معایب پول های فیات

ارز دیجیتال

تفاوت ارز دیجیتال با ارز فیات – ارز دیجیتال چیست؟

ارز فیات و ارز دیجیتال دو مورد از مهم ترین و معروف ترین ارزهای جهان می باشند که در کل جهان و تقریباً در تمامی کشورهای جهان از آن استفاده می شود. مردم جهان ، مخصوصاً تاجران کشورها جهت نقل و انتقالات مالی خود مجبورند یکی از این دو ارز را جهت تجارت و نقل و انتقالات خود استفاده کنند. سایت آموزشی ایتسکا با آموزش بازارهای سرمایه گذاری و معامله در این بازار ها قصد دارد بر علم و دانش هم وطنانمان افزوده و آنها را جهت کسب سود در این راه یاری رساند.

ارز فیات چیست؟

ارز فیات (Fiat Currency) همان پول دولتی می باشد که هیچ پشتوانه ای مانند طلا ، نقره و … نداشته و فقط از طرف دولت و بانک مرکزی آن کشور پشتیبانی می شود. ارزهای کاغذی مهم مانند دلار ، یورو و … از نوع فیات بوده و هیچ پشتوانه ای جز دولت ندارند. چاپ ارز های کاغذی فیات دست دولت ، بانک مرکزی و اقتصاد دانان کشور می باشد . چون هیچ پشتوانه ای ندارد دولت ها معمولاً در زمان کسری بودجه و … اقدام به چاپ فیات کرده و در صورت نظارت نادرست ، بجای بهتر شدن اوضاع کشور باعث افزایش تورم می شود. چون فیات بدون پشتوانه می باشد ، زمانی که کشور دچار تورم می شود ارزش پول فیات پایین می آید.

با ارز فیات دولتمردان راحتتر می تواند بر اوضاع اقتصادی کشور تاثیر بگذارند و در شرایط بد اقتصادی با اقدام های به موقع می توانند به بحران اقتصادی کشور کمک کرده و از تورم و بیکاری جلوگیری کنند. ارزهای مهم جهان مخصوصاً دلار و یورو از نوع فیات می باشند و به دلیل فیات بودنشان در سراسر جهان از آنها استفاده می شود. ولی اقتصاد دانان با توجه به اینکه می دانند چاپ بیش از حد فیات باعث سقوط اقتصادی کشورها و تورم شدید خواهد شد ؛ از چاپ بی رویه جلوگیری می کنند. از نمونه های تورم شدید در اثر پول فیات می توان به سال مالی دولت زیمبابوه توجه کرد که باعث تورم اقتصادی شدید شد.

ارز فیات

تاریخچه ارز دیجیتال

ارز دیجیتالی (Digital currency) با نام ارز های مجازی و رمز ارز ها (Cryptocurrency) نیز شناخته می شوند. از معروف ترین ارز های دیجیتال می توان بیت کوین (Bitcoin) و آتریوم (Atrium) را نام معایب پول های فیات برد که به عنوان پول غیر متمرکز دیجیتال استفاده می شوند. یکی از اولین ارزهای دیجیتال در سال ۱۹۹۶ با پشتوانه طلا به وجود آمد. بعد از آن بسیاری از تاجران و افراد که در مبادله پول مشکل داشتند ، تصمیم به استفاده از ارز مشترکی بین خود گرفتند تا با تبدیل پول خود از دلار و یورو به آن ارز ، با پرداخت کارمزد ناچیزی اقدام به معامله و تبادل کالا با یک ارز مشترک کنند. این ارز دیجیتال مشترک ، رزرو آزادی (Liberty Reserve) نامیده شد. متأسفانه این دو ارز دیجیتال متمرکز بوده و امکان پولشویی در آن وجود داشت ولی به دلیل راحتی مبادله بسیار مورد استقبال قرار گرفته بود . پس جهت جلوگیری از این مشکلات ارز غیر متمرکز دیجیتال با نام بیت کوین توسط گروه ناشناسی به نام ساتوشی ناکاموتو ارائه شد. در این مقاله تأکید بر استفاده از نظام ارزی غیرمتمرکز بود.

سه اصل مهم در ارز دیجیتال

اصل اول : در این نظام ارزی بر این اصل تأکید می شود که غیر متمرکز باشد ، یعنی هیچ نظارتی بر آن وجود نداشته و بالا و پایین رفتن قیمت آن فقط توسط مشترکین و استفاده کنندگان آن مشخص شده و تحت کنترل هیچ کشور و یا مقامی نمی باشد.

اصل دوم : در استفاده از ارزهای دیجیتال نیاز به اعتماد سازی نمی باشد و در چون دقت و شفافیت خاصی در ارز های دیجیتال وجود دارد که که نیازی به اعتماد و سپس استفاده از آن نمی باشد. در صورتی که مثلاً زمانی که از سیستم بانکی جهت نگهداری و نقل و انتقال پول های خود استفاده می کنیم ، ابتدا باید به بانک مورد نظر از لحاظ اینکه پول های ما از دست نرفته و در بانک محفوظ خواهد بود ، اعتماد کرده و سپس اقدام به سپرده گذاری کنیم. در صورتی که این اعتماد در ارز های دیجیتال نیاز نمی باشد.

اصل سوم: استفاده از ارز دیجیتال باعث از بین رفتن واسطه ها در معاملات شده و تاجران و معایب پول های فیات سایر افراد بدون پول واسطه و مستقیماً اقدام به رد و بدل پول می کنند. ظهور ارزهای دیجیتال در ابتدا نیز به دلیل از بین بردن واسطه ها در مبادلات به وجود آمدند.

ارز دیجیتال

شباهت ارز دیجیتال و ارز فیات

ارز دیجیتال و ارز فیات یک ویژگی مشترک بسیار مهم دارند. بر اساس این ویژگی هیچ کدام از این دو ارز دارای پشتوانه خاصی نمی باشند. و هیچ کالا و یا طلا و نقره و … از لحاظ پشتوانه ندارند. ارز فیات با تشخیص دولت و بدون پشتوانه چاپ شده و به خزانه و اقتصاد با مهارت خاصی تزریق می شود. ارز دیجیتال نیز با استفاده از تکنولوژی رمزنگاری تولید شده و هیچ پشتوانه ای ندارد. مبادلات ارز فیات با استفاده از اینترنت نیز صورت می گیرد به این دلیل بسیاری از افراد به اشتباه این دو را یکی می دانند. ولی ارز دیجیتال با فیات تفاوت های بسیار زیادی داشته و اصل و بنیاد هردو کاملاً متفاوت از هم می باشد.

پول یا ارز فیات (بدون پشتوانه) چیست؟

پول فیات به ارز دولتی بدون پشتوانه طلا یا نقره گفته می‌‌شود که ارزش خود را از عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادرکننده آن می‌‌گیرد. ارزهای بزرگ جهان بدون پشتوانه هستند و این پول دارای مزایا و معایبی است؛ مثلاً اگر دولت‌‌ها بتوانند مدیریت مناسبی بر عرضه پول و مدیریت اقتصادی داشته باشند، می‌‌تواند منافع زیادی در پی داشته باشد. اما در صورت بروز اشتباهاتی مانند چاپ بیش از حد اسکناس، تورم شدیدی شکل می‌‌گیرد، مانند آنچه در اوایل قرن اخیر در زیمباوه رخ داد.

پول فیات یا بدون پشتوانه همان ارز دولتی است که از حمایت یک کالای فیزیکی مانند طلا یا نقره برخوردار نیست بلکه توسط دولت پشتیبانی می‌‌شود. ارزش پول فیات به‌‌جای ارزش کالای پشتیبان آن، مانند آنچه در پول کالا می‌‌بینیم، از رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادر‌‌کننده آن تامین می‌‌شود. بیشتر ارزهای کاغذی مدرن از جمله دلار ایالات متحده، یورو و ارزهای بزرگ دیگر جهان، ارزهای فیات هستند.

کلمه فیات از ریشه لاتین گرفته شده است و می‌‌توان آن را به «باید باشد» یا «بگذار انجام شود» ترجمه کرد.

نکات کلیدی درمورد ارز فیات:

• فیات یک ارز دولتی است که پشتوانه کالایی (مثلا طلا) ندارد.
• پول فیات کنترل اقتصاد را به دست بانک‌‌های مرکزی دولت‌‌ها می‌‌دهد چون آن‌‌ها هستند که میزان چاپ اسکناس را تعیین و کنترل می‌‌کنند.
• یکی از خطرات پول فیات این است که کشورها ممکن است میزان زیادی از آن را چاپ کنند که باعث ایجاد ابر تورم (hyperinflation) می‌‌شود.

روش کار پول فیات

پول فیات تنها به این دلیل ارزش دارد که دولت ارزش آن را حفظ می‌‌کند یا چون دو طرف معامله بر سر ارزش آن توافق دارند.

از نظر تاریخی، دولت‌‌ها با استفاده از فلزات گران‌‌بهایی مانند طلا و نقره سکه ضرب می‌‌کردند یا پولی کاغذی چاپ می‌‌کردند که قابل معاوضه با مقدار مشخصی کالای فیزیکی بود. پول فیات قابل تبدیل نبوده و نمی‌‌‌‌تواند بازخرید شود.

بیشتر ارزهای کاغذی مدرن ازجمله دلار ایالات متحده پول فیات هستند.

به این دلیل که پول فیات به ذخایر فیزیکی مانند اندوخته طلا یا نقره ملی پیوند نخورده است، ریسک از دست دادن ارزش خود به دلیل تورم یا حتی بی‌‌ارزش شدن درصورت بروز ابر تورم را دارد. اگر مردم باور خود به ارز ملی را از دست بدهند، آن پول دیگر نمی‌‌تواند ارزش خود را حفظ کند. این مورد با ارزی که مثلا دارای پشتوانه طلاست تفاوت دارد. این ارز به دلیل تقاضا برای طلا در صنعت جواهرات و همچنین تولیدکنندگان لوازم الکترونیکی، کامپیوترها و وسایل نقلیه هوایی، از ارزشی ذاتی برخوردار است.

دلار ایالات متحده هم یک پول فیات و هم پول قانونی رایج (legal tender) است که برای بدهی‌‌های خصوصی و عمومی مورد پذیرش است. پول قانونی رایج اساساً به ارز‌‌ی گفته می‌‌شود که قانونی بودن آن توسط دولت اعلام شود. دولت‌‌های زیادی اقدام به چاپ ارز فیات کرده و سپس با تعیین آن به‌‌عنوان استاندارد پرداخت بدهی، آن را به پول قانونی رایج بدل می‌‌کنند.

در ایالات متحده، در گذشته ارز این کشور دارای پشتوانه طلا (و در برخی موارد نقره) بود. دولت فدرال از زمان تصویب لایحه بانکداری فوق‌‌العاده سال 1933، شهروندان را از معاوضه ارز با طلای دولتی منع کرد. استاندارد طلا که ارز ایالات متحده را با طلای دولتی مورد پشتیبانی قرار می‌‌داد، در سال 1971 که ایالات متحده ارسال طلا به دولت‌‌های خارجی به ازای ارز ایالات متحده را متوقف کرد، به طور کامل به پایان رسید. از آن زمان گفته می‌‌شود که دلار آمریکا دارای پشتوانه «ایمان و اعتماد کامل» دولت ایالات متحده است، و «پول قانونی برای بدهی‌‌های عمومی و خصوصی» شناخته می‌‌شود اما در خزانه‌‌داری ایالات متحده یا بانک مرکزی، مانند سابق دیگر با پول قابل بازخرید نیست. بدین صورت دلار ایالات متحده حالا دیگر پولی قانونی است که قابلیت معاوضه با طلا، نقره یا کالاهای دیگر را ندارد.

مزایا و معایب پول فیات

پول فیات در صورتی که بتواند نقش‌‌هایی را ایفا کند که اقتصاد یک ملت از واحد پولی خود انتظار دارد، نقش‌‌هایی مانند ذخیره ارزش، ایجاد حساب عددی و تسهیل تبادل، به‌‌عنوان یک ارز خوب عمل خواهد کرد. پول فیات سینیورژ یا درآمد حاصل از چاپ و نشر پول بسیار خوبی دارد.

ارزهای فیات در قرن بیستم اهمیت و رواج یافتند و دلیل این رواج و اهمیت تا حد زیادی این بود که دولت‌‌ها و بانک‌‌های مرکزی به دنبال ایمن نگه داشتن اقتصادهای خود از بدترین اثرات رونق و رکود ملی چرخه‌‌های کسب‌‌وکار بودند. از آنجایی که پول فیات یک منبع کمیاب یا ثابت مانند طلا نیست، بانک‌‌های مرکزی کنترل بسیار بیشتری بر عرضه آن دارند و همین امر به آنان قدرت بیشتری برای مدیریت متغیرهای اقتصادی مانند عرضه اعتبار، نقدینگی، نرخ سود و نوسان قیمت می‌‌دهد. به‌‌عنوان مثال، بانک مرکزی ایالات متحده مسئولیت دوگانه پایین‌‌ نگه داشتن نرخ بیکاری و تورم را دارد.

با این حال، بحران مسکن سال 2007 و بحران‌‌های مالی متعاقب آن، این باور که بانک‌‌های مرکزی می‌‌تواند از رکود جدی اقتصادی توسط تنظیم عرضه پول جلوگیری کنند کمرنگ شد. به‌‌عنوان مثال، یک ارز دارای پشتوانه طلا عموماً با ثبات‌‌تر از پول فیات است چون عرضه طلا محدود است. فرصت‌‌های بیشتری نیز برای ایجاد حباب با پول فیات وجود دارد چرا که عرضه آن نامحدود است.

کشور آفریقایی زیمباوه در اوایل دهه 2000 به یکی از بدترین نمونه های ابر تورم تبدیل شد. بانک مرکزی زیمباوه در پاسخ به مشکلات شدید اقتصادی، شروع به چاپ پول با سرعت بسیار بالا کرد. این امر منجر به ابر تورم شد و نرخ تورم در سال 2008 در بازه 230 تا 500 میلیارد درصد قرار داشت. قیمت‌‌ها به شدت افزایش یافتند و مصرف‌‌کنندگان برای خرید محصولات مورد نیاز روزمره خود مجبور به حمل جعبه‌‌های بزرگ پول بودند. در اوج بحران، هر 1 تریلیون دلار زیمباوه حدود 50 سنت ایالات متحده ارزش داشت.

مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال و بررسی مزایای آنها

سیستم‌های مالی جهان طی سال‌ها دچار تغییرات بسیاری شده‌اند. در واقع با گذر زمان و با ظهور ارزهای مجازی چالش‌های مالی جدیدی نیز ایجاد شد. همان‌طور که می‌دانید پول فیات در حال ناپدید شدن است و ارزهای دیجیتال جایگزین خوبی برای آن محسوب می‌شوند. اما کدام بهتر است؟ پول فیات یا ارز دیجیتال؟ تنها با مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال می‌توان فهمید کدام یک کاربرد بهتری خواهد داشت.

آیا شما علاقه‌مند به دنیای سنتی هستید یا دنیای مدرن را بیشتر دوست دارید؟ پول فیات مناسب زندگی سنتی است و ارز دیجیتال بیشتر در زندگی‌ مدرن کاربرد دارد. با مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال و بررسی و تحلیل مزایا معایب پول های فیات و معایب هر یک از آنها می‌توانید به قطع تصمیم بگیرید که زندگی سنتی را بیشتر دوست دارید یا زندگی مدرن را؟ کیوسک آکادمی به طور خلاصه توضیح می‌دهد که هر دو این موارد نوعی ارز محسوب می‌شوند اما چند تفاوت چشمگیر دارند.

منظور از پول فیات چیست؟

پول فیات بیشتر برای معاملات مالی استفاده می‌شود. به طور کلی پول فیات نشان‌دهنده ارزش مالی هر کشور در سراسر جهان است. تاریخچه پول نشان می‌دهد در نخستین دوره‌های تمدن انسانی، جوامع مختلف دام‌ها یا حتی شتر خود را پول می‌دانستند. در واقع هر وسیله و محصولی از پوست گیاهان گرفته تا نمک نوعی پول محسوب می‌شد.

با گذر زمان پول شکل آشناتری پیدا کرد و به صورت سکه‌های گرانبها قابل دسترسی بود. در حال حاضر نیز پول فیات پول قانونی سراسر جهان محسوب می‌شود. این پول رایج توسط دولت‌ها صادر شده و هیچ ارزش ذاتی ندارد. در نظر داشته باشید تنها اسکناس‌های کاغذی جز پول فیات نیستند اما رایج‌ترین پول فیات اسکناس‌های صادرشده توسط دولت‌هاست.

با این حال ما قصد داریم در این مقاله به مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال اشاره کنیم. تاریخ به ما نشان می‌دهد که پول به طور دائم در حال تکامل است. پول فیات نیز دستخوش این به روز رسانی‌های اساسی قرار می‌گیرد. ارزش پول فیات جهانی، در حال عوض شدن است. جایگزینی برای پول فیات در نظر گرفته شده که قرار نیست تحت کنترل یک نهاد دولتی قرار بگیرد.

بررسی مفهوم ارز دیجیتال

برای مقایسه بهتر پول فیات و ارز دیجیتال باید درک درستی از رمز ارزها داشته باشید. درست است که ارزهای دیجیتال نیز همانند پول عمل می‌کنند و نوعی وسیله برای مبادلات دو طرفه محسوب می‌شوند. اما به طور حتم تفاوت‌های چشمگیری بین پول فیات و ارزهای دیجیتال وجود دارد. ارزهای دیجیتال بدون دخالت افراد واسطه معاملات بسیاری را انجام می‌دهند.

در ضمن ارزهای مجازی به نهادهای واسطه همانند بانک‌ها هیچ نیازی ندارند. پول فیات همیشه تحت تاثیر تورم قرار می‌گیرد و بانک‌های مرکزی بیشتر این تورم را در دست دارند. اما ارزهای مجازی پیشرو میدان مالی در سراسر جهان هستند و حتی تاحدود زیادی از طلا نیز کمیاب‌تر خواهند بود.

ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز ولی جهانی هستند. این رمز ارزها توسط هیچ دولت یا بانک مرکزی کنترل و نظارت نمی‌شوند. الگوریتم عرضه این ارزهای دیجیتال به صورت دیجیتالی است و شما موظف هستید مالیات وارده بر این ارزهای مجازی را پرداخت کنید. ناگفته نماند هرگز امکان ندارد که یک ارز دیجیتال تقلبی باشد در نتیجه امنیت مالی بازار ارزهای مجازی از پول فیات بسیار بیشتر است.

کارایی پول فیات و ارز دیجیتال در کنار یکدیگر چگونه خواهد بود؟

آیا ارزهای مجازی می‌توانند به تنهایی تمامی مبادلات را مدیریت کنند؟ عده‌ای معتقدند می‌توان ارزهای دیجیتال را در کنار پول فیات پذیرفت. البته پول فیات و ارز دیجیتال تا حدود زیادی در رقابت با یکدیگر قرار دارند.

همان‌طور که می‌دانید هر یک از این ارزها، پول فیات و ارزهای دیجیتال، کارایی‌های متفاوتی دارند. اما هر دو ارز می‌توانند با تعادل مناسبی کنار یکدیگر در گردش باشند. بدون‌شک نرخ بازدهی این دو ارز با یکدیگر متفاوت خواهد بود. اما صادرکنندگان هر یک از این ارزها، قوانین عرضه مخصوص به خود را دارند و همچنین خود هزینه‌های تولید را پشتیبانی می‌کنند.

به طور کلی این دو ارز در کنار یکدیگر می‌توانند بازدهی قابل قبولی داشته باشند اما به طور حتم درجه مقبولیت هر یک از آنها با دیگری متفاوت خواهد بود. پول فیات بیشتر در مدل‌ها و بازارهای سنتی طرفدار دارد. عده‌ای معتقدند ارز دیجیتال در مقابل پول فیات، پرهزینه‌تر است و کمتر موردپسند جوامع مختلف قرار می‌گیرد.

برابری ارز دیجیتال با پول فیات

ارزهای دیجیتال نیز همانند پول فیات عمل می‌کنند و به شما اجازه مبادله و معامله می‌دهند. تا زمانی که ارزهای دیجیتال نیز ارزش مالی مورد نظر شما را ذخیره و معامله‌ای بین دو طرف ایجاد کنند، پول محسوب می‌شوند. اما نمی‌توان گفت ارزهای دیجیتال با پول فیات برابر هستند. در ادامه مقایسه دقیق‌تری از پول فیات و ارز دیجیتال را توضیح می‌دهیم.

در حال حاضر ارزهای دیجیتال کارایی‌ها و قابلیت‌هایی دارند که پول فیات نمی‌تواند از پس این وظایف برآید. در نتیجه این مورد نقضی بر برابری پول فیات و ارز دیجیتال است. نابرابری دیگری که از مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال به چشم می‌خورد مربوط به دریافت و ارسال این دو ارز است. ارزهای دیجیتال را می‌توان در هر نقطه و برای هرکسی بدون نیاز به هیچ بانک یا واسطه‌ای ارسال کرد.

ناگفته نماند انقلابی‌ترین ویژگی ارزهای دیجیتال مربوط به ارسال آن به هر نقطه‌ای از جهان است. هنگامی که تقاضا برای وام زیاد می‌شود، دولت‌ها مجبور به تولید پول بیشتری هستند. در این زمان پول فیات بیشتر از ارزهای مجازی استفاده می‌شود. پس پول فیات و ارزهای دیجیتال در سیستم بدهی مالی کارایی‌های متفاوتی دارند و با یکدیگر برابر نیستند. در واقع پول فیات بیشتر از ارزهای دیجیتال برای وام و بدهی استفاده می‌شود.

ارزهای دیجیتال جایگزین خوبی برای پول فیات هستند؟

طبق نظرسنجی و گزارشات جمع‌آوری‌شده از متخصصان بازار ارزهای مجازی، پول فیات تا سال 2050 به طور کامل از میدان مسائل مالی خارج می‌شود و جای خود را به ارزهای دیجیتال می‌دهد. اما آیا ارزهای دیجیتال جایگزین خوبی برای پول فیات هستند؟ 54 درصد از اعضای بزرگ هیئت ارزهای مجازی به افزایش کارایی ارزهای دیجیتال و جایگزینی آنها امیدوار و خوش‌بین هستند.

42 درصد از متخصصان نیز به طور کامل اطمینان دارند که ارزهای دیجیتال بهترین جایگزین پول فیات خواهند بود. در واقع موجب بهتر شدن روند معاملات مالی می‌شوند. در ضمن 44 درصد از متخصصان جهانی بازار ارزهای مجازی بعد از مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال به این نتیجه رسیدند که: ارزهای دیجیتال هرگز از بین نمی‌روند بلکه جایگزین 100 درصد پول فیات می‌شوند.

با وجود اینکه عده‌ای بیان کردند ارزهای دیجیتال در حال حاضر کم‌ارزش هستند و به طور متوسط ارزش آنها با گذر زمان کاهش می‌یابد، اما پیش‌بینی‌های هیئت مدیران بازار ارزهای دیجیتال حاکی از پایان روند نزولی این بازار است. مدیر عامل شرکت مورفر (Morpher) مارتین فرهلر (Martin Frohler)بیشترین صعود و افزایش قیمت را برای بیت کوین پیش‌بینی می‌کند.

چهار مورد از تفاوت‌های اصلی ارز دیجیتال و پول فیات

این روزها خیلی از افراد از طریق پول‌های الکترونیکی معاملات و مبادلات مورد نظر خود را انجام می‌دهند. این افراد باور دارند که با گذر زمان ارزهای مجازی جایگزین پول فیات می‌شوند. البته با وجود برخی مخالفت‌های برجسته صادرشده توسط نهادهای نظارت مالی در سراسر جهان، ممکن است کمی طول بکشد تا ارزهای دیجیتال جایگزین پول فیات شوند.

ورود ارزهای مجازی به بازارهای مالی به سادگی انجام نشده است. بنابراین جایگزینی این ارزها نیز امری زمان‌بر خواهد بود. البته با مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال هرکسی به فواید و معایب این دو ارز مسلط می‌شود. در واقع پس از مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال، تصمیم‌گیری ساده‌تر خواهد بود.

دنیای مالی مسلط بر جهان در حال تغییر است. در واقع کم‌کم شاهد یک اقتصاد رایانه‌ای خواهیم بود. در نتیجه تنها بخش کوچکی از سیستم مالی آیندگان به شکل فیزیکی یا پول فیات قابل دسترسی خواهد بود. بنابراین بخش باقیمانده این سیستم در قالب ارزهای دیجیتال و الکترونیکی استفاده می‌شود. در ادامه 4 مورد از تفاوت‌های اساسی این دو ارز را بازگو می‌کنیم:

قانونی بودن

ارزهای فیات توسط دولت‌های بزرگ صادر می‌شوند. همچنین بانک‌های مرکزی این ارزها را منتشر می‌کنند. بنابراین پول فیات پول قانونی است که اغلب در بازارهای رسمی کاربرد مناسبی دارد. به خاطر داشته باشید که دولت‌ها بر عرضه پول فیات تسلط دارند و ارزش‌گذاری این پول‌ها تحت تسلط دولت است.

ازطرف دیگر ارزهای دیجیتال تنها جزئی از دارایی‌های دیجیتال محسوب می‌شوند که برای مبادلات مجازی بیشتر کاربرد دارند. در واقع دولت‌های بزرگ هیچ کنترلی بر ارزهای مجازی ندارند. در نتیجه هیچ نهاد دولتی یا مرکزی نمی‌تواند ارزش‌گذاری ارزهای دیجیتال را عهده‌دار شود.

ملموس بودن

احساس فیزیکی تنها مخصوص پول فیات است. نمی‌توان ارزهای دیجیتال را لمس کرد زیرا این ارزها به صورت آنلاین و سکه‌های مجازی وجود دارند. پس از مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال متوجه می‌شوید که احساس فیزیکی برای ارزهای مجازی وجود ندارد و جنبه فیزیکی تنها چالشی مخصوص پول فیات است.

روش‌های تبادل

ارزهای دیجیتال به صورت دیجیتالی تبادلات لازمه را انجام می‌دهند. این ارزها توسط رایانه‌ها عمل می‌کنند و دارای کدها و رمزهای خصوصی هستند. بنابراین انواع تبادلات ارزهای دیجیتال، به طور کامل دیجیتالی انجام می‌شوند. در مقابل، پول فیات هم دیجیتالی و هم فیزیکی قابل مبادله است.

با مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال متوجه می‌شوید که پول فیات از طریق خدمات و سرویس‌های پرداختی الکترونیکی به صورت دیجیتالی نیز قابل مبادله است اما ارزهای دیجیتال را به هیچ شکلی نمی‌توان به صورت فیزیکی مبادله کرد. روش مبادله نیز یکی از تفاوت‌های منحصربه فرد این دو ارز به حساب می‌آید.

تامین و عرضه

عمده‌ترین تفاوت پول فیات و ارز دیجیتال مربوط به روش تامین و عرضه آنهاست. آیا می‌دانید پول فیات به شکل نامحدودی عرضه می‌شود؟ بدین ترتیب بانک‌ها و موسسات مرکزی برای تولید پول فیات هیچ محدودیتی ندارند. اما ارزهای دیجیتال سقف خاصی در عرضه و تامین دارند.

بدین معنا که مقدار مشخصی سکه ارز مجازی وجود دارند که در بیشتر مواقع در دسترس هستند. برای مثال تعداد کل سکه‌های تولیدشده بیت کوین حدود 21 میلیون است. یعنی عرضه بیت کوین تا به امروز از این تعداد پیشی نگرفته است. پس با مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال مشخص شد که میزان سرمایه در گردش را می‌توان با کمک ارزهای دیجیتال و در هر زمانی بررسی کرد.

نتیجه‌گیری

در مقاله مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال ویژگی‌های این دو ارز را بیان کردیم و نشان دادیم که این ارزها ابزار اصلی برای خریدهای قانونی محسوب می‌شوند. در ضمن طی این مقاله به بررسی معایب و چالش‌های پول فیات و ارز دیجیتال نیز اشاره کردیم. اما به طور کلی این دو ارز به یک اندازه مورد توجه مردم در سراسر جهان هستند.

با وجود اینکه ارزهای دیجیتال در مقایسه با پول فیات مزایای بیشتری دارند اما هنوز به بلوغ کامل نرسیده‌اند. به نظر می‌رسد تا جایگزینی ارزهای دیجیتال زمان بسیاری باقیست. در واقع ارزهای دیجیتال هنوز روش پرداخت استانداردی برای مبادلات فعلی به حساب نمی‌آیند. در این مرحله بیشتر موضوع زمان حائز اهمیت است.

در نظر داشته باشید ارزهای دیجیتال به احتمال خیلی زیاد با گذر زمان تکامل بیشتری پیدا می‌کنند. کم‌کم این ارزها محصولات جدیدی روی کار می‌آورند که ممکن است سیستم مالی و پولی جهانیان را تغییر دهد. سخن پایانی اینکه معایب پول های فیات معاملات در دنیای مدرن بیشتر به صورت خودکار انجام می‌شوند و بازار سنتی رو به فراموشی است.

آیا مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال برای شما مفید بود؟ خوشحال می‌شویم نظر خود را با ما به اشتراک بگذارید.

پول فیات چیست؟

پول فیات یک ارز صادر شده توسط دولت است که توسط یک کالای فیزیکی مانند طلا یا نقره پشتیبانی نمی شود، بلکه توسط دولتی صادر کننده آن پشتیبانی می شود.

ارزش پول فیات از رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادرکننده به جای ارزش کالایی که پشتوانه آن است، به دست می‌آید.

اکثر ارزهای کاغذی مدرن، ارزهای فیات هستند، از جمله دلار آمریکا، یورو و سایر ارزهای اصلی جهانی.

ارزش پول های فیات در اکسچنج ها و از طریق رابطه بین عرضه و تقاضا بدست می آید.

برخی کشور ها برای توسعه صادرات سیاست های پولی خاصی را دنبال میکنند و تلاش میکنند ارزش پول خود کمی پایین تر از معمول نگه دارند.

برعکس برخی از کشورها مانند کشورهای صادر کننده نفت وظیفه دارند تا حد امکان ارزش پول خود را بالاتر از حد معمول نگه دارند تا به واردات کالاهای غیر ضروری دامن بزنند و زمینه های خروج ارز به کشور های غربی را فراهم کنند.

درک فیات مانی

اصطلاح “fiat” یک کلمه لاتین است که اغلب به عنوان “آن را باید” یا “اجازه دهید انجام شود” ترجمه می شود.

بنابراین، ارزهای فیات فقط به این دلیل ارزش دارند که دولت آن ارزش را حفظ می کند.

هیچ فایده ای برای فیات کردن پول به خودی خود وجود ندارد.

پول فیات زمانی به وجود آمد که دولت ها از یک کالای فیزیکی با ارزش مانند طلا یا نقره سکه ضرب می کردند یا پول کاغذی را چاپ می کردند که می توانست برای مقدار مشخصی از کالای فیزیکی بازخرید شود.

با این حال، فیات غیرقابل تبدیل است و صرفاً به این دلیل که هیچ کالایی پشتوانه آن وجود ندارد، قابل بازخرید نیست.

از آنجایی که پول فیات به ذخایر فیزیکی مانند ذخیره ملی طلا یا نقره مرتبط نیست، خطر از دست دادن ارزش به دلیل تورم یا حتی بی ارزش شدن در صورت تورم فوق العاده را دارد.

در برخی از بدترین موارد ابر تورم، مانند مجارستان بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم، نرخ تورم می تواند در یک روز دو برابر شود.

علاوه بر این، اگر مردم اعتماد خود را به پول یک کشور از دست بدهند، پول دیگر ارزشی نخواهد داشت.

این بسیار متفاوت از ارزی است که برای مثال طلا پشتوانه آن است.

به دلیل تقاضا برای طلا در جواهرات و تزئینات و همچنین ساخت دستگاه های الکترونیکی، کامپیوترها و وسایل نقلیه هوافضا، ارزش ذاتی دارد.

تاریخچه فیات مانی در ایالات متحده

دلار آمریکا هم به عنوان پول واقعی و هم ارز قانونی در نظر گرفته می شود که برای بدهی های خصوصی و دولتی پذیرفته می شود.

مناقصه قانونی اساساً هر ارزی است که یک دولت قانونی اعلام کند. بسیاری از دولت‌ها ارز فیات صادر می‌کنند، سپس با تعیین آن به عنوان استاندارد بازپرداخت بدهی، آن را به عنوان ارز قانونی تبدیل می‌کنند.

پیش از این در تاریخ ایالات متحده، پول این کشور با پشتوانه طلا (و در برخی موارد، نقره) بود.

دولت فدرال با تصویب قانون بانکداری اضطراری در سال 1933 به شهروندان اجازه مبادله ارز با طلای دولتی را متوقف کرد.

استاندارد طلا که از پول ایالات متحده با طلای فدرال حمایت می کرد، در سال 1971 زمانی که ایالات متحده نیز صدور طلا به دولت های خارجی را در مبادله متوقف کرد، به طور کامل پایان یافت.

از آن زمان، دلارهای ایالات متحده توسط “ایمان و اعتبار کامل” دولت ایالات متحده، “پول رایج (Legal Tender) برای همه بدهی ها، دولتی و خصوصی” پشتیبانی می شود، اما “قابل بازپرداخت با پول قانونی در خزانه داری ایالات متحده یا در هیچ کشوری نیست.

بانک فدرال رزرو،” همانطور که قبلاً ادعا می شد اسکناس های دلار آمریکا را چاپ می کرد.

از این نظر، دلار آمریکا اکنون به جای «پول قانونی» که می‌تواند با طلا، نقره یا هر کالای دیگری مبادله شود، پول رایج یا «مناقصه قانونی» است.

مزایا و معایب فیات مانی

مزایای پول فیات

به عنوان یک ارز خوب عمل می کند اگر بتواند نقش هایی را که اقتصاد یک کشور به واحد پولی خود نیاز دارد که عبارتند از :

همچنین دارای اعتبار عالی است، به این معنی که تولید آن مقرون به صرفه تر از ارزی است که مستقیماً به یک کالا وابسته است.

ارزهای فیات در قرن بیستم تا حدی به این دلیل محبوبیت پیدا کردند که دولت ها و بانک های مرکزی به دنبال محافظت از اقتصاد خود در برابر بدترین اثرات رونق و رکود طبیعی چرخه تجاری بودند. از آنجایی که پول ثابت مانند طلا منبع کمیاب یا ثابت نیست، بانک‌های مرکزی کنترل بسیار بیشتری بر عرضه آن دارند که به آنها قدرت مدیریت متغیرهای اقتصادی مانند عرضه اعتبار، نقدینگی، نرخ بهره و سرعت پول را می‌دهد.

به عنوان مثال، فدرال رزرو ایالات متحده دارای وظایف دوگانه برای پایین نگه داشتن نرخ بیکاری و تورم است.

معایب

با این حال، بحران وام مسکن در سال 2007 و رکود مالی متعاقب آن، این باور را کاهش داد که بانک‌های مرکزی لزوماً می‌توانند با تنظیم عرضه پول از رکود یا رکود جدی جلوگیری کنند.

ارز فیات چیست و چه تفاوتی با ارز دیجیتال دارد؟

تا حالا به این فکر کرده‌اید که پول‌های کاغذی امروز، از کجا آمدند؟ یا مثلا چرا پول به صورت کاغذ درآمد؟ ارز فیات چیست؟ اینکه گفته می‌شود ارزش پول یک کشور بالاست، این ارزش چگونه ایجاد می‌شود؟ امروز، مفهوم «ارز» یا همان پول در حال معایب پول های فیات تغییر است و ما شاهد آن هستیم که روز به روز استفاده از ارزهای دیجیتال مثل بیت کوین، بیشتر می‌شود.

اگر به شناخت مفهوم پول و تاریخچه آن علاقه‌مند هستید، توصیه می‌کنیم حتما ارز فیات چیست را بخوانید.

ارز فیات چیست؟

معنای دقیق ارز فیات چیست؟ آیا ارز فیات همان پول‌های کاغذی است که امروز در جیب همه افراد وجود دارد؟ عجله نکنید، ابتدا بهتر است بدانید که به هر چیز انتقال‌دهنده ارزش بین دو نفر، ارز گفته می‌شود. گاهی این ارزش از طریق همان پول رایج منتقل می‌شود. ممکن است از ارزهای دیگری مثل ارزهای دیجیتال هم برای انتقال ارزش استفاده شود.بهتر است فعلا به بحث خودمان برگردیم.

پول یا ارز فیات، آن دسته از ارزهایی هستند که توسط دولت‌ها (بانک‌های مرکزی) چاپ و توزیع می‌شوند. ممکن است برخی از این ارزهای فیات با طلا یا نقره‌ای که در خزانه بانک مرکزی قرار دارد، پشتیبانی شوند.

البته، گاهی هم یک ارز فیات با کالای فیزیکی مثل طلا پشتیبانی نمی‌شود و ارزشش را از دولتی که آن را چاپ کرده، می‌گیرد. یعنی زمانی که مردم یک کشور به دولتی اعتماد کرده و آن را انتخاب می‌کنند، ناخودآگاه به پول چاپ‌شده آن نیز اعتماد خواهند کرد.

ارزش پول یا ارز فیات به میزان عرضه آن و ثبات سیاسی و اقتصادی دولتی که آن را منتشر کرده، بستگی دارد. همین پول‌های رایج مثل دلار، یورو و ریال که به‌طور روزمره از آن استفاده می‌کنید، ارز فیات هستند.

پول یا ارز فیات چگونه کار می‌کند؟

ارزشی که در ارز فیات وجود دارد، فقط به این دلیل است که یک دولت از آن پشتیبانی می‌کند. این عامل موجب می‌شود مردم نیز به‌طور ناخواسته به ارزشمند بودن این ارزها اعتماد کنند. قبلا دولت‌ها برای اینکه پول‌های کاغذی چاپ و توزیع کنند، مقدار مشخصی از کالای فیزیکی ارزشمند مثل طلا یا دلار را در خزانه بانک مرکزی قرار می‌دادند. مردم هم می‌توانستند این پول‌های کاغذی را هر زمان که خواستند به بانک‌ها بازگردانند و به جای آن طلا بگیرند.

پشتوانه ارز فیات چیست؟

امروزه خبری از پشتوانه طلا یا نقره برای پول یا همان ارزهای فیات نیست! در واقع، مردم به اعتبار دولت‌ها به ارزشمند بودن ارز فیات اعتماد می‌کنند. دلار، یورو و دیگر ارزهای مطرح جهان، همگی ارز فیات هستند. جالب است بدانید کلمه فیات، ریشه لاتین داشته و به «توافق طرف‌ها روی یک چیز» اشاره دارد. پس ارز فیات، ارزی است که طرف‌ها روی ارزشمند بودن آن به توافق می‌رسند.

به دلیل اینکه ارزهای فیات از پشتوانه فیزیکی برخوردار نیستند، بنابراین این ارزها ممکن است در طول زمان، ارزش خودشان را در نتیجه تورم از دست بدهند. بخشی از این تورم هم می‌تواند در اثر چاپ و عرضه زیاد این ارزها توسط بانک مرکزی ایجاد شود.

حالا با توضیحاتی که دادیم، تصور کنید روزی، مردم اعتمادشان را به دولت از دست بدهند. در این صورت، ارزش ارز رایج آن کشور روز به روز کمتر می‌شود. در مقابل، ارزهایی که پشتوانه‌ آن‌ها طلاست، اینگونه نیستند. این ارزها به دلیل اینکه همیشه تقاضا برای طلا و جواهرات وجود دارد، ارزش خود را در هر حالتی حفظ می‌کنند.

بررسی تاریخچه ارز فیات

حالا که با مفهوم ارز فیات آشنا شدید، بهتر است بدانید که تاریخچه ارز فیات چیست. ارزهای فیات، اولین بار در قرن دهم میلادی و در چین متولد شدند. این ارزها از اواخر حکومت سلسله مینگ در چین به وجود آمدند. اما چگونه؟ چین در آن زمان هم جمعیت بالایی داشت و تقاضا برای سکه و پول‌های فلزی، بیشتر از کل موجودی فلزات گرانبها در این کشور بود.

حکومت تصمیم گرفت که روی تکه‌های کاغذ، ارزشی معادل پول‌های فلزی بگذارد تا مردم بتوانند به‌جای سکه، از سفته‌های اعتباری استفاده کنند. مردم چین نیز از قبل با مفهوم این سفته‌ها آشنا بودند، بنابراین، خیلی زود استفاده از این کاغذها را به جای سکه پذیرفتند.

با روی کار آمدن سلسله سونگ در چین، تجارت نیز در این کشور و به‌ویژه منطقه سیچوان رونق زیادی گرفت. کم‌کم تجار و کسب و کارهای خصوصی هم اقدام به صدور سفته‌های اعتباری کردند. کار به جایی رسید که صدور این کاغذهای اعتباری به وزارت دارایی چین سپرده شد.

غربی‌ها هم استفاده از پول کاغذی را از قرن هجدهم شروع کردند. کشورهایی مثل فرانسه و آمریکا اوراق اعتباری را صادر کردند که افراد می‌توانستند از آن‌ها برای پرداخت‌های خودشان استفاده کنند.

در ابتدای قرن بیستم، دولت آمریکا به مردم وعده داد که هرکس بخواهد، می‌تواند در قبال اسکناس یا پول کاغذی خود، کالاهای ارزشمندی مثل طلا دریافت کند. البته، به دلیل جنگ داخلی آمریکا و نیاز به بازسازی بسیاری از زیرساخت‌ها در این کشور، این برنامه لغو شد.

در نهایتا این ریچارد نیکسون، رئیس‌جمهور وقت آمریکا بود که در سال 1971، اقدامات اقتصادی و پولی جدید را به اجرا درآورد. در نتیجه این اقدامات، آمریکا قابلیت تبدیل مستقیم دلار به طلا را لغو کرد، چون ذخیره طلا در آن زمان روبه کاهش بود. پس از آن، بیشتر کشورها هم تولید ارزهای فیات را آغاز کردند.

مزایای ارز فیات چیست؟

ارز فیات اگر بتواند اهداف مشخص‌شده برای اقتصاد کشورها را به‌درستی انجام دهد، مزایای مناسبی خواهد داشت. مهم‌ترین این اهداف، حفظ ارزش دارایی‌ها و ساده‌سازی مبادلات و داد و ستد بین افراد است. استفاده از ارزهای فیات، حساب و کتاب در خرید و فروش کالا را هم ساده‌تر می‌کند.

از آنجا که موجودی ارزهای فیات مثل طلا یا نقره محدود نیست، بانک مرکزی کنترل بیشتری روی توزیع و موجودی این ارزها دارد. بانک‌های مرکزی می‌توانند متغیرهای اقتصادی مثل سیستم اعتبار (وام‌دهی)، نقدینگی و نرخ بهره بانکی را مدیریت کنند. برای نمونه، فدرال رزرو آمریکا (بانک مرکزی) دو وظیفه دارد: پایین نگه‌داشتن نرخ بیکاری و تورم.

معایب ارز فیات چیست؟

بحران مسکن آمریکا در سال 2007 ، باعث زنجیره‌ای از بحران‌ها و رکود بزرگ اقتصادی در جهان شد. به‌دنبال همین اتفاقات بود که همه متوجه شدند بانک‌های مرکزی همیشه قادر به جلوگیری از رکود و نابسمانی اقتصادی نیستند.

به‌علاوه، زمانی که از ارزهای فیات در اقتصاد یک کشور استفاده می‌شود، امکان بروز حباب قیمتی هم بالا می‌رود. دلیل، این است که موجودی و عرضه ارزهای فیات نامحدود است و بانک مرکزی هرچقدر که بخواهد می‌تواند پول چاپ کند.

بهتر است با ذکر یک مثال، درک بهتری از معایب ارز فیات داشته باشیم. بدترین شیوه استفاده از ارزهای فیات، در ابتدای دهه اول سال 2000 و در کشور زیمباوه اتفاق افتاد. بانک مرکزی این کشور در پاسخ به عمیق‌ترین مشکلات اقتصادی، چاپ پول با سرعت بالا را در دستور کار قرار داد. این سیاست به بروز ابرتورم منجر شد. این ابرتورم به رقم باورنکردنی 230 تا 500 میلیارد درصد در سال 2008 رسید! قیمت‌ها به سرعت سر به فلک کشیدند و مردم زیمباوه مجبور بودند برای خرید یک تخم مرغ، چند کیف پر از پول پرداخت کنند. در اوج این ابرتورم، هر 100 تریلیون دلار زیمباوه، ارزشی معادل 40 سنت آمریکا داشت.

سوالات متداول

چرا ارز فیات با ارزش است؟

بر خلاف ارزهای با پشتوانه فیزیکی مثل طلا، ارزهای فیات کاملا بر پایه اعتماد مردم به دولت‌ها شکل می‌گیرند. دولت‌ها از افراد می‌خواهند تا مالیات خودشان را از طریق پول فیات بپردازند. این موضوع هم باعث اعتماد بیشتر افراد به ارزهای فیات می‌شود.

برخی دیگر هم باور دارند که ایده اصلی پول، همان ایده اعتبار در برابر بدهی است. یعنی شما با پول، اعتباری را منتقل یا دریافت می‌کنید. پس مهم نیست که پول حتما از یک پشتوانه فیزیکی برخوردار باشد.

چرا اقتصادهای مدرن پول فیات را ترجیح می‌دهند؟

تا پیش از قرن بیستم، بیشتر کشورها پول‌شان را بر پایه یک پشتوانه مثل طلا یا دیگر کالاهای اولیه چاپ و توزیع می‌کردند. با رشد و توسعه تجارت بین‌الملل و جهانی شدن امور مالی، نیاز به پول هم افزایش فوق‌العاده‌ای داشت.

از طرف دیگر، مقدار طلایی که از معادن استخراج می‌شد، محدود بود و بانک‌‌های مرکزی نمی‌توانستند پشتوانه طلا را برای پول‌های زیادی که چاپ می‌کنند، قرار دهند. این موضوع باعث اختلال در بازارها و بازرگانی جهانی شد. ارزهای فیات کنترل و انعطاف بیشتری را در اختیار دولت‌ها قرار می‌دهند تا سیاست‌های مالی و پولی خودشان را بهتر مدیریت کنند.

چند گزینه جایگزین ارز فیات چیست؟

امروزه بیشتر کشورها در مبادلات روزمره خودشان از ارزهای فیات استفاده می‌کنند؛ چرا که فراوانی، در دسترس بودن و قابلیت حمل آن نسبت به فلزات ارزشمندی مثل طلا بسیار بیشتر است. البته، در همه کشورها امکان خرید طلا یا سکه‌های طلا وجود دارد، اما کاربرد آن بیشتری برای ذخیره‌سازی و سرمایه گذاری بلندمدت است.

رمز ارزهایی مثل بیت کوین در یک دهه اخیر متولد شده‌اند. گفتیم که ارزهای فیات ممکن است به‌صورت فراوان توسط بانک‌های مرکزی چاپ شوند. این موضوع می‌تواند باعث تورم یا ابر تورم شود. اما رمز ارزهایی مثل بیت کوین، شکل دیجیتالی از پول هستند که در یک دهه گذشته ساخته شده‌اند. موجودی بیت کوین محدود بوده و از این نظر شبیه به طلاست. یعنی در برابر تورم مقاوم است.

شاید از خودتان بپرسید که آیا ارز فیات و رمز ارزها مشابه هستند؟ هم بله هم خیر. ادامه مطلب را بخوانید تا متوجه اصل موضوع شوید!

تفاوت ارز دیجیتال و ارز فیات چیست؟

ارزها از هر شکل و جنسی که باشند، دو هدف اصلی را دنبال می‌کنند: ابزاری برای مبادله و حفظ ارزش دارایی. رشد ناگهانی استقبال از ارزهای دیجیتال، این سوال را برای بسیاری ایجاد کرده که آیا ارزهای فیات همچنان رایج‌ترین ارز برای مبادلات خواهند بود؟

با تولد بیت کوین در سال 2009، مفهوم رمز ارزها هم خلق شد. رمز ارزها، ارزهای مجازی هستند؛ یعنی وجود فیزیکی ندارند و با استفاده از فناوری بلاکچین ایجاد می‌شوند. بلاکچین یک بستر برای ذخیره و تایید تراکنش‌ها است. بلاکچین که بستری برای مبادلات با استفاده از رمز ارزهاست، توسط همه اعضای آن کنترل و مدیریت می‌شود. یعنی خبری از یک نهاد مرکزی مثل بانک نیست.

بسیاری از کارشناسان باور دارند که ارزهای دیجیتال به‌زودی جایگزین ارزهای فیات می شوند. به این دلیل که با استفاده از ارزهای دیجیتال می‌توانیم تراکنش‌های فوری را انجام دهیم. در واقع، اگر مردم قرار باشد برای استفاده از ارزهای فیات به دولت‌ها اعتماد کنند، با استفاده از رمز ارزها به فناوری بلاکچین اعتماد می‌کنند.

این روزها، بسیاری از فروشندگان آنلاین، رمز ارزها را به‌عنوان روش پرداخت می‌پذیرند. با این حال، مقیاس استفاده از بیت کوین، خیلی محدودتر از ارزهای فیات است. پس بیت کوین و سایر رمز ارزها، مسیر درازی را برای رسیدن به ارزهای فیات پیش رو دارند.

البته، رمز ارزها منتقدانی هم دارند. این عده می‌گویند که ارزهای دیجیتال مثل بیت کوین، نوسان بالایی دارند. نوسان بالا باعث شده تا این ارزها برای استفاده روزمره مناسب نباشند. تصور کنید که یک چک را از محل کارتان را به شکل بیت کوین می‌گیرید. ممکن است صبح که از خواب بلند می‌شوید، ارزش بیت کوین افزایش یا کاهش یافته باشد!

مقایسه بیت کوین و ارز فیات

در واقع، رایج‌ترین کاربرد بیت کوین، ذخیره ارزش دارایی افراد است. بیت معایب پول های فیات کوین به دلیل موجودی محدودی که دارد، نقشی شبیه به طلا را پیدا کرده است. بیشتر افراد بیت کوین می‌خرند تا یک سرمایه‌گذاری بلندمدت را انجام دهند.

بیت کوین هم مثل فلزات گرانبها، استخراج می‌شود، اما نه توسط کارگران در دل کوه. در استخراج بیت کوین به‌جای کارگران معدن، از کامپیوترهای استخراج (ماینینگ) استفاده می‌شود. به‌علاوه، خبری از معدن‌های زیر زمینی هم نیست و بلاکچین، جایی است که بیت کوین از آن استخراج می‌شود. تعداد کل بیت کوین‌هایی که وجود دارد، 21 میلیون بوده و تاکنون حدود 5/18 میلیون بیت کوین استخراج شده است.

در مقابل، موجودی ارزهای فیات مثل دلار، نامحدود است و بانک مرکزی می‌تواند بی‌نهایت از آن را چاپ و توزیع کند.

سخن آخر

ارز فیات، همان اسکناسی است که در دست دارید. ارزهای فیات مثل دلار و یورو، توسط بانک‌های مرکزی چاپ و توزیع می‌‌شوند. در قرن‌های گذشته، به ازای هر اسکناس، مقداری طلا یا نقره در بانک نگهداری می‌شد که پشتوانه آن بود.

اما حالا خبری از پشتوانه طلا یا نقره نیست و ارزهای فیات امروز، هیچ پشتوانه‌ای ندارند. در واقع، اعتبار ارزهای فیات، دولت‌هایی هستند که آن‌ها را چاپ می‌کنند و مردم هم به همین دولت‌ها اعتماد می‌کنند.