مزایا و معایب ارز فیات

ایالات متحده به طور رسمی در سال 1972 سیستم پولی خود را از استاندارد طلا به ارز فیات تغییر داد.

مزایا و معایب ارزهای دیجیتال کدامند؟ | آشنایی با اصطلاحات این حوزه

معامله و سرمایه گذاری روی ارزهای رمزنگاری شده اغلب دارای ریسک قابل توجهی هستند‌، همانطور که در روز های اخیر ممکن است نوسانات بیت کوین و برخی دیگر از ارزهای دیجیتالی را مشاهده کرده باشید. علیرغم معایبی که در حال حاضر مربوط به ارزهای دیجیتال در برابر ارزهای فیات (مانند نقدینگی کمتر و حداقل گزینه‌های پرداخت) است‌، مزایای نگهداری ارزهای رمزنگاری شده با تبدیل شدن آنها به یک روش پرداخت متداول‌، افزایش می‌یابد. در اینجا یک بررسی کلی و جامع درمورد مزایا و معایب ارزهای دیجیتال آورده شده است.

مزایا و معایب ارزهای دیجیتال کدام است؟

۱) مزایا

بازار کریپتو پیش از تصمیم گیری نرخ بهره ممکن است سقوط خود را از سر می گیرد. در پی این بیشتر بخوانید

نرخ بهره بانکی آمریکا همچنان بیت کوین و آلت کوین‌ها را در نوسان شدید نگه داشته است. اقدامات بانک مرکزی بیشتر بخوانید

امنیت: پیشرفت‌های فناوری معمولاً منجر به افزایش نفوذ در حریم خصوصی شما می‌شود. در مقابل‌، همه هویت ها و معاملات در محیط ارزهای دیجیتال کاملاً محفوظ است. در حالی که اکثر معاملات ارزی آنلاین و بانکی بسیار امن هستند‌، شما همچنان می‌توانید در برابر اقدامات مجرمانه سایبری مانند هک آسیب پذیر باشید.

هزینه‌های پایین تراکنش: به دلیل حذف واسطه‌هایی مانند موسسات مالی، هزینه‌های معاملات ارزهای رمزنگاری شده به طور کلی بسیار پایین است.

غیر متمرکز بودن: فقدان مبادله مرکزی یا مرجع نظارت بر ارزهای رمزنگاری شده یکی از ویژگی‌های تعیین کننده آنها است. بسیاری از مردم این را یکی از بزرگترین مزایای ارزهای رمزنگاری شده و فناوری بلاک چین می‌دانند.

بازده قابل توجه: شما فقط باید به نمودار قیمت بیت کوین در بلند مدت نگاه کنید تا ایده‌ای از بازدهی که می توانید با سرمایه گذاری عاقلانه بر روی ارزهای دیجیتال ایجاد کنید‌، بدست آورید. دنیای رمزارزها هنوز در حال توسعه و گسترش است‌، بنابراین سرمایه گذاری بر روی ارز دیجیتال مناسب در آینده می‌تواند بازده قابل توجهی را در پی داشته باشد.

۲) معایب

پذیرش: از آنجا که ارزهای دیجیتال هنوز رایج نشده‌اند‌، اکثر مشاغل آنها را به عنوان پرداخت کالا یا خدمات نمی پذیرند. این وضعیت در نهایت تغییر خواهد کرد زیرا تصور عمومی باعث می‌شود ارزهای دیجیتالی به عنوان یکی از روش‌های پرداخت قابل قبول‌تر شوند. به عنوان مثال‌، PayPal به تازگی به مشتریان اجازه داده است تا موجودی بیت کوین خود را داشته باشند و قصد دارد پرداخت ها را با استفاده از رمزارزها تا اوایل سال ۲۰۲۱ مجاز کند.

نوسانات: نوسانات بازار مشاهده شده در برخی از ارزهای دیجیتالی می‌تواند منجر به سود یا ضررهای بزرگ شود. تجارت و سرمایه گذاری در زمینه رمزارز برای همه مناسب نیست‌، به ویژه برای افرادی که آستانه تحمل پایینی دارند یا از ریسک پذیری پایینی برخوردارند.

مالیات: سرویس درآمد داخلی (IRS) در وب سایت رسمی خود اعلام می‌کند که “معاملات ارزهای مجازی مانند معاملات در هر دارایی دیگر مشمول قانون است”. این صفحه وب IRS همچنین به راهنمای نحوه اعمال اصول مالیاتی کلی در معاملات انجام شده با استفاده از ارزهای دیجیتال پیوند می‌دهد.

فعالیت‌های غیرقانونی: با توجه به اینکه معاملات ارزهای دیجیتال عموما امنیت هویت را تأمین می‌کند‌، تصور می شود که بسیاری از افرادی که خارج از قانون فعالیت می‌کنند از ارز دیجیتال برای فعالیت‌های غیرقانونی استفاده می‌کنند. این فعالیتها می‌تواند شامل پولشویی‌، معاملات دارک وب و قاچاق مواد مخدر و انسان باشد.

واژگان ارزهای رمزنگاری شده

مانند بسیاری از بازارهای مالی دیگر‌، بازار ارزهای رمزنگاری شده نیز اصطلاحات خاص خود را توسعه داده است. برخی از اصطلاحات کلیدی مورد استفاده اپراتورهای بازار در زیر تعریف شده است.

Block: مجموعه‌ای از معاملات که به طور دائم در دفتر کل دیجیتال ثبت می‌شوند و به طور منظم در هر دوره زمانی روی یک بلاک چین انجام می‌شود.

Blockchain: بلاکچین لیستی دائما در حال رشد از بلوک‌ها در یک شبکه همتا به همتا که تراکنش‌ها را ثبت می‌کند.

Cryptocurrency exchanges‌: همچنین صرافی های دیجیتال نیز نامیده می‌شوند‌، که به طور کلی شامل مشاغل آنلاین هستند که به مشتریان اجازه می‌دهند ارزهای رمزپایه را با ارزهای فیات یا سایر ارزهای رمزنگاری شده مبادله کنند.

کیف پول رمزنگاری شده: یک حساب دیجیتالی امن برای ارسال‌، دریافت و ذخیره ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود. کیف پول‌های رمزنگاری می‌توانند مکانی باشند که برای ذخیره رمزارزها در محیط آفلاین استفاده می‌شوند یا کیف های میزبانی شده که توسط شخص ثالث میزبانی می‌شوند. کیف پول‌های میزبانی شده کلیدهای خصوصی شما را ذخیره کرده و امنیت موجودی ارزهای دیجیتال شما را تامین می‌کند.

دفتر کل توزیع شده: شبکه‌ای از گره‌ها یا رایانه‌های غیر متمرکز که به شبکه‌ای که داده‌های تراکنش در آن ذخیره می‌شود متصل می‌شوند. دفترهای توزیع شده نباید ارزهای رمزنگاری شده داشته باشند و می‌توانند خصوصی یا مجاز باشند.

Fork: که به عنوان “تقسیم زنجیره‌ای” نیز شناخته می‌شود، فورک شکافی است که یک نسخه متناوب از بلاک چین ایجاد می‌کند و سپس ۲ بلاکچین را همزمان اجرا می‌کند. به عنوان مثال‌، بیت کوین و بیت کوین کش به دلیل وجود یک فورک در بلاک چین اصلی بیت کوین بوجود آمد. نوع دیگری از فورک به عنوان “project” یا “software fork” شناخته می‌شود. در واقع زمانی اتفاق می‌افتد که توسعه دهندگان ارزهای رمزنگاری شده کد منبع پروژه altcoin موجود را گرفته و پروژه جدیدی ایجاد می‌کنند. به عنوان مثال‌، Litecoin یک software fork بیت کوین است.

ICO: عرضه اولیه سکه (ICO) زمانی اتفاق می‌افتد که یک ارز دیجیتال یا توکن جدید‌، معمولاً با تخفیف‌، به اولین مجموعه سرمایه گذاران خود فروخته می‌شود. ICO به شرکت‌های صادرکننده ارزهای رمزنگاری شده اجازه می‌دهد تا از مردم برای حمایت و توسعه کوین خود حمایت کنند.

استخراج: یک فرآیند محاسباتی فشرده در یک شبکه ارزهای رمزنگاری شده انجام می‌شود که در آن بلاک‌ها با تأیید تراکنش‌های دفتر کل توزیع شده به بلاک چین اضافه می‌شوند. ماینرها به عنوان پاداش تلاش‌های محاسباتی موفق خود، کوین‌های دیجیتالی دریافت می‌کنند.

آیا برای آینده آماده هستید؟

به نظر می‌رسد ارزهای دیجیتال و بلاک چین آینده مالی جهان را تشکیل خواهند داد. با وجود نوسانات معمولی فعلی و عدم پذیرش گسترده به عنوان روش پرداخت‌، به نظر می‌رسد ارزهای رمزنگاری شده به طور فزاینده‌ای برای پرداخت‌های آنلاین مورد استفاده قرار می‌گیرند. بنابراین آنها می‌توانند یک سرمایه گذاری بلند مدت جالب انجام دهند‌، به ویژه اگر اشتیاق زیادی برای ریسک دارید.

حالا که با مزایا و معایب ارزهای دیجیتال در دنیا آشنا شدید، اگر قصد خرید و فروش ارزهای دیجیتال را دارید، پیشنهاد می‌کنم مقاله «آموزش معامله ارز دیجیتال» را هم مطالعه کنید. اگر هم به دنبال کیف پول‌های سخت افزاری هستید، اول پرداخت خدمات فروش کیف پول لجر (LEDGER) و کیف پول ترزور (TREZOR) را هم به مشتریان خود عرضه می‌‌کند که از امنیت بالایی برخوردار هست.

پول یا ارز فیات چیست؟

پول فیات به واحد پولی گفته می‌شود که دولت‌ها آن را منتشر می‌کنند، اما پشتوانه فیزیکی (مانند طلا ، نقره) ندارد.

به گزارش ایبِنا، ارز فیات یا پول بی‌پشتوانه مانند دلار آمریکا، در واقع یک پول قانونی است که ارزش خود را از دولت صادرکننده‌اش می‌گیرد و برخلاف پول کالایی، ارزش آن به یک کالای فیزیکی بستگی ندارد. فیات از واژه لاتین به همین نام و به معنی «بگذارید انجام شود» گرفته شده‌ است. دولتی که پول فیات را چاپ می‌کند، عامل تعیین‌کننده در ارزش آن است و در حال حاضر بسیاری از کشورها از سیستم ارز فیات برای خرید کالا، خدمات، سرمایه‌گذاری و سپرده‌گذاری استفاده می‌کنند. این سیستم پولی در واقع جایگزین استاندارد طلا و پول کالایی شده است.

در واقع پول فیات (Fiat Currency) به واحد پولی گفته می شود که دولت‌ها آن را منتشر می‌کنند اما پشتوانه فیزیکی (مانند طلا، نقره) ندارد. ارزش این نوع پول به‌جای آنکه وابسته به ارزش ذاتی دارایی‌هایی دیگر به‌عنوان پشتوانه باشد، ناشی از ارتباط بین میزان عرضه و تقاضا است.

متخصصین حوزه مالی و اقتصاددانان در حمایت از ارزهای فیات هم عقیده نیستند. مدافعان و مخالفان آن مزایا و معایب زیر را برای ارزهای فیات مطرح می‌کنند:

کمیابی (Scarcity): پول‌ فیات از کمیابی کالا یا دارایی فیزیکی مانند طلا تاثیر نمی‌پذیرد.

هزینه: خلق پول فیات از نظر اقتصادی نسبت به پول کالایی به‌صرفه‌تر است.

واکنش‌پذیر: پول فیات این قدرت را در اختیار دولت و بانک مرکزی قرار می‌دهد که نسبت به بحران‌های اقتصادی انعطاف کافی را داشته باشند.

مبادلات بین‌المللی: ارزهای فیات توسط تعداد زیادی از کشورها در سرتاسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرند. این باعث ارائه فرم قابل قبولی از پول برای مبادلات تجاری شده است.

راحتی: برخلاف طلا، پول فیات به ذخایر فیزیکی که نیازمند نگهداری، محافظت، نظارت و دیگر امور هزینه‌زا باشد، نیست.

نبود ارزش ذاتی: ارزهای فیات فاقد ارزش ذاتی هستند. این به دولت‌ها امکان «خلق پول از هیچ چیز» را می‌دهد که می‌تواند به ابرتورم و در نهایت سقوط سیستم اقتصادی یک کشور منجر شود.

سابقه تاریک: از نظر نمونه‌های تاریخی، پیاده‌سازی سیستم‌ ارزی فیات معمولاً به سقوط نظام‌های مالی ختم شده است که بیانگر خطرناک بودن استفاده از این سیستم پولی است.

پول یا ارز فیات (Fiat Currency) چیست؟

تنها مشابهت بین ارز فیات و ارز دیجیتال در نداشتن پشتوانه فیزیکی آن‌هاست. در حالی که ارز فیات توسط دولت‌ها و بانک‌های مرکزی کنترل می‌شود، ارزهای دیجیتال ماهیت غیرمتمرکزی دارند.

تفاوت آشکار این دو سیستم پولی، در نحوه ایجاد پول‌های جدید در هر یک از آن‌هاست. بیت کوین به عنوان نمونه برتر ارزهای دیجیتال، در مقایسه با پول‌های فیات که در کنترل بانک‌هاست و اساساً می‌توانند بدون هیچ پایه و اساسی به وجود آیند، عرضه و تعداد سکه محدودی دارد.

به عنوان شکل دیجیتالی پول، ارزهای دیجیتال هیچ قرین فیزیکی ندارند و به هیچ مرزی محدود نمی‌شوند. علاوه بر این، تراکنش‌ها در ارزهای دیجیتال برگشت‌ناپذیر است در حالی که در ارزهای فیات اینگونه نیست.

لازم به اشاره است که بازار ارز دیجیتال دربرابر بازارهای سنتی و مبادلات ارزی بسیار کوچکتر و پرنوسان‌تر است. این یکی از دلایلی است که مانع از فراگیر شدن و پذیرش گسترده این ارزها در عرصه بین‌المللی شده است. اما با رشد بازار ارزهای دیجیتال، به احتمال زیاد نوسان آن نیز کمتر و کمتر خواهد شد.

معرفی صرافی های محبوب ارز دیجیتال جهان

اگر شما به دنبال صرافی‌ ارز دیجیتالی با عنوان بهترین صرافی ارز دنیا هستید، باید بگوییم که کاملا اشتباه می‌کنید. به هیچ صرافی‌ای نمی‌توان عنوان بهترین را داد. چرا که هر فرد در هنگام انتخاب صرافی مورد نظر باید تمام نیازهای خود و شرایط آن صرافی را در نظر بگیرد. با توجه به اینکه صرافی های ارز دیجیتال زیادی امروزه در حال فعالیت هستند. ویژگی‌هایی همچون ارزهای پشتیبانی شده، امنیت، کارمزد تراکنش‌ها و مزایا و معایب ارز فیات سادگی خرید و فروش، باید در هنگام انتخاب صرافی و شروع معامله در نظر گرفته شود.

همچنین اگر شما به عنوان یک کاربر ایرانی قصد انتخاب صرافی و فعالیت در آن را دارید، به نکاتی همچون تحریم ایرانی‌ها و محدودیت دسترسی آنها به صرافی رمزارزها توجه کنید. برای مثال دسترسی کاربران زیادی در طول زمان در این صرافی‌ها به حساب کاربری‌شان مسدود شده است. برای جلوگیری از این اتفاق‌ها باید نکاتی را در این زمینه رعایت کنید که ما هم در این مقاله و هم در مقاله‌های گذشته به معرفی این راه‌ها پرداخته‌ایم. یکی از این راه‌ها استفاده نکردن از vpn است. برای مثال مقاله‌ای در خصوص جلوگیری از مسدود شدن حساب بایننس منتشر کرده‌ایم. همچنین در مقاله کنونی به معرفی انواع صرافی‌های کریپتوکارنسی و نکاتی که در انتخاب آنها باید در نظر بگیرید پرداخته‌ایم.

صرافی ارز دیجیتال چیست؟

در واقع صرافی های ارز دیجیتال یا Cryptocurrency Exchange پلتفرمی هستند که از طریق آنها می‌توانید به خرید یا فروش ارزهای دیجیتال بپردازید. در این صرافی‌ها می‌توانید از طریق پول‌هایی که رایج هستند مانند دلار، اقدام به خرید رمز ارز مورد علاقه کنید. همچنین می‌توانید ارز های دیجیتال مختلف را در این صرافی‌ها به یکدیگر تبدیل کنید. در صورت فروش رمز ارزهای خود و تبدیل آنها به دلار یا هر پول رایج دیگری، می‌توانید آنها را به کیف پول‌ها یا حساب های بانکی خود انتقال دهید.

تایسون راس، مشاور مالی و مدیر عامل شرکت سرمایه‌گذاری Onramp Invest گفته است که “هیچ صرافی ارز دیجیتالی برای همیشه بهترین نخواهد بود”. در اصل بهترین صرافی ارز دیجیتال برای شما اینگونه پیدا خواهد شد که قبل از آن تمام شرایط و نیازهای خود را بسنجید و بر اساس آنها با شناخت کامل بر صرافی‌ها، بهترین آن را انتخاب کنید. در اینصورت به بهترین نحو به بازار رمزارزها وارد خواهید شد. برای مثال ممکن است شما برای سرمایه‌گذاری به دنبال رمز ارزهای مختلف باشید و هدف شما تنوع و گستردگی ارزهای دیجیتال باشد. یا حتی شاید سرعت بالای تراکنش‌ها مد نظر شما باشد.

انواع صرافی های ارز دیجیتال جهان

انواع صرافی های ارز دیجیتال که در -جهان وجود دارند، به سه دسته متمرکز (CEX)، غیر متمرکز (DEX) و هیبرید (Hybrid) تقسیم می‌شوند. صرافی‌های هیبرید ترکیبی از صرافی های متمرکز و غیر متمرکز هستند. این مدل از صرافی‌ها ترکیبی از اعتماد‌پذیری بالا در کنار سرعت زیاد معاملات و تاخیر پایین در انجام تراکنش‌ها هستند.

صرافی های متمرکز

صرافی های متمرکز جزد اولین و متداول ترین شکل صرافی های ارز دیجیتال هستند. از معروف ترین صرافی های متمرکز موجود می‌شود به بایننس، کوین بیس و کوینکس اشاره کرد. در واقع این صرافی‌ها شرکت‌هایی خصوصی هستند که پلتفرمی برای خرید و فروش و ترید رمز ارزها ارائه می‌دهند. یک ویژگی خیلی مهم که صرافی‌های متمرکز دارند، ثبت نام و احراز هویت در این صرافی ها است. می‌توانید مراحل ثبت نام در صرافی کوکوین را در این مقاله بخوانید.

در این صرافی‌ها معاملات فعال، حجم معاملات و تسویه‌پذیری قابل مشاهده هستند. بهترین انتخاب برای شروع کار افراد مبتدی و تازه کار که می‌خواهند به ترید و معامله بپردازند، صرافی‌های متمرکز بزرگ و محبوب هستند. در این صرافی‌ها ارز‌های دیجیتال خریداری شده در کیف پول‌ امانی صرافی ذخیره می‌شوند. بعد از آن شما می‌توانید آن‌ها را به کیف پول شخصی خود انتقال دهید.

صرافی های غیر متمرکز

صرافی های غیر متمرکز در واقع برای جایگزینی صرافی های سنتی و متمرکز به وجود آمدند. پلتفرم معاملاتی‌ای که این صرافی‌ها دارند به هیچ شرکتی وابسته نیست. معاملات و تراکنش‌ها در یک صرافی غیر متمرکز به طور خودکار و بدون استفاده از یک سیستم متمرکز، کنترل می‌شوند. همچنین خاموش شدن یکی از کامپیوتر‌ها تاثیری بر روی شبکه معاملات نخواهد داشت، زیرا شبکه به طور همزمان روی تعداد زیادی از دیگر کامپیوتر‌ها اجرا می‌شود.

به این علت که این صرافی‌ها غیر متمرکز هستند، تابع قوانین و محدودیت‌های نهاد‌های نظارتی نیستند. در این صرافی‌ها معاملات به صورت مشتری به مشتری (Peer-to-Peer) انجام می‌شود. این به معنی آن است که افراد نیازی به احراز هویت خود ندارند و همه می‌تواند هر شکل از معاملات را انجام دهند.

معرفی لیستی از بهترین صرافی‌های ارز دیجیتال دنیا

در اینجا همانطور که گفته شد می‌خواهیم لیستی از بهترین صرافی‌هایی که در حوزه ارزهای دیجیتال فعالیت دارند را معرفی کنیم.

صرافی بایننس (Binance)

بایننس محبوب‌ترین صرافی ارز دیجیتال جهان است. با اینکه در گذشته کابران ایرانی با تغییر IP برای بایننس امکان دسترسی به این صرافی را داشته‌اند اما درحال حاضر صرافی بایننس با ارائه تحریم‌های جدیدی دسترسی ایرانی‌ها را به حساب کاربری مسدود کرده است. طبق گفته این صرافی دلیل این اقدام مبارزه با پولشویی و عدم پذیرش FATF از سوی ایران است. بایننس کوین (BNB) ارز دیجیتال اختصاصی صرافی بایننس است. استفاده از از این ارز دیجیتال در معاملات می‌تواند، کارمزد را تا ۲۵ درصد کاهش دهد.

مزایای صرافی بایننس

• تعداد زیاد سکه‌ها و توکن‌های پشتیبانی شده
• وجود امکان خرید و فروش ارزهای فیات
• استکینگ و کسب سود
• پرداخت وام و اعتبارات

معایب صرافی بایننس

• تحریم کشور ایران و کاربران ایرانی
• پشتیبانی محدود از مشتریان

صرافی کوکوین (Kucoin)

صرافی کوکوین یک بستر مناسب برای مبادله و ترید رمزارزها است. این صرافی توسط افراد Michael Gan و Eric Don در سال ۲۰۱۷ تاسیس شد. محل اصلی این صرافی در Seychelles واقع است. خبر خوب این است که افرادی که در تیم صرافی کوکوین هستند، افراد باتجربه و خبره در این زمینه هستند. همچنین صرافی کوکوین دارای ارز دیجیتال بومی خود Kucoin Shares (KSC) می‌باشد. ثبت نام در کوکوین بسیار کار ساده ای است و احراز هویت در آن برای همه کاربران اجباری نیست.مزایا و معایب ارز فیات

مزایای صرافی کوکوین

• نقدینگی بالا در نتیجه افزایش سرعت انجام معاملات
• ارائه جفت ارزهای متنوع
• ارائه سرویس پشتیبانی مناسب از کاربران
• ارائه ربات معاملاتی قابل تنظیم

معایب صرافی کوکوین

• تحریم ایرانی‌ها توسط کوکوین و استفاده از ای پی ثابت کوکوین برای ترید
• روش‌های پرداخت در این صرافی محدود است.
• به گفته بسیاری از کاربران این صرافی برای معامله‌گران مبتدی مناسب نیست.
• منابع آموزش ارز دیجیتال در صرافی Kucoin محدود است.

صرافی کوین‌ بیس (Coinbase)

یکی از محبوب‌ترین و بهترین صرافی‌هایی که می‌شود معرفی کرد، کوین بیس است. در این صرافی ارزهایی مانند بیت کوین، اتریوم، لایت کوین و بیشتر از ۳۰ کوین و توکن دیگر در حال معامله است. در کوین بیس به تتر یا همان USDT که دارید، سود تعلق خواهد گرفت. مهم‌ترین مزیتی که در کوین بیس به چشم می‌خورد، امنیت این صرافی است. در واقع شما برای اینکه فعالیت خود را در این صرافی شروع کنید به احراز هویت در آن نیاز دارید.

کوین بیس برای محاسبه تراکنش‌ها از روش پیچیده‌ای استفاده می‌کند. کارمزد خرید و فروش ارزهای دیجیتال تا ۲۰۰ دلار به شکل زیر است:

• کمتر از ۱۰ دلار – ۰.۹۹ دلار کارمزد
• ۱۰ تا ۲۵ دلار – ۱.۴۹ دلار کارمزد
• ۲۵ تا ۵۰ دلار – ۱.۹۹ دلار کارمزد
• ۵۰ تا ۲۰۰ دلار – ۲.۹۹ دلار کارمزد

مزایای صرافی کوین بیس

• رابط کاربری ساده
• ارائه بیت کوین ها و توکن‌های محبوب
• امنیت بالا

معایب صرافی کوین بیس

• کارمزد بالا (به جز در Coinbase Pro)
• کاربران به کلید‌های خصوصی کیف پول دسترسی ندارند
• از رمز ارزهای محبوب جدید را دیر ارائه می‌کند

صرافی کراکن (Kraken)

صرافی کراکن در حال حاضر و طبق گزارش سایت Coinmarketcap، چهارمین صرافی ارز دیجیتال دنیا از نظر حجم معاملات، میزان نقدینگی و ترافیک کاربران است. پلتفرم این صرافی در ابتدا تنها از معاملات بیت کوین، لایت کوین و یورو پشتیبانی می‌کرد؛ اما اکنون بیشتر ارزهای دیجیتال رایج و محبوب در آن ارائه می‌شود. کراکن جزو معدود صرافی‌های ارز دیجیتال است که تا کنون هک نشده است.

مزایای صرافی کراکن

• پشتیبانی از ۷۰ ارز دیجیتال مختلف
• حمایت از یورو، دلار و ۵ ارز فیات دیگر
• وجود امکان استکینگ برای کاربران
• حداقل میزان تراکنش ۱۰ دلاری

معایب صرافی کراکن

• تحریم کاربران ایرانی (نیاز به استفاده از VPS)
• در بعضی از گزارش‌ها به سرعت پایین سایت اشاره شده است
• روند طولانی و کند تایید هویت برای کابران پیشرفته

تجارت آنلاین یا حضوری؟

فکر نکنید که مبادله و صرافی های ارز دیجیتال به تجارت آنلاین ختم می‌شوند. صرافی رمز ارزها می‌تواند یک تجارت فیزیکی یا حضوری نیز باشد. اگر این تجارت به صورت حضوری باشد، با روش‌های پرداخت سنتی ارزهای دیجیتال را مبادله می‌کنند. همچنین اگر به صورت یک تجارت آنلاین در نظر گرفته شود، مبادله الکترونیکی پول و ارزهای دیجیتال را انجام می‌دهند.

معمولا صرافی های ارزهای رمز نگاری شده، در خارج از کشورهای غربی فعالیت خود را انجام می‌دهند. در این صورت اکسچنج ها از موانع مقررات و پیگرد قانونی آزاد هستند. با این وجود، آنها ارزهای فیات غربی را کنترل کرده و برای تسهیل سپرده گذاری با ارزهای مختلف ملی، حساب‌های بانکی خود را در کشورهای مختلف حفظ می‌کنند.

در این مقاله با صرافی‌ های ارز دیجیتال که در دنیا معروف هستند و بیشترین کاربرد را دارند آشنا شدید. همچنین سعی کردیم شما را با اهمیت خرید سرور مجازی ترید بیت سرور آشنا کنیم. شما می‌توانید برای دریافت آی پی ثابت از وب‌سایت بیت سرور کمک بگیرید و یا با مشاورین ما با شماره ۰۷۱۹۱۳۰۱۰۴۲ یا ۰۷۱۹۱۳۰۱۴۴۲ تماس حاصل فرمائید.

ارز فیات چیست؟

به بیانی ساده، ارز فیات (به نام‌های پول فیات یا پول بی‌پشتوانه نیز شناخته می‌شود)، پولی قانونی است که ارزش آن وابسته به کشور چاپ کننده آن است تا یک کالای فیزیکی مانند طلا و نقره.

قدرت دولتی که ارزش ارز فیات را تعیین می‌کند ویژگی بسیار مهم این نوع پول است. اکثر کشورهای جهان از سیستم ارز فیات برای خرید کالا و استفاده از خدمات، سرمایه‌گذاری و پس‎انداز استفاده می‌کنند.

ارز فیات جایگزین استاندارد طلا و سایر سیستم‌های پول کالایی شده است. ارزش این نوع ارز وابسته به رابطه بین سطح تقاضا و عرضه و ثبات دولت صادرکننده آن است. اکثر پول‌های کاغذی مدرن مانند دلار و یورو جزو ارزهای فیات محسوب می‌شوند.

تاریخچه ارز فیات

ریشه ارز فیات به چندین قرن قبل در کشور چین بر می‌گردد. استان سیچوآن این کشور در طول قرن 11 میلادی تصمیم به چاپ پول کاغذی گرفت. در ابتدا، این پول قابل تبادل با ابریشم، طلا یا نقره بود. ولی در نهایت به دنبال به قدرت رسیدن «قوبلای خان» سیستم ارز فیات در طول قرن 13 راه افتاد.

تاریخ‌شناسان ادعا می‌کنند این پول در سقوط امپراتوری مغول نقش داشته است که علت اصلی آن را هزینه کردن بیش از حد و ابرتورم می‌دانند.

این ارز همچنین در طول قرن 17 در اروپا توسط کشورهایی مانند اسپانیا، سوئد و هلند استفاده شد. این سیستم در سوئد موفق نبود و دولت در نهایت آن را با استاندارد نقره جایگزین کرد.

در دو قرن بعد، فرانسه نو در کانادا، مستعمره‌های آمریکایی و سپس دولت فدرال آمریکا ارز فیات را امتحان کردند و نتایج متفاوتی گرفتند.

در قرن بیستم میلادی، دولت آمریکا به مقدار محدود به استفاده از سیستم پول کالایی مجددا رو آورد. در سال 1933، دولت جلوی مبادله پول کاغذی با طلا را گرفت.

ایالات متحده به طور رسمی در سال 1972 سیستم پولی خود را از استاندارد طلا به ارز فیات تغییر داد.

در سال 1972، ایالات متحده تحت ریاست جمهوری «نیکسون» کاملا استاندارد طلا را کنار گذاشت تا در سطح جهانی افول آن نهایی شود و این کشور تصمیم به استفاده از سیستم پول فیات بگیرد. نتیجه این تصمیم استفاده از پول بی‌پشتوانه در جهان بود.

ارز فیات در مقابل استاندارد طلا

سیستم استاندارد طلا امکان تبدیل پول کاغذی به طلا را ممکن می‌ساخت. در حقیقت، پشتوانه تمام پول‌های کاغذی مقدار محدودی طلا بود که در اختیار دولت قرار داشت.

دولت‌ها و بانک‌ها در یک سیستم پول کالایی، تنها زمانی می‌توانستند ارز جدیدی را وارد اقتصاد کنند که به همان میزان ذخایر طلا در اختیار داشتند. به عنوان مثال، دولت‌ها می‌بایست برای چاپ 1 میلیون واحد از ارز ملی خود مقداری طلا به ارزش 1 میلیون واحد از آن ارز در بانک مرکزی خود ذخیره می‌کردند. این سیستم توانایی دولت‌ها را برای خلق پول و افزایش ارزش ارز براساس عوامل اقتصادی را محدود می‌کرد.

از سوی دیگر، پول تحت سیستم فیات قابل تبدیل به دارایی یا کالای دیگری نیست. مقامات دولتی با پول بدون پشتوانه می‌توانند مستقیما روی ارزش ارز خود تاثیر بگذارند و آن را به شرایط اقتصادی گره بزنند.

کشور‌ها و بانک‌های مرکزی آن‌ها، کنترل به مراتب بیشتری روی سیستم ارز دارند. آن‌ها می‌توانند در مقابل رویدادها و بحران‌های مختلف مالی با ابزارهای گوناگون مانند ایجاد بانکداری ذخیره کسری و استفاده از تسهیلات کمی، واکنش نشان دهند.

در سیستم استاندارد طلا، پشتوانه تمام پول‌های کاغذی مقدار محدودی طلا بود که در اختیار دولت قرار داشت.

حامیان استاندارد طلا معتقدند که این سیستم ارزی باثبات‌تر است، چون پشتوانه آن کالایی باارزش و فیزیکی است. در مقابل طرفداران ارز فیات بر این باورند قیمت طلا اصلا ثبات ندارد. گرچه در قالب این مفهوم، ارزش ارز کالایی و همچنین ارز بی‌پشتوانه می‌تواند نوسان داشته باشد. اما دولتی که از یک سیستم پول فیات استفاده می‌کند برای مقابله با یک بحران اقتصادی، انعطاف‌پذیری بیشتری خواهد داشت.

معایب و مزایای استفاده از ارز فیات

اقتصاددانان و سایر کارشناسان مالی در حمایت از ارز فیات به یک توافق جمعی نرسیده‌اند. مدافعان و مخالفان معایب و مزایای این سیستم ارزی را این گونه بیان می‌کنند:

کمیابی: پول فیات تحت تاثیر کمیابی یک کالای فیزیکی مانند طلا قرار نمی‌گیرد یا به واسطه آن محدود نمی‌شود.

هزینه: خلق ارز بدون پشتوانه در مقایسه با پول کالایی به مراتب ارزان‌تر است.

واکنش‌پذیری: ارز فیات این انعطاف‌پذیری را به دولت‌ها و بانک‌های مرکزی آن‌ها می‌دهد تا با بحران‌های اقتصادی مقابله کنند.

مبادلات بین‌المللی: تمام کشورهای جهان از ارز بدون پشتوانه استفاده می‌کنند و برای مبادلات بین‌المللی فرم قابل قبولی است.

راحتی: این ارز برخلاف طلا وابسته به ذخایر فیزیکی که به نگهداری، حفاظت، نظارت و سایر امور هزینه‌بر نیاز دارند، نیست.

بدون ارزش ذاتی: پول فیات ارزش ذاتی ندارد. همین قضیه به دولت‌ها اجازه می‌دهد از هیچ پول خلق کنند که می‌تواند منجر به ابرتورم (تورم بدون کنترل) و فروپاشی سیستم اقتصادی آن‌ها شود.

سابقه خطرناک: اگر به گذشته نگاه کنیم، استفاده از سیستم‌های ارز فیات معمولا منجر به فروپاشی‌های اقتصادی شده است که نشان می‌دهد این سیستم‌ها خطراتی دارند.

زیمبابوه نمونه بارز استفاده سو از سیستم ارز فیات

دولت آفریقایی زیمباوه در اوایل دهه 2000 بدترین حالت ممکن استفاده از سیستم ارز فیات را به تصویر کشید. بانک مرکزی این کشور در واکنش به مشکلات بغرنج اقتصادی شروع به چاپ پول با سرعت سرسام‌آور کرد.

نتیجه آن ابرتورم بود که در سال 2008 به 230 تا 500 میلیون درصد رسید. قیمت‎ها سریعا بالا رفت و مصرف‌کنندگان مجبور بود فقط برای خرید مایحتاج ابتدایی خود با کیسه‌های پر از پول به خرید بروند. در اوج این بحران، 100 تریلیون دلار زیمباوه تنها معادل 40 سنت دلار آمریکا بود!

ارز فیات در مقابل ارز دیجیتال

ارز بدون پشتوانه و ارز دیجیتال یک وجه مشترک دارند؛ پشتوانه هیچ‌ کدام یک کالای فیزیکی نیست، ولی شباهت آن‌ها همین جا تمام می‌شود.

با آن که پول بدون پشتوانه تحت کنترل بانک‌های مرکزی و دولت‌ها قرار دارد، ولی ارزهای دیجیتال الزاما غیرمتمرکز هستند. این غیرمتمرکز بودن را تا حد زیادی می‌توان به دفتر کل دیجیتال توزیع شده‌ای که با نام بلاک‌چین شناخته می‌شود، نسبت داد.

یک تفاوت قابل توجه دیگر بین این دو سیستم نحوه تشکیل هر کدام از این دو پول است. بیت کوین مانند اکثر ارزهای دیجیتال یک سطح تامین کنترل‌شده و محدود دارد. در مقابل، بانک‌ها می‌توانند براساس قضاوت خود از نیازهای اقتصادی یک دولت از هیچ ارز فیات خلق کنند.

تنها شباهت ارز فیات و ارز دیجیتال بدون پشتوانه بودن آن‌ها است.

به علت این که ارزهای دیجیتال یک شکل دیجیتال از پول به شمار می‌روند، رقیب فیزیکی ندارند و بدون مرز هستند. بنابراین محدود به کشور خاصی نیستند و مبادلات جهانی با آن‌ها راحت‌تر انجام می‌شود.

علاوه بر این، تراکنش‌های ارزهای دیجیتال برگشت‌ناپذیر هستند و ویژگی‌های ذاتی این ارزها باعث می‌شود تا ردیابی آن‎ها در مقایسه با سیستم فیات به مراتب سخت‌تر باشد.

لازم به ذکر است، بازار ارز دیجیتال به مراتب کوچک‌تر است و بنابراین نسبت به بازارهای سنتی نوسان بسیار بیشتری دارد. احتمالا همین قضیه یکی از دلایلی است که ارزهای دیجیتال هنوز مورد پذیرش گسترده قرار نگرفتند. اما هرچه اقتصاد دنیای کریپتو رشد پیدا کند و به بلوغ بیشتری برسد، این نوسانات احتمالا کاهش پیدا خواهد کرد.

سخن پایانی

آینده هر دو نوع ارزی که اشاره کردیم از قطعیت لازم برخوردار نیست. با آن که ارزهای دیجیتال همچنان مسیر طولانی در پیش دارند و یقینا با چالش‌های متعددی روبرو خواهند شد، ولی پیشینه ارز فیات نشان از آسیب‌پذیری این نوع پول دارد.

به همین علت، افراد مختلف برای انجام تراکنش‌های مالی خود حداقل تا حدی، در حال بررسی احتمال‌های گوناگون یک سیستم کریپتوکارنسی قابل اعتماد هستند.

یکی از تفکرات اصلی خلق بیت کوین و ارزهای دیجیتال بررسی شکل جدیدی از پول است که براساس یک شبکه توزیع شده همتا به همتا ساخته شده باشد.

به احتمال خیلی زیاد علت خلق بیت کوین جایگزین شدن کامل با سیستم ارز فیات نبوده، بلکه هدف ارئه یک شبکه اقتصادی مزایا و معایب ارز فیات جایگزین است. با این حال، بیت کوین یقینا این پتانسل را دارد که یک سیستم مالی بهتر برای یک جامعه بهتر به وجود آورد.

مزایا و معایب ارزهای دیجیتال کدامند؟ | آشنایی با اصطلاحات این حوزه

معامله و سرمایه گذاری روی ارزهای رمزنگاری شده اغلب دارای ریسک قابل توجهی هستند‌، همانطور که در روز های اخیر ممکن است نوسانات بیت کوین و برخی دیگر از ارزهای دیجیتالی را مشاهده کرده باشید. علیرغم معایبی که در حال حاضر مربوط به ارزهای دیجیتال در برابر ارزهای فیات (مانند نقدینگی کمتر و حداقل گزینه‌های پرداخت) است‌، مزایای نگهداری ارزهای رمزنگاری شده با تبدیل شدن آنها به یک روش پرداخت متداول‌، افزایش می‌یابد. در اینجا یک بررسی کلی و جامع درمورد مزایا و معایب ارزهای دیجیتال آورده شده است.

مزایا و معایب ارزهای دیجیتال کدام است؟

۱) مزایا

بازار کریپتو پیش از تصمیم گیری نرخ بهره ممکن است سقوط خود را از سر می گیرد. در پی این بیشتر بخوانید

نرخ بهره بانکی آمریکا همچنان بیت کوین و آلت کوین‌ها را در نوسان شدید نگه داشته است. اقدامات بانک مرکزی بیشتر بخوانید

امنیت: پیشرفت‌های فناوری معمولاً منجر به افزایش نفوذ در حریم خصوصی شما می‌شود. در مقابل‌، همه هویت ها و معاملات در محیط ارزهای دیجیتال کاملاً محفوظ است. در حالی که اکثر معاملات ارزی آنلاین و بانکی بسیار امن هستند‌، شما همچنان می‌توانید در برابر اقدامات مجرمانه سایبری مانند هک آسیب پذیر باشید.

هزینه‌های پایین تراکنش: به دلیل حذف واسطه‌هایی مانند موسسات مالی، هزینه‌های معاملات ارزهای رمزنگاری شده به طور کلی بسیار پایین است.

غیر متمرکز بودن: فقدان مبادله مرکزی یا مرجع نظارت بر ارزهای رمزنگاری شده یکی از ویژگی‌های تعیین کننده آنها است. بسیاری از مردم این را یکی از بزرگترین مزایای ارزهای رمزنگاری شده و فناوری بلاک چین می‌دانند.

بازده قابل توجه: شما فقط باید به نمودار قیمت بیت کوین در بلند مدت نگاه کنید تا ایده‌ای از بازدهی که می توانید با سرمایه گذاری عاقلانه بر روی ارزهای دیجیتال ایجاد کنید‌، بدست آورید. دنیای رمزارزها هنوز در حال توسعه و گسترش است‌، بنابراین سرمایه گذاری مزایا و معایب ارز فیات بر روی ارز دیجیتال مناسب در آینده می‌تواند بازده قابل توجهی را در پی داشته باشد.

۲) معایب

پذیرش: از آنجا که ارزهای دیجیتال هنوز رایج نشده‌اند‌، اکثر مشاغل آنها را به عنوان پرداخت کالا یا خدمات نمی پذیرند. این وضعیت در نهایت تغییر خواهد کرد زیرا تصور عمومی باعث می‌شود ارزهای دیجیتالی به عنوان یکی از روش‌های پرداخت قابل قبول‌تر شوند. به عنوان مثال‌، PayPal به تازگی به مشتریان اجازه داده است تا موجودی بیت کوین خود را داشته باشند و قصد دارد پرداخت ها را با استفاده از رمزارزها تا اوایل سال ۲۰۲۱ مجاز کند.

نوسانات: نوسانات بازار مشاهده شده در برخی از ارزهای دیجیتالی می‌تواند منجر به سود یا ضررهای بزرگ شود. تجارت و سرمایه گذاری در زمینه رمزارز برای همه مناسب نیست‌، به ویژه برای افرادی که آستانه تحمل پایینی دارند یا از ریسک پذیری پایینی برخوردارند.

مالیات: سرویس درآمد داخلی (IRS) در وب سایت رسمی خود اعلام می‌کند که “معاملات ارزهای مجازی مانند معاملات در هر دارایی دیگر مشمول قانون است”. این صفحه وب IRS همچنین به راهنمای نحوه اعمال اصول مالیاتی کلی در معاملات انجام شده با استفاده از ارزهای دیجیتال پیوند می‌دهد.

فعالیت‌های غیرقانونی: با توجه به اینکه معاملات ارزهای دیجیتال عموما امنیت هویت را تأمین می‌کند‌، تصور می شود که بسیاری از افرادی که خارج از قانون فعالیت می‌کنند از ارز دیجیتال برای فعالیت‌های غیرقانونی استفاده می‌کنند. این فعالیتها می‌تواند شامل پولشویی‌، معاملات دارک وب و قاچاق مواد مخدر و انسان باشد.

واژگان ارزهای رمزنگاری شده

مانند بسیاری از بازارهای مالی دیگر‌، بازار ارزهای رمزنگاری شده نیز اصطلاحات خاص خود را توسعه داده است. برخی از اصطلاحات کلیدی مورد استفاده اپراتورهای بازار در زیر تعریف شده است.

Block: مجموعه‌ای از معاملات که به طور دائم در دفتر کل دیجیتال ثبت می‌شوند و به طور منظم در هر دوره زمانی روی یک بلاک چین انجام می‌شود.

Blockchain: بلاکچین لیستی دائما در حال رشد از بلوک‌ها در یک شبکه همتا به همتا که تراکنش‌ها را ثبت می‌کند.

Cryptocurrency exchanges‌: همچنین صرافی های دیجیتال نیز نامیده می‌شوند‌، که به طور کلی شامل مشاغل آنلاین هستند که به مشتریان اجازه می‌دهند ارزهای رمزپایه را با ارزهای فیات یا سایر ارزهای رمزنگاری شده مبادله کنند.

کیف پول رمزنگاری شده: یک حساب دیجیتالی امن برای ارسال‌، دریافت و ذخیره ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود. کیف پول‌های رمزنگاری می‌توانند مکانی باشند که برای ذخیره رمزارزها در محیط آفلاین استفاده می‌شوند یا کیف های میزبانی شده که توسط شخص ثالث میزبانی می‌شوند. کیف پول‌های میزبانی شده کلیدهای خصوصی شما را ذخیره کرده و امنیت موجودی ارزهای دیجیتال شما را تامین می‌کند.

دفتر کل توزیع شده: شبکه‌ای از گره‌ها یا رایانه‌های غیر متمرکز که به شبکه‌ای که داده‌های تراکنش در آن ذخیره می‌شود متصل می‌شوند. دفترهای توزیع شده نباید ارزهای رمزنگاری شده داشته باشند و می‌توانند خصوصی یا مجاز باشند.

Fork: که به عنوان “تقسیم زنجیره‌ای” نیز شناخته می‌شود، فورک شکافی است که یک نسخه متناوب از بلاک چین ایجاد می‌کند و سپس ۲ بلاکچین را همزمان اجرا می‌کند. به عنوان مثال‌، بیت کوین و بیت کوین کش به دلیل وجود یک فورک در بلاک چین اصلی بیت کوین بوجود آمد. نوع دیگری از فورک به عنوان “project” یا “software fork” شناخته می‌شود. در واقع زمانی اتفاق می‌افتد که توسعه دهندگان ارزهای رمزنگاری شده کد منبع پروژه altcoin موجود را گرفته و پروژه جدیدی ایجاد می‌کنند. به عنوان مثال‌، Litecoin یک software fork بیت کوین است.

ICO: عرضه اولیه سکه (ICO) زمانی اتفاق می‌افتد که یک ارز دیجیتال یا توکن جدید‌، معمولاً با تخفیف‌، به اولین مجموعه سرمایه گذاران خود فروخته می‌شود. ICO به شرکت‌های صادرکننده ارزهای رمزنگاری شده اجازه می‌دهد تا از مردم برای حمایت و توسعه کوین خود حمایت کنند.

استخراج: یک فرآیند محاسباتی فشرده در یک شبکه ارزهای رمزنگاری شده انجام می‌شود که در آن بلاک‌ها با تأیید تراکنش‌های دفتر کل توزیع شده به بلاک چین اضافه می‌شوند. ماینرها به عنوان پاداش تلاش‌های محاسباتی موفق خود، کوین‌های دیجیتالی دریافت می‌کنند.

آیا برای آینده آماده هستید؟

به نظر می‌رسد ارزهای دیجیتال و بلاک چین آینده مالی جهان را تشکیل خواهند داد. با وجود نوسانات معمولی فعلی و عدم پذیرش گسترده به عنوان روش پرداخت‌، به نظر می‌رسد ارزهای رمزنگاری شده به طور فزاینده‌ای برای پرداخت‌های آنلاین مورد استفاده قرار می‌گیرند. بنابراین آنها می‌توانند یک سرمایه گذاری بلند مدت جالب انجام دهند‌، به ویژه اگر اشتیاق زیادی برای ریسک دارید.

حالا که با مزایا و معایب ارزهای دیجیتال در دنیا آشنا شدید، اگر قصد خرید و فروش ارزهای دیجیتال را دارید، پیشنهاد می‌کنم مقاله «آموزش معامله ارز دیجیتال» را هم مطالعه کنید. اگر هم به دنبال کیف پول‌های سخت افزاری هستید، اول پرداخت خدمات فروش کیف پول لجر (LEDGER) و کیف پول ترزور (TREZOR) را هم به مشتریان خود عرضه می‌‌کند که از امنیت بالایی برخوردار هست.