گیرد تا با شناساندن پروژه به فعالان جامعه کریپتوکارنسی، سرمایه‌گذارهایی برای تامین مالی آن جذب شوند.
ایردراپ‌ها معمولا به این صورت شکل می‌گیرند که افراد می‌توانند تحت شرایط خاصی همانند پیوستن به کمپین‌ها یا شبکه‌های اجتماعی پروژه و اشتراک‌گذاری آن با دیگران، تعداد مشخصی از آن توکن را در قالب پاداش برای مشارکت، در کیف‌پول‌های خود دریافت کنند.
انواع توکن‌ها
توکن‌ها نسبت به کوینها، کاربرد و انواع مختلفی دارند. با توجه به کاربرد توکن‌ها، می‌توان آنها را در نه نوع توکن‌های مثلی، توکن‌های غیرمثلی، توکن‌های ارزی، توکن‌های حاکمیتی، توکن‌های اوراق بهادار، توکن‌های دارایی، توکن‌های کاربردی، توکن‌های سهمی و توکن‌های جایزه دسته‌بندی کرد.
- توکن‌های مثلی(Fungible Tokens):
- توکن‌های غیرمثلی یا NFTها (Non-Fungible Tokens):
- توکن‌های ارزی(Currency Tokens):
- توکن‌های حاکمیتی(Government Tokens):
- توکن‌های بهادار(Security Tokens):
- توکن‌های دارایی(Asset Tokens):
- توکن‌های کاربردی(Utility Tokens):
- توکن‌های سهمی (Equity Tokens):
- توکن‌های جایزه(Reward Tokens):
توکن سوزی، مکانیسمی برای حفظ ارزش توکن‌ها
توکن سوزی (Token burn)، فرایندی است که در آن بنیان‌گذاران تعداد مشخصی از توکن یا کوین را به صورت عمدی و غیرقابل بازگشت، به کیف پول‌های ناشناخته ارسال می‌کنند.
توکن سوزی با تکیه بر اصل عرضه و تقاضا ایجاد می‌شود. مطابق با قانون عرضه و تقاضا، هرچه کالا یا محصولی کمیاب باشد، ارزش بیشتری خواهد داشت. هدف اصلی از توکن سوزی این است که تعداد توکن‌های درگردش کاهش یافته و از این طریق ارزش آن در طول زمان افزایش یابد. به این ترتیب، افراد بیشتری برای خرید و سرمایه‌گذاری در آن پروژه علاقمند خواهندشد.
تفاوت کوین و توکن
همانطور که در ابتدای مقاله ذکر کردیم، اصلی‌ترین تفاوت کوین و توکن در وجود بلاکچین اختصاصی است. کوینها بر بلاکچین اختصاصی خود ایجاد می‌شوند. در حالی که توکن‌ها بر بلاک‌چین‌های میزبان ایجاد می‌شوند و دارای شبکه اختصای نیستند. سایر تفاوت‌های این دو دارایی دیجیتالی نیز از همین تفاوت ناشی می‌شود.
| کوین | توکن |
| بر بلاکچین اختصاصی خود ایجاد می‌شوند. | دارای بلاکچین اختصاصی نبوده و بر بلاکچین میزبان ایجاد می‌شوند. |
| اصلی‌ترین کاربرد آنها در امور پرداختی است. | دارای کاربردهای گوناگون از جمله واسطه پرداخت و سهام هستند. |
| در آدرس‌های اختصاصی خود ذخیره می‌شوند. | در کیف‌پول بلاکچین میزبان ذخیره می‌شوند. |
| مشهورترین کوین در بازار ارزهای دیجیتال؛ بیتکوین | پرکاربردترین توکن در بازار ارزهای دیجیتال؛ تتر |
کوین چیست؟
کوینها نوعی از دارایی‌های دیجیتال هستند که در امور پرداختی استفاده می‌شوند. کوینها بر بلاکچین اختصاصی خود ایجاد و ذخیره می‌شوند.
توکن چیست؟
توکن‌ها نوعی از دارایی‌های دیجیتال هستند که دارای بلاکچین اختصاصی نیستند و بر بلاکچین شبکه‌های میزبان ایجاد و ذخیره می‌شوند. این دارایی‌ها علاوه‌بر نقش واسطه پرداخت، کاربردهای متعدد دیگری نیز دارند.
هدف از ایجاد توکن چیست؟
ایجاد بلاکچین اختصاصی فرایندیست که دانش تخصصی، هزینه و زمان زیادی را می‌طلبد. به همین منظور صاحبان پروژه‌های رمزارزی، به منظور تامین مالی، توکن‌های اختصاصی پروژه را در بلاک‌چین‌هایی که هم‌اکنون وجود دارند ایجاد می‌کنند.
در مرحله بعدی آن را از طریق رویدادهای عرضه اولیه به افراد واگذار می‌کنند و از این طریق سرمایه لازم جهت پیشرفت و ادامه مسیر پروژه را جذب می‌کنند.
تفاوت کوین و توکن چیست؟
کوینها بر بلاکچین اختصاصی خود ایجاد می‌شوند و اصلی‌ترین کاربرد آنها در تسهیل امور پرداختی است. توکن‌ها اما دارای بلاکچین اختصاصی نیستند و بر بلاک‌چین‌هایی که در حال حاضر وجود دارند، ایجاد می‌شوند. توکن‌ها علاوه‌بر اینکه در امور پرداختی استفاده می‌شوند، کاربردهای دیگری نظیر سهام نیز دارند.
چگونه اعتبار توکن‌ها را تشخیص دهیم؟
در ابتدا لازم است تا نام توکن را در وبسایت کوین مارکت کپ جستجو کنید. در صورتی که اطلاعات مربوط به پروژه در این وبسایت موجود نبود، احتمالا با یک پروژه کلاهبرداری روبه‌رو هستید. در صورتی که اطلاعات مربوط به پروژه را در این وبسایت یافتید، به بررسی پلتفرم‌هایی که امکان خرید و فروش این توکن در آنها فراهم است، بپردازید.
در صورتی که این توکن در صرافی‌های معتبر و با حجم معاملاتی بالا لیست شده‌باشد، می‌توان نسبت به اعتبار بالای آن اطمینان خاطر پیداکرد.
توکن‌ها را در چه کیف پول‌هایی نگهداری کنیم؟
توکن‌ها را می‌توانید بسته بر نوع بلاکچینی که در آن ایجاد شده‌اند، در کیف‌پول‌های صرافی‌ها یا کیف‌پول‌های نرم‌افزاری همچون تراست ولت (Trust wallet)، انجین ولت (Enjin wallet)، آلفا ولت (Alpha wallet) و متاماسک (Metamask) نگهداری‌کنید.
توکن سوزی به چه معناست؟
توکن سوزی مکانیسیمی است که برای متعادل کردن تعداد توکن‌های گردش و حفظ ارزش آن اجرا می‌شود. به این صورت که بنیان‌گذاران پروژه رمزارزی، در دوره‌های زمانی تعیین‌شده، تعداد مشخصی از توکن‌ها را به کیف پول‌های بدون بازگشت ارسال می‌کنند.
به این ترتیب، این تعداد توکن از چرخه خرید و فروش خارج شده و طبق اصل عرضه و تقاضا، با کاهش عرضه، ارزش دارایی در بلندمدت حفظ می‌شود.
کوینها برای سرمایه‌گذاری بهتر هستند یا توکن‌ها؟
برخی افراد تصور می‌کنند توکن‌ها به علت نداشتن بلاکچین اختصاصی، گزینه مناسبی برای سرمایه‌گذاری نیستند. در صورتی که این تصور کاملا غلط است. بسیاری از توکن‌ها در بازار ارزهای دیجیتال وجود دارند که با داشتن بنیاد قدرتمند، موفق به جذب سرمایه‌های کلان شدند و به موفقیت‌های بزرگ و پایداری دست‌یافتند.
برای مثال ارزدیجیتال بایننس کوین با نماد BNB، یکی از نمونه‌های موفق توکن‌هاست. BNB ابتدا در بلاکچین اتریوم ایجاد شد و جهش‌های قیمتی خوبی را تجربه‌کرد و توانست سودهای قابل‌توجهی را نصیب سرمایه‌گذاران کند.
در عین حال چه بسیارند افرادی که در سال‌های اخیر مبالغ زیادی را در توکن‌های گوناگون سرمایه‌گذاری کردند. اما درحال حاضر این توکن‌ها حتی وجود خارجی ندارند و این افراد تمام سرمایه خود را از دست دادند.
بنابراین اعتبار و بازدهی یک پروژه، ارتباط چندانی به ماهیت کوین یا توکن بودن ندارد. بلکه لازم است تا قبل از هرگونه اقدام برای سرمایه‌گذاری، پیرامون بنیاد و اهداف مربوط به پروژه کوین یا توکن، بررسی و ارزیابی‌های لازم را به عمل آورد.
جمع‌بندی
کوینها و توکن‌ها دو نوع متفاوت و در عین حال محبوب از دارایی‌های دیجیتال هستند که هر یک کاربرد و ویژگی‌های منحصربه‌خود را دارند. مهم‌ترین تفاوت کوین و توکن در وجود بلاکچین اختصاصی می‌باشد. به این صورت که کوینها بر بلاکچین اختصاصی خود ایجاد و ذخیره می‌شوند.
اما توکن‌ها به منظور افزایش امنیت و کاهش هزینه در ابتدای پروژه، با استفاده از قراردادهای هوشمند در بلاک‌چین‌های میزبان مثل بلاکچین اتریوم و ترون ایجاد و ذخیره می‌شوند. دومین تفاوت کوین و توکن مربوط به کاربرد آنهاست. اصلی‌ترین کاربرد کوینها در انجام امور پرداختی و ذخیره ارزش است. اما توکن‌ها علاوه‌بر اینکه می‌توانند به عنوان واسطه در معاملات استفاده شوند، کاربردهای دیگری نیز همچون ایفای نقش سهام دارند.
بررسی تفاوت توکن و کوین در ارز دیجیتال
آشنایی با تفاوت کوین و توکن برای فعالیت در حوزه رمزارزها لازم است و به شما کمک می کند با آگاهی اقدام به خرید کوین یا توکن مورد نظر خود کنید.
دو مورد از اصطلاحات رایج و پرکاربرد ارز دیجیتال، کوین و توکن هستند. این دو اصطلاح با یکدیگر تفاوت هایی دارند. به منظور فعالیت در حوزه رمزارزها لازم است به طور کامل با مفهوم توکن و کوین آشنا شویم. در ادامه این مطلب به معرفی مختصر کوین و توکن و بررسی تفاوت توکن و کوین در ارز دیجیتال می پردازیم.
آشنایی با مفهوم کوین در ارز دیجیتال
معنی کوین (Coin) در زبان فارسی سکه است. در بازار رمزارزها ارزهای دیجیتالی که تفاوت توکن با کوین به عنوان ارز اصلی یک شبکه بلاکچین غیرمتمرکز به وجود آمده اند کوین گفته می شود. در بیشتر پروژه های ارز دیجیتال بلاکچین فناوری به کار رفته بلاکچین است. بنابراین کوین ها در واقع سکه اصلی یک بلاکچین هستند که به منظور پرداخت هزینه کارمزد تراکنش ها استفاده می گردند. به طور نمونه بیت کوین به عنوان کوین اصلی شبکه بلاکچین بیت کوین و اتر کوین اصلی شبکه بلاکچین اتریوم به شمار می رود.
شبکه های بلاکچینی فاقد قرارداد هوشمند فقط یک ارز دیجیتال درون شبکه خود دارند که کوین محسوب می گردد. دیگر بلاکچین ها علاوه بر کوین اصلی شبکه قابلیت ساخت دیگر ارزهای دیجیتال را فراهم می کنند که توکن نامیده می شوند. از جمله موارد استفاده از کوین ها می توان تامین امنیت شبکه، استیکینگ، پرداخت کارمزد ثبت تراکنش ها و امکان انجام فعالیت در حوزه غیرمتمرکز را نام برد.
آشنایی با مفهوم توکن در ارز دیجیتال
واژه توکن (Token) یک واژه عمومی با معنی ژتون است. یکی از کاربردها ی توکن ها در بازی های رایانه ای و به عنوان یک ابزار برای خرید و فروش دارایی های دیجیتال مورد استفاده قرار می گرفت. اما در حوزه رمزارزها توکن به ارزهای دیجیتالی گفته می شود که توسط قراردادهای هوشمند ایجاد شده و از خود بلاکچین مستقلی ندارند.
اکثر پروژه های ارز دیجیتال به منظور کم کردن هزینه های خود و حفظ امنیتشان به جای ایجاد بلاکچین جدید توکن های خود را بر بستر بلاکچین های موجود تولید می کنند. در حالت کلی توکن ها به دو دسته مثلی و غیرمثلی تقسیم می گردند. توکن هایی که ارزش کلیه واحدهای آن یکسان باشد و می توان آنها را جایگزین هم کرد مثلی هستند. توکن های غیر مثلی(NFT) یا غیرقابل تعویض دارای ویژگی های منحصر به فرد هستند و امکان تعویض آنها وجود ندارد. NFT ها توسط قرارداد های هوشمند ایجاد می شوند. ارزش هر کدام از توکن های غیرمثلی متفاوت از دیگری است. توکن ها بر اساس ماهیت کاربرد خود به دسته بندی های دیگری نیز تقسیم می گردند. از جمله آنها می توان توکن کاربردی، حاکمیتی، استیبل کوین و توکن اوراق بهادار را نام برد.
تفاوت توکن و کوین در ارز دیجیتال
در این بخش می خواهیم تفاوت توکن و کوین را مورد بررسی قرار دهیم:
بلاکچین
مهم ترین و اصلی ترین تفاوت توکن و کوین ها در رابطه با بلاکچین اختصاصی آنهاست. کوین ها ارزهای اصلی یک شبکه بلاکچینی هستند و بلاکچین اختصاصی خود را دارند. اما توکن ها فاقد بلاکچین اختصاصی بوده و بر بستر بلاکچین میزبان فعالیت می کنند.
کاربرد
از کوین ها به منظور پاداش ماینرها و اعتبارسنج ها استفاده می گردد. همچنین از کوین ها در بلاکچین های با الگوریتم اثبات سهام به منظور حفظ امنیت شبکه و استیکینگ مورد استفاده قرار می گیرد. اما کاربرد توکن ها متفاوت است. به طور مثال توکن های تتر و دای یک استیبل کوین هستند که به عنوان جایگزین دلار آمریکا در اکثر شبکه های بلاکچینی مورد استفاده قرار می گیرند. کاربرد توکن های غیرمثلی نیز منحصر به فرد بودن یک دارایی در فضای بلاکچین است. برخی از توکن ها نیز توکن کاربردی شبکه شناخته شده و به منظور استیکینگ و یا پرداخت های درون برنامه های مورد استفاده قرار می گیرند. توکن های اوراق بهادار نیز با هدف توکنیزه کردن سهام و دیگر دارایی های فیزیکی ایجاد می شوند.
ذخیره سازی
هر یک از کوین ها دارای آدرس کیف پول اختصاصی خود هستند و به منظور انتقال آنها لازم است حتما از آدرس مخصوص استفاده کرد. در صورتی که کوین ها را به آدرسی غیر از آدرس اصلی بلاکچین انتقال دهید آنها را از دست خواهید داد. اما امکان ارسال توکن ها به هر آدرسی که در شبکه بلاکچین تعریف شده است وجود دارد. به طور نمونه امکان ارسال توکن سلر ایجاد شده بر بستر اتریوم به طور مستقیم به آدرس میزبان اتریوم وجود دارد.
شیوه ساخت
کوین ها به عنوان ارز اصلی یک شبکه بلاکچین تولید می شوند. اما توکن ها از طریق قراردادهای هوشمند بلاکچین ایجاد می شوند. به منظور تولید یک کوین نیاز به راه اندازی یک بلاکچین خواهیم داشت. برای این منظور لازم است پروتکل اجماع بلاکچین کدنویسی شده و نرم افزار آن ایجاد شود. بعد از آن لازم است نودها و ماینرهای شبکه را پیدا کنیم. امنیت و کارایی شبکه از طریق اجرای نرم افزار شبکه در سیستم های نودها تامین می شود.
توکن ها برای ساخته شدن به بلاکچین نیاز ندارند و به کمک قراردادهای هوشمند ایجاد می شوند. برای ایجاد قرارداد هوشمند لازم است دانش برنامه نویسی داشته باشیم تا بتوانیم متغیرها و شرایط مورد نیاز قرارداد را اجرا کنیم.
در قرارداد هوشمند از استاندارد ساخت توکن برای ایجاد توکن استفاده می گردد. به طور مثال برای ساخت توکن مثلی از استاندارد ERC-20 و برای ساخت NFT در شبکه اتریوم از استاندارد ERC-721 استفاده می شود. در حال حاضر امکان ساخت توکن در شبکه های بلاکچین با حداقل هزینه در کمتر از یک ساعت فراهم شده است. بنابراین می توان نتیجه گرفت ساخت توکن بسیار راحت تر و کم هزینه تر از ساخت کوین است.
ارزشمند بودن
با وجود راحت بودن ساخت توکن ها اما همه توکن های تولید شده دارای ارزش نیستند. ارزشمند بودن یک توکن وابسته به کاربرد آن در یک پروژه هدفمند است. بنابراین می توان گفت لیست شدن یک توکن در صرافی های معتبر و پروژه ای که توکن در آن استفاده می شود ارزش آن را مشخص می کند.
جمع بندی
یکی از موضوعات مهم و مورد بحث در حوزه رمزارزها تفاوت کوین و توکن است. زیرا یکی از روش های سوءاستفاده کلاهبرداران از دانش کم مردم تشویق آنها به خرید توکن های بی ارزش و فاقد پشتوانه است. موضوعی که در این مطلب به آن پرداختیم آشنایی مختصر با مفهوم کوین و توکن و تفاوت کوین و توکن است. اصلی ترین تفاوت کوین و توکن این است که کوین ها دارای بلاکچین اختصاصی خود هستند اما توکن ها روی بلاکچین میزبان ایجاد می شوند. از کوین ها مشابه پول می توان جهت ذخیره ارزش استفاده نمود. اما هر کدام از توکن ها دارای کاربرد متفاوتی هستند. پروسه ساخت توکن ها بسیار آسان و کم هزینه تر نسبت به ساخت کوین هاست. در نهایت می توان گفت کوین ها در واقع همان ارز با ماهیت دیجیتال بوده که مشابه پول عمل کرده و امکان خرید و فروش را برای شما ممکن می کنند. اما توکن ها مشابه سهام یک شرکت بوده و به منظور خرید محصول و یا دریافت خدماتی خاص استفاده می گردند.
تفاوت توکن و کوین
سنا نجفیان جمعه 08 فروردین 1399
امروز قصد داریم به بررسی موضوعی بپردازیم که اغلب همه را گیج کرده است. توکن و کوین. گاهی اوقات مردم از واژهٔ کوین برای اشاره به آنچه دیگران به آن توکن می‌گویند استفاده می‌کنند و برعکس. برخی دیگر نیز از هر دو نام برای اشاره به تمام دارایی‌های دیجیتال استفاده می‌کنند.
با این حال، تفاوت‌های بسیاری بین توکن و کوین وجود دارد و دانستن آن بسیار مهم است. این مقاله با بررسی توکن و کوین به این موضوع پرداخته است که چرا این دو اصطلاح باعث ایجاد سردرگمی شده و اطلاعاتی در اختیار شما خواهد گذاشت.
کوین چیست؟
کوین یک سکهٔ دیجیتال است که بلاک چین مخصوص به خودش را دارد. بیت کوین، لایت کوین، اِتِر از این قبیل کوینها هستند. تراکنش‌های سکه‌های دیجیتال توسط افراد و از حسابی به حساب دیگر صورت می‌گیرد. سکه‌های دیجیتال فیزیکی نیستند و تمام آنها به شکل داده در یک پایگاه اطلاعاتی بزرگ جهانی قرار دارند.
این پایگاه اطلاعاتی (یا بلاک چین) تمام تراکنش‌ها را پیگیری و توسط کامپیوترها در سراسر جهان بررسی و مورد تایید قرار می‌دهد.
در چه مواقعی از کوین استفاده می‌کنیم؟
سکه‌های دیجیتالی مانند پول‌های واقعی که در زندگی روزمره استفاده می‌شوند، عمل می‌کنند. می‌توانید بیت کوین، لایت کوین یا مونرو را دقیقا شبیه به اسکناس‌های خود در کیف پول تصور کنید. هدف اصلی آنها این است که مانند اسکناس و پول به عنوان ارز رسمی مورد استفاده قرار گیرند.
- انتقال پول (با استفاده از آنها می‌توانید اعتبار ارسال و دریافت کنید)
- به عنوان ذخیره اعتبار (آنها را می‌توان ذخیره کرد و بعدا خرج کرد)
- به عنوان یک موجودی حساب (می‌توانید کالا یا خدمات را در آنها قیمت‌گذاری کنید)
ما برای اینکه به درک بهتری برسید از بیت کوین به عنوان مثال استفاده کرده‌ایم:
- شما می‌توانید از بیت کوین برای خرید کالا در سراسر اینترنت و در بسیاری از نقاط جهان استفاده کنید.
- می‌توانید آن را تا هر وقت که می‌خواهید نگه دارید و هیچ اتفاقی برایش نمی‌افتد. سپس آن را با هر کالایی که هم قیمت آن بود معاوضه کنید.
- چیزهایی که می‌خرید در بیت کوین هم قابل قیمت گذاری هستند.
به غیر از مصرف پولی، بیت کوین قابلیت دیگری ندارد. فرقی نمی‌کند بیت کوین زیادی به دست بیاورید یا اینکه از برنامه‌های خاصی استفاده کنید. بیت کوین همین است و فقط برای مصرف پولی کاربرد دارد. با این حال، برخی از سکه‌های دیجیتالی مانند اتر، نئو و دش ویژگی‌های بیشتری دارند و بیش از یک پول عمل می‌کنند. این ویژگی‌ها شامل موارد زیر است:
- اتر (ETH) به منظور تسریع انجام تراکنش‌ها بر روی شبکهٔ اتریوم استفاده می‌شود. توکن‌ها می‌توانند بر بستر اتریوم ایجاد شوند، اما اتر هنوز نیاز به ارسال توکن دارد. این سیستم هزینه‌های استخراج را تامین می‌کند (به کامپیوترهایی که تراکنش‌ها را در شبکه تایید می‌کنند پاداش پرداخت می‌کند). در کیف قرار گرفته است تا سود سهام را به دست آورد. این سود GAS نام دارد. همانطور که می‌توان توکن‌ها را در اتریوم تولید کرد، این کار را بر روی نئو هم می‌توان انجام داد.
- اگر به اندازه کافی دش در اختیار داشته باشیم می‌توانیم در تصمیم گیری‌های مهم شبکهٔ دش سهیم باشیم. مثلا هنگامی که ایده‌ای به منظور ارتقا شبکه در ذهن داشته باشیم، با در اختیار داشتن دش کافی می‌توانیم رای دهیم که آیا ارتقا شبکه انجام شود یا خیر. این حق رای به دارندگان دش اجازه می‌دهد تا در مورد چگونگی تکامل پروژه نظر بدهند.
- سود تقسیم شدهٔ رمزنگار، سکه‌ها یا توکن‌هایی هستند که به خاطر نگهداری از یک دارایی خاص اهدا می‌شوند. به عنوان مثال سود نئو (NEO's GAS) به کاربرانی تعلق می‌گیرد که کوینها را در کیف پول نگهداری می‌کنند و آن را در شبکه ایمن می‌کنند. این امر فقط در بلاک چین امکان پذیر است که از الگوریتم اثبات کار بهره می‌برد.
نمونه‌هایی از کوینها
تمام دارایی‌های دیجیتال بازار سرمایه به شکل کوین معرفی می‌شوند. با این حال، تمام کوینها از بازار سرمایهٔ بزرگی برخوردار نیستند. وب سایت قیمت گذاری کوین‌مارکت‌کپ بیش از ۹۰۰ کوین مختلف را فهرست کرده است، البته، ما قصد نداریم که همهٔ آنها را در اینجا نشان دهیم. شما می‌توانید فهرست کامل آنها را از این قسمت مشاهده کنید. ما به برخی از آن‌هایی که بیشتر معروف هستند به همراه تیکر هایشان اشاره کرده‌ایم.
بیشتر بخوانید: پروپوزال توسعهٔ بیت کوین (BIPS) چیست؟
تیکر به پسوندی گفته می‌شود که بعد از اسم دارایی‌های دیجیتال می‌آید. بیشتر صرافی‌ها کوینها و توکن‌ها را با نام مخفف و تیکر‌هایشان صدا می‌زنند و از بردن اسم کامل آنها خودداری می‌کنند.
توکن چیست؟
اغلب، توکن‌ها را به اشتباه ارز دیجیتال خطاب می‌کنند. بین توکن و کوین دیجیتال تفاوت بزرگی است. توکن‌ها بر روی بلاک چین‌ها ایجاد می‌شوند. در حقیقت، به لطف ایجاد و تسهیل قراردادهای هوشمند، رایج‌ترین پلتفرم توکن بلاک چین، اتریوم‌ها هستند. توکن‌هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ایجاد می‌شوند، ERC-20 نام دارند.
با این حال، توکن‌های دیگری به نام NEO ، Waves، Lisk و Stratis وجود دارند. همانطور که در بالا اشاره کردیم توکن‌های اتریوم ERC-20 نام دارند و در آن سو توکن‌های نئو NEP-5 شناخته می‌شوند. همه می‌توانند توکن مخصوص به خود را بر روی یکی از این پلتفرم‌ها ایجاد کند.
توکن‌ها چگونه ساخته می‌شوند؟
در واقع این کار به طور قابل ملاحظه‌ای توانایی فنی کمی را می‌طلبد. من این کار را به تازه وارد‌ها توصیه نمی‌کنم، اما برای کسی که کمی تجربهٔ برنامه نویسی دارد، زیاد طول نخواهد کشید. این کار به یک توسعه دهنده نیاز دارد تا مقداری کوین بومی به بلاک چینی که در حال ایجاد توکن است بپردازد. منظور از بومی بودن این است که مثلا برای تولید توکن اتریوم باید همان کوینی را پرداخت کنیم که از خانوادهٔ اتریوم باشد مانند اتر.
بیشتر بخوانید: قراردادهای هوشمند (Smart Contract)
به طور مثال، اگر توکنی بر روی اتریوم تولید شد، تولید کننده باید مقداری اِتِر به ماینرهای شبکه پرداخت کند تا اعتبار تراکنش (تولید کردن) را تایید کنند. به خاطر داشته باشید که مبلغ باید به تمام تراکنش‌های توکن‌ها در بلاک چین پرداخت شود، نه صرفا برای تولید توکن. به علاوه، هر اپلیکیشنی که بر روی اتریوم ساخته شود، موظف است از کوین‌های اتر برای انتقال توکن‌های مخصوص خود از یک کاربر به دیگری یا بین اپلیکیشن و کاربر استفاده کند. همان گونه که هزینه‌های تراکنش باید به کسانی پرداخت شود که امنیت شبکه را تامین می‌کنند.
اهداف آنها
بیشتر توکن‌ها باید با استفاده از اپلیکیشن‌های غیر متمرکز یا dApps مورد استفاده قرار گیرند. توسعه دهندگان هنگام تولید توکن می‌توانند تعداد واحد و مقصد ارسالی آنها را تعیین کنند. آنها مقداری از ارز دیجیتال بومی را در بلاک چینی که در آن توکن تولید کرده‌اند پرداخت خواهند کرد.
پس از تولید، از توکن‌ها اغلب برای فعال کردن ویژگی‌های اپلیکیشنی که طراحی شده استفاده می‌شود. به عنوان مثال، موزی‌کوین (Musicoin) توکنی است که کاربران با استفاده از آن به ویژگی‌های گوناگون پلتفرم موزی‌کوین دسترسی پیدا می‌کنند. ویژگی‌هایی از قبیل تماشای موزیک ویدیو یا پخش یک آهنگ.
صرافی بایننس نیز توکن مخصوص به خودش را دارد. کاربران با استفاده از توکن بایننس (BNB) می‌توانند از ۵۰ درصد تخفیف در معامله‌هایشان برخوردار شوند.
برخی از توکن‌ها برای اهداف دیگری تولید می‌شوند: برای معامله‌های کالاهای فیزیکی. کالای فیزیکی یعنی چه؟ مثلا شما قصد دارید خانهٔ خود را با استفاده از قرارداد هوشمند به فروش برسانید. آیا می‌توانید خانهٔ خود را به همراه متعلقاتش داخل قرارداد هوشمند قرار دهید. مسلما جواب منفی است. اما می‌توانید با استفاده از توکن خانهٔ خود را در معرض فروش بگذارید.
بزرگترین مزیت تولید توکن
از آنجا که توسعه دهندهٔ Dapp و توکن نیازی به ایجاد بلاک چین مخصوص به خود ندارد، باعث صرفه جویی در وقت و منابع می‌شود. آنها در عین حال که از امنیت بلاک چین بومی بهره می‌برند می‌توانند با اپلیکیشن خود از ویژگی‌های ارز دیجیتال نیز استفاده کنند. زمان تنها چیزی نیست که صرفه جویی می‌شود. اگر قرار بود آنها به جای استفاده از توکن و Dapp مجبور به ایجاد بلاک چین و کوین مخصوص به خود می‌شدند، آن گاه باید برای تایید تراکنش‌هایشان به دنبال ماینرها می‌گشتند.
بیشتر بخوانید: تفاوت توکن با کوین سِگویت (Segwit) و عملکرد آن
بدین ترتیب برای ایجاد یک بلاک چین قوی و غیرقابل هک به ماینرهای زیادی نیاز بود. این باعث می‌شود که بسیاری از کامپیوترها در شبکه حس مشارکت بیشتری در قبال هم داشته باشند و برخلاف بلاک چین‌های متمرکز که کارایی ضعیفی دارند از کارکرد بسیار بهتری برخوردار باشند. که این امر یک روند بسیار طولانی و پرهزینه است.
تفاوت توکن و کوین
بسیاری از کاربران تازه وارد به دنیای ارزهای دیجیتال تفاوت دو اصطلاح توکن و کوین نمی‌دانند و گاهی این دو را به جای یکدیگر به کار می‌برند.
توکن و کوین چه تفاوتی با هم دارند؟
بسیاری از کاربران تازه وارد به دنیای ارزهای دیجیتال تفاوت دو اصطلاح توکن و کوین نمی‌دانند و گاهی این دو را به جای یکدیگر به کار می‌برند که موجب سردرگمی آنها می‌شود. بیاید با هم به بررسی این دو بپردازیم.
برای درک بهتر، بازار کریپتو به دو دسته مجزا طبقه‌بندی می‌شود:کوین و توکن
کوین چیست؟
کوین یا سکه دیجیتال، دارایی دیجیتالی است که روی بلاکچین مخصوص به خودش اجرا می‌شود. بلاکچین همه‌ی تراکنش‌های انجام شده که شامل سکه‌های کریپتو اصلی می‌شود را پیگیری می‌کند. برای مثال رسید تراکنش‌های اتریوم بر روی بلاکچین اتریوم می‌رود؛ و رسید تراکنش‌های بیتکوین بر روی بلاکچین بیتکوین می‌رود.
کاربرد کوین
- از کوینها به عنوان پول برای خرید و فروش استفاده می‌شود.
- از طریق کوین می‌توانید مقدار مشخصی از ارزش مالیتان را به فرد دیگری منتقل کنید.
- کوینها واحد ارزش‌گذاری سایر کالاها هستند و دیگر کالاها را می‌توان برحسب یک کوین ارزش‌گذاری کرد.
- کوینها را می‌توان ذخیره کرد و در زمان دیگری با سایر اقلام مبادله کرد.
توکن چیست؟
توکن‌ها را می‌توان بر روی هر بلاکچینی که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کند؛ ایجاد کرد. برای مثال بسیاری از توکن‌ها بر روی پلتفرم اتریوم ایجاد می‌شوند که به توکن ERC20 مشهور هستند و توکن‌هایی که بر روی شبکه نئو ساخته می‌شوندNEP-5 گویند. به طور کلی می‌توان گفت توکن ارز دیجیتالی است که بلاکچین مستقل ندارد.
انواع توکن‌های دیجیتال
توکن‌ها به دو دسته مثلثی (Fungible) و غیر مثلثی (Non-fungible) تقسیم بندی می‌شوند.
توکن‌های مثلثی (Fungible)
توکن‌های مثلثی به توکن‌هایی گویند که با هر توکن یا رمزارز دیگری قابل تعویض باشند؛ که شامل بیشتر توکن‌های موجود در بازار دیجیتال می‌شود.
برای مثال ارزش اسکناس صد دلاری با هر اسکناس صد دلاری دیگری یا سایر ارز‌ها قابل تعویض است. ممکن است صد دلار از تعدادی اسکناس که جمعاً معادل صد دلار می‌شود تشکیل شده باشد. این مفهوم برای سایر رمزارزها هم صدق می‌کند مثلاً ارزش یک بیتکوین با بیتکوین دیگر برابر و قابل تعویض و مبادله است.
توکن‌های غیر مثلثی (Non-fungible)
NFT یا توکن غیر مثلثی یک دارایی دیجیتال منحصر به فرد و کمیاب است که در بلاکچین ذخیره می‌شود. هر توکن اطلاعات خاصی دارد که معاوضه و مبادله آن را غیرممکن می‌کند. NFT قابلیت تقسیم شدن به واحدهای کوچکتر را ندارد و به عنوان یک واحد یکپارچه در نظر گرفته می‌شوند. برای مثال بیتکوین به واحدهای کوچکتر به نام ساتوشی قابل تقسیم است اما NFT قابل تبدیل به واحدهای کوچکتر نیست.
دسته‌بندی توکن‌های دیجیتال مثلثی (Fungible)
1. توکن‌های کاربردی (Utility tokens)
از توکن کاربردی برای خرید محصول یا دریافت خدمات استفاده می‌شود. درصورتی که شما بلیط کنسرت را از سیستم بلاکچین خرید کنید در حقیقت یک توکن خریداری کرده‌اید. توکن کاربردی تفاوت بین توکن و کوین را بیشتر مشخص می‌کند. بیشتر توکن‌های موجود در بازار رمزارزها، توکن کاربردی هستند.
2. توکن‌های پرداختی (Payment tokens)
توکن‌های پرداختی به کریپتوکارنسی مشهوراند و هدفی جز پرداخت هزینه‌ها و خدمات ندارند. مانند ارز فیات برای خرید و فروش استفاده می‌شوند و مهم‌ترین تفاوتشان با دیگر توکن‌ها در این است که تحت حمایت هیچ دولت و یا نهادی نیستند.
3.توکن‌های حاکمیتی(Govenance tokens)
توکن‌های حکومتی به توکن‌هایی گویند که توسعه‌دهندگان آنها را ایجاد می‌کنند تا به کاربران امکان مشارکت در شبکه را بدهند و در تصمیم‌گیری‌ها و قوانین آینده توکن نقش داشته باشند.
4.توکن‌های امنیتی (Security tokens)
توکن‌های امنیتی که توکن اوراق بهادار هم خوانده می‌شوند به توکن‌هایی اطلاق می‌شود که حق مالکیت فرد بر دارایی دیجیتال یا غیر دیجیتال را می‌دهد. اکثر توکن‌های صادر شده در ICO از این نوع هستند. برای کاربرانی که با سرمایه‌گذاری به دنبال کسب سود هستند جذاب است.
برخی از توکن‌ها هستند که در طبقه‌بندی بالا قرار نمی‌گیرند و یا ممکن است زیرمجموعه دو دسته باشند.
تفاوت توکن و کوین در چیست؟
اصلی‌ترین تفاوت کوین‌های دیجیتال و توکن در روش ایجاد آنها است. برای ساخت توکن جدید به کد جدید یا تغییر در گستره کد‌های قبلی نیازی نیست و بر بستر بلاک‌چین‌های موجود مانند بیتکوین و اتریوم ایجاد می‌شود. بیشتر ارزهای دیجیتال در ابتدا کار بر روی بلاکچین دیگر راه‌اندازی می‌شوند بعد موفقیت در بازار بر روی بلاکچین اختصاصی خود اجرا می‌گردند مثال بارز آن بایننس کوین است که ابتدا ارز BNB را بر بستر ERC20 به بازار ارائه کرد و پس از موفقیت چشمگیر که از خود نشان داد بر بستر بلاکچین اختصاصی خود BEP2 اجرا شد.
تفاوت دیگر توکن و کوین در کاربرد آنها است، کوینها معادل دیجیتالی ارز فیات هستند و تنها برای خرید و فروش، مبادله و معامله بکار می‌روند و به عنوان روش پرداخت مورد استفاده قرار می‌گیرند اما توکن‌ها کاربرد گسترده‌تری دارند و علاوه‌بر روش پرداخت به عنوان دارایی، بخشی از سهام یک شرکت خاص و یا مشارکت در یک پروژه مشخص باشند.
در حقیقت کوین نشان دهنده چیزی است که قادر به داشتن آن هستید اما توکن چیزی است که شما دارید به همین دلیل کوین قدرت نقدینگی توکن را ندارد حتی می‌توان با کوین توکن خریداری کرد.
جمع‌بندی نهایی
در این مقاله به درک مفاهیم کوین و توکن پرداختیم و با انواع توکن آشنا شدیم. برای تشخیص تفاوت بین کوین و توکن، در صورتی که محصول خریداری می‌کنید معمولاً از کوین استفاده می‌شود اما اگر سرویس باشد از توکن کاربردی مورد استفاده قرار می‌گیرد. توکن بلاکچین اختصاصی خود ندارد و با قرداد‌های هوشمند ایجاد می‌شود که همین امر موجب صرفه‌جویی در وقت و هزینه‌ها است.
دیدگاه شما